پیچیده شدن زمزمه های آیین ملی رمضان خوانی در کوچه پس کوچه ها

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز خراسان جنوبی، مسئول حوزه پژوهش اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گفت: در شب هاي ماه رمضان پس از نماز و افطار عده اي از پسران نوجوان در دسته هاي چند نفري به در خانه هاي مردم به ويژه توانگران رفته و به اميد گرفتن انعام ( تنقلات و یا وجه نقد) اشعاري خاص مي خواندند كه در اصطلاح محلي به آن رمضانی مي گفتند.

سیداحمد برآبادی افزود: افراد به جلوي درب هر خانه كه مي رسيدند براي اينكه مطمئن شوند كسي در خانه هست يا نه يك نفر از بچه ها كه او را با عنوان استاد برگزيده اند با صداي بلند مي گفت رَمِزُاْني مارْ وَاْ مِدِيْ يا وَرْ خُانِمْدِ ـه (رمضاني ما را مي دهيد يا بخوانيمش) .

وی گفت:  اگر در خانه كسي بود و چيزي به آنها مي داد به درب خانه ديگر مي رفتند وگرنه اگر احساس مي كردند كسي در خانه هست و جوابي نمي دهند خواندن رمضاني را آغاز مي كردند. وی افزود: ابتدا استاد يك مقدمه و دعايي مي خواند و شاگردان بعد از هر جمله او مي گفتند آمين و يادی از حضرت محمد (ص) و حضرت علي (ع) مي كردند و رباعي هايي در مرثيه ائمه اطهار مي خواند. 
سید احمد برآبادی گفت: اين مراسم در شهرها و روستاهاي بيرجند، قاين ، نهبندان ، سربيشه برگزار مي شود. 
مراسم رمضان خوانی به شماره 811 در تاریخ 4/11/1391 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.