شلیک به مغز متفکر انقلاب از سوی گروه فرقان

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، نیمه شب یازده اردیبهشت ۱۳۵۸ خودروی مشکوکی در خیابان امین الدوله حوالی دروازه شمیران انتظار آیت الله مطهری را می‌کشید. یکی از ساکنان کوچه که حیاط و کوچه را آب پاشی می‌کرد آنچه را که شاهد بوده اینگونه شرح می‎دهد: «پیاده رو را می‌شستم. حواسم به انتهای کوچه هم بود، دیدم آقای روحانی از انتهای کوچه با قدم‌های کوچک به سمت بالای کوچه می‌آید. تسبیح سیاه و دانه‌درشتی در دست‌هایش بود. من متوجه نبودم که این روحانی، آقای مطهری است. قبل از اینکه آقای مطهری از ته کوچه پیدایشان شود، آن طرف یک ماشین ایستاده بود. تعجب کردم، اما بعد که آب پاشی تمام شد داشتم از میان درب نگاه می‌کردم. در ماشین حدود سه نفر منتظر بودند. آقای طاهری که نزدیک درب خانه ما رسید، یک نفر از ماشین پیاده شد و آقای مطهری را صدا زد، سپس یک گلوله شلیک کرد. قاتل سوار ماشین شد و به سرعت از محل حادثه دور شدند. پیکر آقای مطهری غلتی خورد و به جوی آب افتاد.»
ضاربان می‌دانستند بعد از ظهر آن روز جلسه‌ای در منزل یدالله سحابی برگزار می‌شود و در این جلسه گروهی از رجال سیاسی انقلابی شرکت دارند. بررسی‎‌های آن‌ها نشان داده بود که آیت الله مرتضی مطهری نیز یکی از شرکت کنندگان است. جلسه به دراز کشید. پس از پایان جلسه، در تاریکی شب و هنگام خروج وی از منزل سحابی، آن‌ها آیت الله مطهری را هدف گلوله قرار دادند. مطهری پس از انتقال به بیمارستان طرفه به شهادت رسید.

 تاسیس حسینیه ارشاد از سوی استاد مطهری 
استاد مطهری در سال ۱۳۱۶ علیرغم مبارزه رضاخان با روحانیت، برای تکمیل تحصیلات خود به حوزه علمیه قم رفت. در این دوران با امام خمینی (ره)، آیت الله بروجردی، علامه طباطبایی و همچنین فدائیان اسلام در ارتباط بود. او در سال ۱۳۳۱ به تهران مهاجرت کرد.
استاد مطهری نخستین جلسه تفسیر انجمن اسلامی دانشجویان را در سال ۱۳۳۴ تشکیل داد. در همان ایام تدریس در دانشگاه الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران را آغاز کرد. وی در جلسات مختلف علیه رژیم پهلوی سخنرانی می‌کرد تا سرانجام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ به جهت سخنرانی‌اش دستگیر و زندانی شد.
پس از تشکیل هیات‌های موتلفه اسلامی، استاد مطهری از سوی امام خمینی (ره) به همراهی جمعی دیگر عهده دار رهبری این هیات‌ها شد.
پس از ترور نخست وزیر وقت از سوی شهید بخارایی، کادر رهبری هیات‌های موتلفه شناسایی و دستگیر شدند. از آنجایی که قاضی پرونده در گذشته شاگرد استاد مطهری در قم بوده است، حق استادی را به جا آورد و نام مطهری را از پرونده خارج کرد.
استاد مطهری با تاسیس حسینیه ارشاد با انحرافات مبارزه کرد. وی در سال ۴۸ به جهت صدور اعلامیه‌ای مبنی بر جمع آوری کمک‌های مردمی به آوارگان فلسطینی دستگیر و برای مدتی زندانی شد.
پس از آزادی، استاد مطهری از سال ۴۹ تا ۵۱ برنامه‌های تبلیغی و سخنرانی‌های مسجد الجواد و حسینیه ارشاد را بر عهده داشت تا اینکه بار دیگر دستگیر شد. سرانجام در سال ۵۳ ممنوع المنبر شد که تا پیروزی انقلاب ادامه یافت.
پس از امام خمینی (ره)، استاد مطهری نخستین شخصی است که به خطر سران «مجاهدین خلق» پی برد و دیگران را از همکاری با آن‌ها منع کرد.
وی پس از آن به تدریس در دانشگاه قم و تهران پرداخت. در پی درگیری استاد مطهری با استاد دیگری، وی در سال ۵۵ بازنشسته شد. در این سال‌ها با چند نفر از روحانیان، جامعه روحانیت مبارز تهران بنیان گذاشته شد.
استاد مطهری در سال ۵۵ به نجف اشرف نزد امام خمینی (ره) رفت. در دوران اقامت حضرت امام در فرانسه، به پاریس سفر کرده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد. در همین سفر امام خمینی او را مسئول تشکیل شورای انقلاب اسلامی کرد. هنگام بازگشت امام خمینی (ره) به ایران، مطهری مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت. علاقه امام خمینی به شهید مطهری به حدی بود که او را «پاره تن» خود نامید.

 عاملان جنایت دستگیر شدند 
حمید نیکنام، علی بصیری و وفا قاضی زاده، عاملان ترور شهید مطهری بودند. علی بصیری تحت تاثیر گروه فرقان و گودرزی قرار گرفته و در ترور مشارکت کرده بود. محمد هنردوست، یکی از اعضای مرکزی تیم تحققی می‌گوید: «شبی که علی بصیری دستگیر شد، خواب شهید را دیدم که یک شنل قرمز خونی را از دوشش برداشت و شنلی سبز را جای آن گذاشت و گفت که من از امشب راحت می‌خوابم».