مراسم بزرگداشت شاعر و عارف بزرگ ایرانی ترکمن

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز گلستان؛ وزیر کشور در مراسم نکوداشت دویست و هشتاد و ششمین سالروز تولد مختومقلی فراغی از تشکیل دبیرخانه دائمی برای مراسم نکوداشت این شاعر شهیر و عارف برجسته خبر داد و گفت: استفاده از ادبیات تطبیقی در حوزه اشعار مختوم قلی با شاعران دیگر ایرانی همچون حافظ، سعدی، خیام و مولانا و نظامی ، سفارش تولید موسیقی اصیل و مناسب با محوریت این عارف برجسته و برگزاری شب شعر در محل آرامگاه ایشان می تواند از برنامه های این دبیرخانه باشد.

عبدالرضا رحمانی فضلی گفت: ظرفیتی که مختومقلی در ادبیات ایران خصوصاً ادبیات ترکمن از خود به یادگار گذاشته همچون چشمه جوشان حیات فرهنگی است.

وی با بیان اینکه اگر امروز مختوم قلی در ذهن و جان و فرهنگ و زندگی مردم جاری است برای آن است که جرعه ای از می مستی معرفت نوشیده اند و راه عشق را طی کرده اند افزود: اینکه بعد از 286 سال اینجا در کنار آرامگاه مختومقلی در کنار هم جمع می شویم و نشان از عرفان و عشقی است که او به وحدت داشته است و درواقع وقتی از او نام می بریم صحبت از جاودانگی و ابدیت می کنیم چرا که او از آن می مستی نوشیده است.

رحمانی فضلی همچنین گفت: افتخار ما در جمهوری اسلامی تنوع جغرافیایی، قومی و نژادی و وحدتی است که در عین کثرت در کشور وجود دارد و همنوایی موجود در کشور جریان های فرهنگی و اجتماعی زیادی را تولید کرده است.
وزیر کشور با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی ایران برای تقویت دین خدا در مقابل متجاوزان ایستادگی کرده است، گفت: گناه ملت ما طی 40 سال گذشته استقلال خواهی و آزادی خواهی بوده است و این باور قوی با عزم و اراده جدی از چنین آبشخور فرهنگی قدرتمندی حاصل شده است.

در انتهای این مراسم از رونمایی از کتاب گزیده اشعار مختومقلی فراغی که به چهار زبان زنده دنیا ترجمه شده است رونمایی شد.

لازم به ذکر است که مخدوم‌قلی در سال ۱۱۰۲ هجری شمسی در روستای حاجی قوشان در شمال شرقگنبد کاووس به دنیا آمد.

پدرشدولت محمد آزادی از شاعران سرشناس قرن دوازدهم ترکمن بود.

مخدوم‌قلی در شعر خود مسائلاجتماعی و سیاسی را مورد توجه قرار داده و به اتحاد قوم ترکمن و تقبیح جنگ‌های آن دوران بخصوص حملهنادر شاه افشار می‌پردازد.

او هم‌چنین مسائل اجتماعی هم‌چونسواد آموزی و نقش زنان در جامعه، فقر و اختلاف طبقاتی و معضل مواد مخدر را مورد توجه قرار می‌دهد. او به دلیل اعتراض به ریا کاری مورد غضب اغلب خان‌ها و قدرتمندان زمان خود بود.