اجتناب ناپذیری استراتژی مقابله به مثل و الزامات تکمیلی

در اینکه فتنه اخیر راستگرایان حاکم بر دولت ترامپ در گنجاندن سپاه در فهرست گروه های تروریستی نباید بی پاسخ بماند هیچ تردیدی نیست و به همین منظور هم در اقدامی مقابله به مثل نیروهای مرکزی امریکا در خاورمیانه و آسیای مرکزی موسوم به سنتکام در فهرست گروههای تروریستی ایران قرار گرفت و از این مهمتر احزاب و گروههای سیاسی و مردم با ارزیابی هوشمندانه ای که از اوضاع خطیر داشتند به صورت یکصدا با اقدام اخیر راستگرایان امریکایی و صهیونیستی و کودتاگرایان سعودی مخالفت کردند و از این طریق سرمایه اجتماعی نظام و سپاه را افزایش دادند که مدت ها است در تیررس تبلیغات دشمنان بخصوص در شبکه های اجتماعی قرار گرفته و به شیوه های مختلف از جمله جعل خبر آن را مورد هجمه قرار داده اند. با این حال هرگونه اقدام مقابله به مثل و تلافی جویانه باید با دو ملاحظه مهم همراه باشد:
نخست اینکه با بهره گیری حداکثری از دیپلماسی در ابعاد گوناگون آن همراه باشد که تشکیل یک ائتلاف بین المللی را با مشارکت همه کسانی در دستور کار قرار دهد که به نحوی از انحاء در معرض سیاست های غیرمتعارف راستگرایان امریکایی و اسرائیلی و تازه به دوران رسیده های سعودی و اماراتی قرار گرفته اند که با تشکیل ائتلاف در پی تحمیل نظم مورد نظر خود بر جهان و نظام بین الملل هستند و در این راستا تغییر مرزبندی های خارومیانه و شمال افریقا را بر اساس طرح موسوم به معامله قرن تعقیب می کنند.
بی تردید اجرای این طرح این مناطق را همچنانکه از الان هم مشخص است وارد بی ثباتی های طولانی خواهد کرد که دامن آن سایر مناطق و قدرت ها را نیز خواهد گرفت.
دوم اینکه هرگونه اقدام مقابله به مثل و تلافی جویانه اگر با مجازات رژیم صهیونیستی و تازه به دوران رسیده های سعودی همراه نباشد نه تنها موثر نخواهد بود بلکه چه بسا نوعی موفقیت برای آنها خواهد بود بخصوص آن که آنها از سال ها پیش در پی ایجاد درگیری نظامی بین ایران و امریکا بودند تا ضمن اینکه به اهداف خود برسند خود را از هرگونه آسیب مصون نگه دارند. آنها برای رسیدن به این هدف لحظه شماری می کنند و در کمین یک چنین درگیری نشسته اند.
بنا بر این هرگونه اقدام مقابله جویانه بدون توجه به این نکته افتادن در دامی خواهد بود که آنها از مدت ها پیش آماده کرده اند و در این راستا می خواهند نه تنها ایران بلکه امریکا را نیز در این دام بیندازند و از کنار رفتن چهره هایي مثل ژنرال جیمزماتیس از وزارت دفاع امریکا و ایجاد نوعی بلاتکلیفی در پنتاگون به عنوان فرصتی برای ایجاد این درگیری استفاده می کنند.
بی تردید بخش عمده ای از مسئولیت مقابله با این ترفند متوجه خود امریکایی ها بخصوص حزب رقیب دموکرات است که تاکنون تلاش درخور صورت نگرفته است. اما آنچه که قراین و شواهد موجود بر می آید هرگونه خطای محاسبه پیامدهای غیر قابل پیش بینی به همراه خواهد داشت و احتمالا با گشایش همزمان چند جبهه علیه عاملان و آمران درگیری نظامی همراه خواهد بود و چه بسا با ورود بازیگران فرامنطقه ای که از ائتلاف آشوب متضررمی شوند ابعاد جهانی و فرامنطقه ای پیدا خواهد کرد.
----------------------------------
احمد کاظم زاده