به گزارش سرويس بين الملل
خبرگزاري صدا و سيما ؛ هزاران نفر روز یکشنبه در خیابانهای مونترال علیه لایحه لائیسیته تظاهرات کردند.
چند هزار نفر یکشنبه در مرکز شهر مونترال بر ضد لایحه 21 پیشنهادی دولت فرانسوا لوگو درباره لائیسیته تظاهرات کردند و شعار «سو-سو-سو-سولیداریته (همبستگی)»، «کبک، خانه ماست» و «لوگو، نژادپرست است» سر دادند.
به گزارش رادیو کانادا، جوانان خانوادهها و افراد از همه اقشار سنی و وابستگی های قومی-مذهبی در این تظاهرات شرکت کردند.
چند سازمان شهروندی که برخی از آنها با جوامع سیک، یهودی و چینی در ارتباط هستند، به دعوت انجمن ضد اسلام ستیزی کانادا که ریاست آن را امام جماعت عادل شرقاوی برعهده دارد، پاسخ دادند و در این تظاهرات شرکت کردند.
شرقاوی در سخنرانی خود گفت که لایحه 21 زنان محجبه را هدف می گیرد، به آنها دیکته می کند که چه بپوشند و کجا کار کنند.
دو بازمانده حمله به مسجد بزرگ کبک به نام های سعید العماری و ایمن دربالی قبل از شروع راهپیمایی خطاب به مردم سخنانی را بیان کردند.
دربالی به علت جراحتهایش در حمله تروریستی به مسجد بزرگ کبک مجبور است از ویلچر استفاده کند، اعلام کرد: «حضور شما مرا بسیار تحت تأثیر قرار داد و به این بسیج مردمی علیه لایحه تبعیض آمیزی که عمدتا زنان مسلمان را هدف قرار می دهد، افتخار می کنم.»
وی با ابراز تأسف افزود: «دولت لوگو به جای پرداختن به مشکلات جامعه مانند اسلام ستیزی و بدنام کردن، می خواهد قانونی را به تصویب برساند که به حقوق زنان برای حجاب داشتن و کار کردن ستم می کند.»
برگزارکنندگان این تظاهرات به نوبه خود از همه «زنان و مردان کبکی شیفته عدالت و برابری» خواستند برای مخالفت با قانونی «آزادی کُش و تبعیض آمیز» به خیابانها بیایند.
به گفته انجمن ضد اسلام ستیزی کانادا، هدف از لایحه 21 تضمین لائیسیته حکومت نیست بلکه بیشتر تضعیف حقوق مذهبی است.
سخنگوی این انجمن گفت: «اگر محتوی این قانون را بررسی کنیم، متوجه می شویم که قطعا این زنان مسلمان هستند که هدف گرفته شدهاند.»
تاران سینگ، یک سیک اهل مونترال، می گوید متوجه نمی شود که چرا دولت این همه انرژی را صرف دامن زدن به تنشها بین مردم می کند.
وی گفت: «کاری که احزاب سیاسی در کبک انجام می دهند، تفرقه انداختن بین ماست. انگلیسیزبانها علیه فرانسهزبانها، فدرالیستها علیه مستقلها، لائیکها علیه مهاجران مذهبی. این ذهنیت ما بر ضد آنها به نفع هیچکس نیست.»
وی ابراز امیدواری کرد جامعه به جامعهای تبدیل شود که در آن همه جایگاه خود را دارند و می توانند در آن سهیم باشند بی آنکه تبعیضی وجود داشته باشد.
یکی دیگر از تظاهرکنندگان گفت: «چرا زنان محجبه حق ندارد در دستگاه قدرت باشند؟ آیا این بدان معناست که همسر من نمی تواند یک قاضی باشد؟ چرا او نمی تواند قاضی باشد؟»
یک زن تظاهرکننده که حجاب داشت نیز گفت: «ما می خواهیم کار کنیم. ما موهایمان را می پوشانیم اما مغز و اندیشههایمان باز است.»