در واکنش به دخالت های عربستان و امارات؛
افرایش شعارهای ضد سعودی و ضد اماراتی تظاهرکنندگان الجزایری
تظاهرکنندگان الجزایری در واکنش به دخالت های عربستان و امارات شعارهایی علیه این دو کشور سر دادند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از
روزنامه القدس العربی، واکنش به دخالت های عربستان سعودی و امارات در تظاهرات مردم الجزایر پررنگ تر شده است و تظاهرکنندگان به شعارهای ضد اماراتی و ضد سعودی ادامه می دهند. تظاهرکنندگان در الجزایر به سر دادن شعار و برافراشتن بنرهایی با مضمون مخالفت با امارات و عربستان ادامه دادند. در همین حال هشدارهایی در شبکه های اجتماعی درباره تلاش این دو کشور برای آسیب زدن به جنبش مسالمت آمیز مردم برای تغییر نظام منتشر شد.
در تظاهرات روز جمعه گذشته که هفتمین جمعه تظاهرات میلیونی بود پارچه نوشته هایی با مضمون مخالفت با امارات به طور خاص افزایش یافت. به ویژه بعد از اقدام خلیفه حفتر تحت حمایت امارات و عربستان که آغاز حمله نظامی به طرابلس پایتخت لیبی را اعلام کرد. این اقدام حفتر موجب نگرانی الجزایری ها و انعکاس آن در شبکه های اجتماعی و حتی رسانه های داخلی شد زیرا با جنبش مردمی این کشور از 22 فوریه گذشته که به استعفای عبدالعزیز بوتفلیقه منجر شد هم زمان بود.
فتحی باشاغا وزیر کشور دولت وفاق ملی لیبی روز پنجشنبه اعلام کرد یک کشور عربی برای تحرکات نظامی حفتر به سوی طرابلس، پایتخت لیبی چراغ سبز نشان داده است. حفتر چهارشنبه گذشته به عربستان سفر کرد و شاه سعودی از وی استقبال کرد.
در الجزایر به حفتر دیدگاه منفی وجود دارد که این دیدگاه در پی تهدید او در سپتامبر 2018 برای انتقال جنگ به الجزایر در مدتی کوتاه به سبب وجود مشکلاتی برای حفاظت از مرزها پدید آمد. رسانه های الجزایری درباره مانور ”خبیثانه“ ای که حفتر آن را در مرزهای الجزایر و لیبی فرماندهی می کند هشدار دادند. هدف از این مانور، رهاسازی عناصر داعش بود تا به سوی الجزایر که در برهه اخیر وضعی استثنائی داشت فرار کنند.
با آن که امارات و عربستان درباره تحرکات روزافزون در الجزایر رسما اعلام موضع نکرده اند، بازوهای رسانه ای وابسته به آنها که بیانگر دیدگاه این دو کشور هستند به سرعت و به طور گسترده اخبار این اعتراض ها را پوشش دادند. بازوهای امارات به تلاش عمدی برای نشان دادن نقش ارتش و احمد قائد صالح فرمانده آن متهم شدند. رسانه های امارات قبل از تشدید اعتراض ها در فوریه، اخبار سفر او به امارات و استقبال محمد بن راشد معاون رئیس امارات متحده عربی و حاکم دبی از او را منتشر کردند. صالح و هیئت همراه او با منصور بن زاید آل نهیان معاون نخست وزیر امارات نیز در حاشیه نمایشگاه آیدکس 2019 دیدار کردند.
یک پایگاه اطلاعاتی فرانسه ماه مارس مدعی شد امارات برای جانشینی احمد قائد صالح از بوتفلیقه نزد واشنگتن میانجیگری کرده است. این پایگاه ادعا کرد صالح برای ارسال پیام های اطمینان بخش به آمریکا دو بار به امارات سفر کرده اما امارات موفق نشده است واشنگتن را به حساب بازکردن روی سیسی جدید در شمال آفریقا متقاعد کند. ضمن آن که دستگاه دیپلماسی آمریکا آشکارا درباره هرگونه سرکوب وحشیانه تظاهرکنندگان الجزایری هشدار داده است. برخی نویسندگان و توییت نگارانی که منعکس کننده موضع رسمی امارات هستند نیز توجه زیادی به مسائل الجزایر نشان دادند.
یک استاد دانشگاه امارات که به محمد بن زاید ولیعهد ابوظبی نزدیک است باعث خشم الجزایری ها شد چنان که تعدادی از آنها با اماراتی ها به سبب ”دخالت“ در امور کشورشان و ”بی احترامی“ به تظاهرات، به مشاجره لفظی پرداختند. این شخص که عبدالخالق عبدالله نام دارد و مشاور سابق بن زاید است در توییتر، کاندید نشدن بوتفلیقه را تصمیم شجاع یک مجاهد شجاع توصیف کرد که نقش خود را ایفا کرده و به کشورش خدمت بسیار کرده است. این توئیت خشم مردم الجزایر را برانگیخت.
دو روز قبل از این خشم مردمی، عبدالله در توئیتر در هشدار به مردم الجزایر نوشته بود: نگذارید مشتی نفوذی و مزدور شعارهایی در دشمنی با امارات و سایر کشورها در تظاهرات پربرکت شما سردهند. این توئیت نیز موجی از محکومیت و حمله به سیاست های امارات در منطقه را در پی داشت. یک حساب کاربری با نام ”الیعقوبی“ در پاسخ عبدالله نوشت: امارات در امور سایرین نفوذی به شمار می رود اما الجزایری های آزاده نیازی ندارند که یک نفر آنها را ارشاد کند.
در حالی که امارات معمولا دخالت خود در امور کشورها را تکذیب می کند یک حساب کاربری با نام ”Achemrah younès“ خطاب به عبدالله نوشت: ”به حاکم ابوظبی بگو دست از دشمنی با اراده ملت ها بردارد و به کشور خودش توجه کند و جنبش آزادگان را فراموش کند“.
یک سال قبل روابط دو طرف با تنش همراه شد که به سرعت تحت کنترل قرار گرفت. این ماجرا بعد از اظهارات سلطان بن محمد القاسمی حاکم شارجه رخ داد که در آن مدعی شد استقلال الجزایر اقدامی از سوی فرانسه برای راضی کردن جمال عبدالناصر رهبر فقید مصر بوده است. این سخن خشم گسترده مردم الجزایر را در پی داشت که آن را اهانت تعمدی به کشورشان ارزیابی کردند. حاکم شارجه بعد از آن ناچار شد با توجیه اظهاراتش، دنباله پیامدها را بچیند.