پخش زنده
امروز: -
ایرانیان صاحب 299 رشته صنایع دستی از مجموع 602 رشته صنایع دستی شناسایی شده در جهان هستند که یک سوم آن در کارگاههای استان اصفهان تولید می شود .
به گزارش خبر گزاری صداوسیما،مرکز اصفهان ، به جز شهر اصفهان و شهرضا و خورزوق که صاحب صنایع دستی مخصوص خود هستند در بیش از800 دهستان و در حدود 2 هزار روستا حدود 196 رشته صنایع دستی تولید می شود .
ضربه های پی در پی چکش بر بدن بی روح فلز ، حرکات سریع دستان گلی سفالگر ،نقش قلم های رنگین بر روی مس های لعابی شده ،کرک و ابریشم های در هم تنیده ،گوید نشان پیوند روح است با معنویت که تو را به سمت خالق یکتا فرا می خواند .
هنرهای که از قرآن الگو می گیرند و مثل هنر زره سازی و بافنندگی که هنر دست پیامبران الهی بوده است. هنری که روح اسلام در آن تنیده گردشگرانی از غرب و شرق را مجذوب خود کرده است . از قالی بافی، منجوق دوزی، منبّت کاری، خاتم کاری، فلزکاری، سوزن دوزی، شماره دوزی، گلدوزی، لحاف دوزی، چهل تکه دوزی، قلّاب بافی، حاشیه دوزی، سرامیک و سفال سازی، خیاطی، ریسندگی، عروسک سازی، شیشه کاری رنگی، نجاری، کوزه گری، گلیم بافی و جاجیم بافی که که چشم نواز هستند و روح را آرامش می دهند.سفره ای برای بیش از دو میلیون و600هزار نفر گسترانده است.
پارچه های قلمکار
استاد قالبها را بر روی پارچههای سپید با مشت دست میکوبد و با هر کوبیدن، قالبها ذوق هنرش را بر روی پارچه های نخی حک میکند، گل و بوته های که برروی پارچه می نشیند تا هنر مگوی مردمان کویر نشین شهر خوروزق را آوازه جهانی کند .
هنر یکه درزادگاهش به چیت سازی شهرت دارد و پیشینه اش به نقاشی بر روی پارچه در دوران مغول ها می رسد و در زمان صفویه بیشترین رونق را داشت .
در این هنر ، نقش ها اسلیمی ، ختایی ،هندسی ،شکارگاهی و نقش های از بناها و محوطه های تاریخی و داستانهای اساطیری در روی قالب های چوب درخت گلابی حکاکی می شود .و با کمک رنگهای طبیعی بر گرفته شده همچون حنا و انار بر وی پارچه های سفید رنگ چیت می نشیند.
غلامعلی فیض الهی، عضو اتحادیه صنایع دستی اصفهان باور دارد که« قلمکاری بر روی پارچه یک هنر پر کاربرد است همیشه پر رونق بوده است . »
مرتضی جعفری هنرمند پیشکسوت این هنر نیز می گوید :«ما هنرمندان هم سعی کردیم با به کارگیری خلاقیت در طرح ها و رنگ های قلمکار، این هنر را حفظ کنیم. خوشبختانه شرایط به تدریج رو به بهبود است.»
خاتم سازی اصفهان
بیشترین کارگاه را در شهر رهنان دارند ،هنرمند خاتم کار شکل های هندسی را بر روی مثلث های کوچکی از عاج،استخوان ، چوب ومفتول جدا می کند و منظم در کنار هم می نشاند تا شی هنری را خلق کند .رحلهای خاتم کاری مشام می دخند این هنر نیز در دوران صفویه رونق گرفته و امروز در شیراز بیشتر از اصفهان هنرمند دارد .
استاد اصغر معمار هنرمند خاتم ساز اصفهانی معتقد است این هنر امروزه در کشورهای دیگر نیز تولید می شودو می گوید:« هم اکنون در سوره خاتم های از جنس پلاستیک تولید می شود که متاسفانه به بازار های ایران هم راه پیدا کرده است.»
منبت کاری
کنده شدن نقوش اسلیمی ، ختایی و گل و بوته بر روی چوب شمشاد و عناب و گردو را منبت کاری می گویند .
هنری به قدمت آفرینش انسان که همچنان در مبلمان و معماری با چوب طرفداران خود را دارد .
هنرمندان این هنر در گلپایگان و اصفهان هستند .جلیل فرجاد یکی از استاد این هنر است که می گوید :« همواره به خود و شاگردانم گفتهام که هیچگاه از کار خودشان راضی نباشند. »
نگارگری
نگارگری در زمان شاه عباس دوم رونق گرفت . هنرمند نگارگر از چوب، عاج، فیبر و استخوان استفاده می کند .
یشتر به صورت مصورسازی کتب ادبی ،علمی و فنی ، تاریخی و همچنین، برخی کتب مذهبی، میباشد.
مینا کاری اصفهان
استاد شکر الله صنیع زاده ،هنر مینا کاری را که مشخص نیست مربوط به چه دورانی است در سال 1310 شمسی با تربیت شاگردانی رونق داد وکه نوعی نقاشی و مینیاتور بر روی فلز است این هنر در برخی از موارد با هنرهای دیگر طلا کاری و خاتم کاری و مینیاتور ترکیب می شود
طرح های این هنر بیشتر به رنگ فیروزه ای و برگرفته از نقش های کاشی اصفهان است و در بشقاب ،گلدان ،سینی ،جام،جعبه های گوناگون اجرا می شود.
این هنر که دربین گردشگران بسیار پر طرفدار است در استان ما زمینه اشتغال 700 هزار نفر را فراهم کرده است.
کاشی سازی
کاشی سازی یکی از اصلی ترین صنایع دستی اصفهان است. در این فرآورده ها ویژگی طرحها و نقشهای قدیمی به خوبی حفظ شده است و حتی امروز هم خواستاران بسیاری دارد. از دیگر هنر هایی که با استفاده از کاشی در این استان انجام می گیرد کاشی معرق می باشدکه عبارت از بریدن و خرد کردن کاشی و در کنار هم قرار دادن آنهاست. از آنجاکه نقشهایی که روی کاشی ها پیاده می شود تا حدی پیچیده است کاشی سازها نمی توانند آنها را به صورت ذهنی ترسیم کنند، از این رو صنعتگران طرحهای مورد نظر را به طراحان سفارش می دهند. پس از اینکه طرح مورد نظر تهیه شد صنعتگران آنرا روی کاشی پیاده می کنند. برای این منظور طرح مورد نظر را روی کاشی ساده که قبلاً آماده شده قرار می دهند و سپس روی خطوط طرح، سوزن فرو می کنند و به این ترتیب خطوط نقشه در جای سوزن باقی می ماند که باریختن گرد زغال روی منفذهای ایجاد شده، شکل و طرح مورد نظر برروی کاشی انتقال داده می شود. پس از آن خطوط را بر حسب ذوق و سلیقه رنگ آمیزی کرده و جهت پخت به داخل کوره می گذارند. از این به بعد محصول آماده عرضه به بازار خواهد بود.
قالی بافی
اصفهان در زمان صفویه یکی از مراکز عمده قالیبافی بود. در این شهر تعداد زیادی کارگاه وجود داشت که در آن قالیهای زر بفت بافته می شد. اصفهان در فتنه افغان آسیب فراوان دید و تعداد بسیاری از هنرمندان و صنعتگران خود را از دست داد ولی پس از چندی توانست رونق اولیه خود را به دست آورد. در زمان قاجاریه قالی بافی اصفهان دوباره احیاء شد. در جنگ جهانی اول اصفهان یکی از مراکز عمده تهیه قالیچه بود و پس از آن نیز بحرانهای زیاد اقتصادی تاثیر در کار قالی بافی نگذاشت چون قالیچه های آن بسیار ارزان تهیه می شد.
تعداد رنگهای انتخاب شده در قالیهای اصفهان بسیار محدود است. گره قالیهای اصفهان فارسی بوده و جفتی آن نیز کم نیست. رنگهای طبیعی بسیار کم مصرف می شود و بیشتر در قالیهای خوب از رنگهای شیمیایی دندانه ای استفاده می شود.
در روستاهای اطراف اصفهان نیز کم و بیش دارهای قالی وجود دارد. روی این دارها قالی و قالیچه ها طرح شاه عباسی و سایر طرحهای اصفهان بافته می شود. رنگهای بکاررفته در آنها عموماً نباتی بوده و بیشتر از روناس، قارا، اسپرک، گنده یا گندل، پوست گردو، پوست انار و چند گیاه دیگر استفاده به عمل می آید.
گیوه بافی و گیوه دوزی هنری در تمام استان
متأسفانه گیوه دوزی در شهرهای مختلف استان اصفهان در حال از بین رفتن است. گیوه دوزان این شهر علاوه بر تولید گیوه به تعمیر کفش نیز می پردازند. نحوه تولید گیوه که شامل تهیه رویه، تهیه تخت گیوه و نهایتاً دوخت رویه و تخت است، همانند سایر مناطق کشور است.
عبا بافی در نایین
نایین در مشرق شهر اصفهان قرار دارد و تنها صنعت دستی آن عبا بافی که در ناحیه ای نزدیک شهرنایین به نام محمدیه وجود دارد.
حدود 25 درصد عباهای تولید شده در محل به فروش می رسد و بقیه به شهر های مشهد و قم و گاهی کشورهای عربی ارسال می شود.
سفال و سرامیک سازی در شهرضا
در شهر اصفهان و نیز در شهرهای نطنز و شهرضا در استان اصفهان سفال و سرامیک سازی رواج دارد. شهرضا از مراکز عمده سفال سازی ایران است و محصولات آن دارای خریداران بسیار است.
نقشهایی که در سرامیک شهرضا به چشم می خورد اغلب نقش گل و بوته و ماهی است و برای رنگ کردن لعاب نیز از اکسیدهای فلزات آهن ، مس و منگنز و کبالت استفاده می شود. درشهر نطنز نیز یک کارگاه سرامیک سازی با استفاده از خاک استون ور محصولات جالبی را تولید می کند. در شهر اصفهان هم کارگاههای متعدد سفال و سرامیک سازی وجود دارد.