تشدید اختلافات و دودستگی در ائتلاف متجاوز به یمن

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، رای الیوم با اشاره به پیشتازی امارات در اشغالگری و ارتکاب جنایت در یمن نوشت: دولت (مستعفی) منصور هادی، به این نتیجه رسید که تنها راه نجات از این اوضاع، خارج کردن امارات از ائتلاف (متجاوز) است اما عربستان با این خواسته مخالفت کرد که در پی آن، دودستگی ها در این ائتلافِ تحت فرماندهی عربستان افزایش می یابد. 

روزنامه اینترنتی رای الیوم در مقاله ای به قلم طالب الحسنی نوشت: ائتلاف (متجاوز) تحت فرماندهی عربستان برای جنگ علیه یمن از مسیر خود منحرف شد و مناطقی را (در جنوب یمن) به طور کامل اشغال کرد و دولت به اصطلاح قانونی (مستعفی)یمن را از قدرت محروم کرد و پیش از همه، عبد ربه منصور هادی (رئیس جمهور فراری و مستعفی یمن) را در ریاض، قاهره و امان پایتخت اردن در حصر نگه داشت.
این همان چیزی است که برخی وزرا، سفیران و فرماندهان نظامی وابسته به دولت ادعایی «قانونی»(مستعفی)، پس از جدال های گسترده در اتاق های بسته، نشست های محرمانه و غیر علنی، به طور آشکار آن را مطرح کردند. نکته قابل توجه این است که در آستانه ورود به پنجمین سال جنگ علیه یمن و ملت آن، این موضوع مطرح می شود؛ آن هم در حالی که این جنگ جز جنایت های خونین علیه غیر نظامیان، به هیچ یک از اهداف خود نرسید.
از نظر سیاستمداران و افراد نظامی وابسته به دولت (مستعفی)منصور هادی، تنها راه حل انحراف ائتلاف، این است که منصور هادی اعلام کند به خدمات امارات مهم ترن شریک عربستان در ائتلاف، نیازی ندارد. در نتیجه، ائتلاف نیز همان طور که در خصوص قطر اقدام کرد، از پایان دادن به مشارکت امارات در این ائتلاف خبر دهد. اما احتمال تحقق این قضیه نه تنها ممکن نیست، بلکه کاملا بعید به نظر می رسد. در نتیجه، اوضاع به بدترین سناریوی شکست برای ائتلاف و متحدان آن یعنی گروه هایی که همچنان طرفدار منصور هادی و دولت بی قدرت وی هستند، منجر خواهد شد.
اما آیا عربستان واقعا می تواند از امارات بی نیاز شود؟ در صورتی که این موضوع روی دهد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
در بسیاری موارد به نظر می رسد امارات در جنگ علیه یمن، نقش نخست را داشته که چندین مرحله، پیش از عربستان ایفای نقش کرده است؛ زیرا این امارات است که از طریق برخی مقرهای ویژه نیروهای خود در عدن، ابین، حضرموت، سقطری و همچنین برخی مناطق ساحل غربی یمن، عملا و به طور مستقیم زمام امور را در استان های جنوبی این کشور در دست گرفته است. افزون بر آن، امارات با ایجاد تشکیلات نظامی و امنیتی، ده ها اردوگاه آموزشی برای آنها تاسیس کرد و بر اساس گزارش کمیته کارشناسان وابسته به شورای حقوق بشر، این نیروها با ارتکاب جنایت های بسیار، دشمنان خود را در این مناطق از بین بردند. در نتیجه، حتی اگر ریاض جرات کند و بنا به تمایل گروه های بزرگ وابسته به دولت عبد ربه منصور هادی، ابوظبی را از ائتلاف خارج کند، به علت ناتوانی خود، همچون طرفی خواهد بود که به خود تیراندازی کرده و از پایان نقش خود و شکستش در یمن خبر می دهد.
افزون بر آن، یکی از علل برکناری شماری از معاونان مهم نظامی یا سیاسی منصور هادی نیز درخواست آنها مبنی بر خارج کردن امارات از ائتلاف بوده است. عربستان در بالاترین سطح، این قضیه را وتو می کند و چه بسا به منصور هادی و گروه های طرفدار آن اطلاع داده است که این موضوع به منزله خط قرمز است. همین جریان، نشان دهده علت محبوس ماندن دولت (مستعفی) در هتل های ریاض است؛ به طوری که به آن، "دولت هتل ها" گفته می شود.
در نتیجه، همین وضعیت ادامه می یابد و این بدان معناست که گروه ها و متحدان یمنی ائتلاف، به دودستگی ها و ناامیدی های بیشتری مبتلا خواهند شد و چه بسا به کسانی بپیوندند که هم ریاض و هم امارات را رها کردند و در انتظار معجزه ای هستند که شکل نخواهد گرفت؛ زیرا با گذشت زمان، همه چیز به سمت پیروزی بزرگ صنعا پیش می رود؛ این در حالی است که موانع بر سر راه ائتلاف به فرماندهی عربستان، در حال افزایش است.
بارها در این روزنامه نوشتیم و پیش بینی کردیم درخواست ها برای مداخله نظامی خارجی به منظور حمله به یمن، با هدف بازگشت به صنعا آن هم از طریق تانک ها، خودروهای زرهی و تجهیزات نظامی عربستان و امارات تحت حمایت آمریکا، به منزله خودکشی و خیانت بزرگ است.
آیا بهتر نیست همه کسانی که در خصوص انحراف ائتلاف از مسیر خود اتفاق نظر دارند، همانند بسیاری، برای گفتگو دست خود را به سمت صنعا دراز کنند. بدون تردید، این کوتاه ترین راه برای برون رفت از این مسیر با پرپیچ و خم های زیاد است. از سوی دیگر، ایران در یمن حضور ندارد؛ بلکه این عربستان است که چنین تصور می کند.