اگر تا پيش از اين حضور امريکا در منطقه خليج فارس يا ديگر مناطق نفت خيز با هدف تضمين امنيت عرضه و تقاضا انرژي بوده است اما اکنون به نظر مي رسد با توجه به خودکفايي امريکا در توليد نفت شيل، اين معادله تغيير کرده است.
اينکه امريکا با وجود خودکفايي در توليد نفت باز هم در مناطق نفت خيز حضور نظامي دارد و سعي مي کند حوزه هاي نفتي در مناطق مختلف اعم از غرب آسيا، شمال افريقا يا اين روزها در امريکاي لاتين را با مداخله نظامي وغير نظامي تحت کنترل خود در آورد اين سوال را به ذهن متبادر مي کند که چرا با وجود انقلاب در توليد نفت شيل در امريکا، هنوز اين کشور در پي کنترل حوزه هاي نفت خيز است؟
البته اين کنترل به معناي فقط مداخله نظامي نيست، ايجاد کانون هاي بحران و مداخله در آن مانند حضور امريکا در شرق فرات و ديرالزور که از مناطق نفت خيز سوريه است يا متقاعد کردن کشورهاي نفت خيز به سرمايه گذاري شرکت هاي امريکايي در اکتشاف و بهره برداري انرژي از شيوه هايي است که مي تواند کنترل امريکا بر چنين حوزه هايي را تسهيل نمايد.
به نظرمي رسد با توجه به رشد اقتصادي و نياز جهان به انرژي، امريکا اکنون با حرکت در مسير کنترل انرژي هم اهداف اقتصادي در داخل را پيگيري و هم اهداف خارجي چون کنترل رقباي قدرتمندي مانند چين و روسيه، خنثي کردن اهرم فشار کشورهاي نفتي که در برابرسياست هاي امريکا مقاومت مي کنند دنبال مي کند.
به نظر مي رسد در چنين شرايطي در آينده بايد شاهد تضعيف و حتي از بين رفتن اوپک بود مگر اينکه از هم اکنون براي چنين وضعيتي تدبير شود.
مایک پمپئو وزیر امورخارجه آمریکا روز سه شنبه در سخنانی در همایش سالانه انرژی در هوستون تگزاس از سابقه اش در صنعت نفت و گاز، انقلاب بزرگ دربخش نفت وگاز شيل امريکا سخن گفت و تصريح کرد که در ماه اوت سال گذشته آمریکا از روسیه سبقت گرفته و به تولید کننده نخست انرژی در جهان تبدیل شده است.
او افزود اوضاع در ارتباط با گاز طبیعی هم همینطور است و اطمينان دارد که نظام آمریکا فرماندهی رشد در این صنعت و همچنین صادرات را بر عهده خواهد داشت.
پمپئو به روشني تاکيد کرد که نمی خواهد هم پیمانان اروپایی امريکا به گاز روسیه و طرح نورد استریم دو متکی باشند. و در مورد ونزوئلا هم گفت که در حال کاهش اتکای آنها به نفت ونزوئلا هستیم و خودمان نفت آنها را تأمین می کنیم.
وزير امور خارجه امريکا همچنين از تلاش براي گسترش اين روابط سخن گفت و افزود سال گذشته نفت قابل توجهی را به سراسر جهان صادر کردیم. ما به هند, ژاپن, چین, کره جنوبی, ایتالیا, ایرلند و غیره صادر کردیم.
پمپئو ادامه داد که ساخت و سازهای غیر قانونی چین در جزایر و اقداماتش در آبراهه های بین المللی در ارتباط با مسائل امنیتی است. آنها با مسدود کردن توسعه و پیشرفت در دریای چین جنوبی در حال تحت فشار قرار دادن اعضای آ سه آن و محرومیت آنها از منابع انرژی قابل کشف و استخراج به ارزش دو و نیم تریلیون دلار هستند. این در حالی است که دولت آمریکا در تلاش برای پیشبرد امنیت انرژی برای کشورهای جنوب شرق آسیاست، ما می خواهیم با آنها شراکت داشته باشیم. پمپئو همچنين از ترغيب ديگر کشورها براي مشارکت با امريکا در زمينه انرژي سخن گفت.
از مجموع اين مواضع اين برداشت مي شود که دولت امريکا به دنبال کنترل هر نقطه اي است که در آن امکان وجود نفت و گاز است.
دراين چارچوب به نظر مي رسد فشار امريکا به عربستان براي عرضه سهام آرامکو؛ با هدف به دست آوردن مديريت اين شرکت بزرگ نفتي است و اين احتمال وجود دارد که تحولات اخير در الجزاير به عنوان يک عضو اوپک نيز با تلاش امريکا براي سيطره بر حوزه هاي نفتي ارتباط دارد و چه بسا حمايت امريکا از اعتراضات اخير در اين کشور بي دليل نباشد.
اين ارزيابي در مورد ونزوئلا آشکار شده است. به گزارش روز چهارشنبه 22 اسفند خبرگزاری اسپوتنیک، خوان گوایدو رئیس جمهور خودخوانده ونزوئلا پیشنهاد کرد ذخایر نفتی ونزوئلا را به شرکتهای خصوصی خارجی بفروشد و آمریکا از هم اکنون آمادگی خود را برای خرید آن اعلام کرده است.
جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا نیز در واکنش به این گزارش گفته است: آمریکا بسیار مایل است در صنعت نفت ونزوئلا سرمایه گذاری کند تا شرکت های نفتی آمریکایی بتوانند در میادین نفتی این کشور به فعالیت تولیدی بپردازند.