پخش زنده
امروز: -
صنعتگران اصفهانی ،گام دوم انقلاب را از کردستان آغاز کردند.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما،مرکز اصفهان ؛ مهندس علی عمرانی ،کارشناسی ارشد زمین شناسی از دانشگاه شهید بهشتی با رتبه یک دانشگاه و قبولی بدون آزمون دوره phd (دکتری) زمین شناسی است که سال 88 با یک گروه از همکارانش به شهرستان بیجار استان کردستان می رود و یک معدن جدیدی از سنگ آهن را در حاشیه روستای محروم سراب کشف می کند .
خودش می گوید :«روزی که میخواستم این معدن را استخراج کنم دستم آنقدر خالی بود که فقط می توانستم یک بیل مکانیکی اجاره کنم ،و با همین بیل اجاره ای معدنی با ظرفیت 10 میلیون تن سنگ آهن را کشف کردم و زمینه اشتغال 350 نفراز مردم این شهرستان به لطف خدا فراهم شد .»
امروزما تصمیم گرفتیم بیش از 700 کیلومتر دور تر از شهر اصفهان به کردستان برویم. در مسیر که حرکت می کردیم ،گویا سفری از اصفهان آباد به استانی جنگ زده درسالهای 58 و 59 داشتیم.کردستان با داشتن 227 کیلومتر مرز مشترک در چهار شهرستان مریوان، بانه، سقز و سروآباد با کشور عراق در جنگ تحمیلی مستقیم درگیر جنگ بود.
یاد شهدای اصفهان که دفاع از کشور و کیان را از کردستان شروع کردند در این سفر همراه من بود ،یاد شهید خرازی ،شهید رضائیان و شهید کاظمی ،شهید ردانی پور و دیگر شهدای می افتم که روزگاری در این سرزمین« مجاهدت های خاموش می کردند» تا کردستان سرزمین امن و زیبای خدا بماند.
حرکت ماشین بر روی دست اندازها چشم مرا به امروز می گشاید ،شهرهای سرسبز و آباد را می بینم که در هشت سال جنگ تحمیلی 26 بار حمله هوایی شدند و 26 هزار نفر در آن شهید شدند.
مناطقی را می بینم که سال 62 و 64 بار بمب باران شیمیایی شدند چقدر جانباز تاول زا (خردل) و اعصاب (تابون) در این کشور یادگاری از آن بمباران ها دارند.
سرفه های بانوی سالخورده کنار دستی ام مرا یاد سرفه ها که حاج مهدی جانباز شیمیایی در بیمارستان امیر المومنین می اندازد ،وقتی در بیمارستان حتی نمی توانست با من هم کلام شود ، ولی با خنده می گفت :« این سرفه های پشت سر هم من سوغاتی از جنگ کردستان است ».سوغاتی که خودش بریده بریده می گوید :«این سرفه ها در مقابل آنهای که جان دادند چیزی نیست»
در مسیر گاهی از قبرستانهای محلی می گذریم ،و گذر از هر قبرستانی مرا به یاد گلستان شهدای اصفهان می اندازد ، سنگ قبرهای که روی آن محل شهادت را کردستان زده اند.نمی دانم چرا یاد زهراطباطبایی می کنم وقتی او را بر سر مزار پدر شهید اش دیدم که عاشقانه از ارادتش به مقام معظم رهبری می گفت ،ارادتی که از 12 سالگی با شهادت پدر در کردستان در دلش جوانه زد .
زهرا طباطبایی یادگار شهید ناصر طباطبایی از شهدای ترور دیگر مهمان معراج شهدای زریوار است زیباترین تعبیر اش در مورد کردستان همان بیانات رهبر معظم انقلاب است که فرمودند «کردستان سرزمین مجاهدتهای خاموش است».
و پرچم ها و نمادهای از جنگ را هم پشت شیشه وقتی نم نم باران بر روی گونه تندیس شهدا دست می کشد مرا به یاد رزمندگان همشهریم می اندازد که هنوز به عشق مردمان پاک و نجیب کردستان ،عشق بازی می کنند .اگر روزی آنها را در مناطق جنگی دیدی تعجب نکن!
مسعود عابدی یکی از همان رزمنده هاست است که هر سال نوروز خود را در مریوان می گذارند .او را با پای برهنه روزی سنگ فرشهای مناطق جنگی خیلی ها دیده اند و با او عکس یادگاری گرفته اند. خودش می گوید : «در سرزمینی که جایجای آن با خون شهدا آبیاری شده نباید کفش به پا کرد!»
در اصفهان خیلی ها را می شود پیدا کرد که همان روزهای اول جنگ که دل از خانه و کاشانه بریدندو در کردستان ماندگار شدند،.
«شهناز آقایی حسینآبادی» متولد سال 1336 در شهر اصفهان است یک روز از رادیو می شنود که بر اثر اصابت یک هلیکوپتر به کوه، سرنشینان آن یعنی بچههای هوانیروز شهید شدهاند و آنها را به سالن هوانیروز آوردهاند، آن لحظات سر از پا نمیشناسد و به همراه مادر به آن سالن میرود.
در بیمارستان امام خمینی سقز همه او را با نام خواهر آقایی همه او را می شناسند، چرا که برای مجروحان جنگی، علاوه بر پرستار، مادر بوده است. شاید هم، به دلیل کم سن و سال بودنش او را خواهر لقب دادهاند و به حق برادرانش زینبوار خواهری کرده است.
داستان زندگی او همچون فیلم سینمایی از جلوی چشمانم عبور می کند ،وصحنه ورودش به بیمارستان و اینکه هر روز مسئولیتهای سنگینتری به او محول میکنند، وقتی مردانگیهایش به همه ثابت میشود، مدیریت بیمارستان را به او میسپارند و پنج سال از بهترین دوران جوانی همه زندگی او در بیمارستان خلاصه میشود؛اما او به حقانیت کار خود ایمان دارد و هنوز که هنوز است پس از22 سال میگوید:« نیمهای از جانم را در سقز جا گذاشتهام»
تابلو شهرستان بیجار می بینم و باز می شوم مسافر این روزهای شهرستانی که ؛ هفت هزار و 730 کیلومتر وسعت و 288 روستا داردکه بیش از 20 روستای آن به دلیل اوضاع نابسمان اقتصادی خالی از سکنه هستند .
و کوه های که جاده را در آغوش گرفته اند گواه این هستند که ،کوهستانی بودن یک سوم زمین های این شهرستان سبب شده خاک آن سرشار از سنگهای رسوبی و دگرگون شده است.
مقصد ما منطقه صنعتی سراب
سراب ، منطقه ای دررشتهکوههای غرب ایران و در شهرستان بیجار که یک سوم زمین های آن کوهستانی است. جنس خاک آن از سنگهای رسوبی بویژه ترکیبات رسی و آهکی و متعلق به دگرگونیهای دوران سوم است. به گفته مهدی باشوکی یکی از کارشناسان معدن شهرستان بیجار «تاکنون بیش از 60 میلیون تن ذخیره قطعی سنگ آهن در بیجار به ثبت رسیده و مطالعات اولیه ژئوفیزیکی و اکتشافات مقدماتی نوید بیش از 100 میلیون تن سنگ آهن را در این منطقه میدهد.»
این یعنی بیش از 75 درصد ذخایر سنگ آهن استان کردستان در شهرستان بیجار، بویژه در بخش «کرانی» آن است. این شهرستان به لحاظ کیفیت معدنی، یکی از بهترین سنگ آهنهای ایران را با کمترین عناصر مزاحم از جمله گوگرد، فسفر، سرب، روی و آرسنیک دارد .
موضوعی که تا قبل از سال 88 کمتر سرمایه گذاری را جذب خود می کرد .و امروز با گذشت حدود ده سال ،از سفر علی خیر الهی به بیجار ،سفر ما به این شهرستان آغاز می شود و به روستای نیمه مخروبه سراب می رسیم.
با زین العابدین حیدری در این روستا آشنا می شویم ،او از کارگران این معدن است که با کار در این معدن هم صاحب خانه هم صاحب خودرو شده است .
ما می برد جای که دارند سنگ آهن استخراج می کنند و از آنجاست که متوجه می شویم تا قبل سال 94 این معدن معدن سنگ آهن سراب با ظرفیت 150 هزار تن سنگ آهن دانه بندی شده با عیار متوسط 54 تا 56 درصد در سال فعالیت داشته و 180 نفر را با فروش سنگ آهن ایجاد کرده بود.
مواد خامی که از این منطقه به چین و شرکت ذوب آهن اصفهان صادر می شد. صبا شریفیان سرپرست این مجتمع صنعتی می گوید : «کاهش شدید قیمت جهانی ، افزایش قیمت تمام شده و افزایش حجم باطله برداری سبب تعطیلی معدن در اواخر سال94 شد.»
ازخام فروشی تا فروش محصول
علی خیر الهی مدیر عامل اصفهانی این معدن در بیجار هم می گوید :در آن زمان ما فقط سنگ آهن را به چین صادر می کردیم ،ومن مدام به همکارانم می گفتم من آمده ام تا محصول تولید کنم نه مواد خام کشور را صادر کنم»
تا سال 94 این معدن تقریبا تعطیل می شود و از آن زمان است که این صنعت گر جوان اصفهانی تصمیم به کمک گرفتن از مراکز علمی را می گیرد.
علی عمرانی سرپرست کارخانه از سال 94 می گوید،" وقتی قرار می شود کارخانه تولید کنسانتره سنگ آهن بیجار برای تامین نیازهای داخلی شرکت ها ی فولادی را راه اندازی کند " و ادامه می دهد ، « مطالعات را با آلمانی های شروع کردیم ،مطالعاتی که یک سال و نیم طول کشید تا به فروردین 96 رسید و امید تاسیس کارخانه جان تازه گرفت.»
برای ساخت این کارخانه شبکه 3 کیلومتری 1/9 مگاواتی برق تاسیس شد و یک چاه عمیق حفاری شد.
علی عمرانی سرپرست کارخانه معتقد است :«تمامی تجهیزات سنگین داخلی ساخته شد و از آخرین تلنولوژی های بومی سازی شده دنیا در این واحد صنعتی استفاده شد.»
وی از احداث سد باطله تا ٤٠٠ هزار تن و در دو حوضچه رسوب گیری با ابعاد ١٥ در ٦٥ متر خبر می دهد و می گوید : «این مد سد باطله ایزوله حتی در کارخانه های کنسانتره سازی داخلی و چینی نیز به ندرت دیده می شود و شرکت ما با ایجاد سدهای باطله علاوه بر حفظ محیط زیست سبب بازیابی آب موجود در باطله تا حد امکان نیز گشت».
ساخت کارخانه ای بومی
مهندس خیر الهی این کارخانه را با سرمایه گذاری 220 ریال ،در محل معدن و محدوده سراب شهرستان بیجار احداث کرده است.
علی خیر الهی سرمایه گذار اصفهانی برای تاسیس این کارخانه در بیجار کردستان می گوید: «برای ساخت ماشین آلات این کارخانه شرکتی را تاسیس کردیم و توانستیم با کمک متخصصان داخلی آسیاب های گلوله ای، سلول های فلوتاسیون و تیکنرها، فیلتر پرس و فیلتر دیسکی در واقع کل خطوط فرآوری نه تنها در سنگآهن بلکه برای مس طراحی میکنیم که قیمت آن یک سوم قیمت شرکت های خارجی بوده و قیمت تمام شده بسیار پایینی دارد و حتی2 تا 3 سال گارانتی دارد و کیفیت آن برای محصول تولیدی و سایر پارامترها تضمین می شود.»
حالا این واحد سالانه 400 هزار تن کنستانتره آهن تولید می کند با یکی از رانندگانی که کنستانتره به فولاد مبارکه می برد هم صحبت شدیم او می گوید :«بر اساس اعلام مسوولان این شرکت حدود هفت درصد نیاز شرکت فولاد مبارکه از این معدن تامین می شود.»جالب است بدانید شرکت فولاد مبارکه بزرگترین شرکت فولادی ایران است.
تهدیدی که فرصت شد
تاسیس آزمایشگاهی تخصصی کمک کرد تا این واحد صنعتی آنالیزهای اکتشافی را به خوبی انجام دهد.
کنستانتره تولیدی این شرکت از نظر گوگرد کاملا استاندارد است علی عمرانی مدیر عامل این شرکت می گوید :«مشکل تولیدات اولیه ما بالا بودن درصد بالای گوگرد بود که توانسیم با شش ماه کار آزمایشگاهی عیار گودگرد 5 به گودگرد زیر سه دهم رسانید،که یک رکورد در کشور به حساب می آید.»
مدیرعامل این گروه صنعتی از تاسیس یک کارخانه کنسانتره آهن در انارک نایین خبر می دهد و می گوید : «در تلاش هستیم تا گوگرد تولید شده در این دو واحد صنعتی را را به اسیدسولفوریک تبدیل کنیم. تا هم یک محصول جدید تولید کرده باشیم هم به محیط زیست کمک شود.»
توسعه تولید با تاسیس یک کارخانه جدید
قرار است سرمایه گذاران این کارخانه با تاسیس یک کارخانه جدید ظرفیت تولید گنداله را به 600 تن برساند که سبب می شود ظرفیت تولید در کردستان یک و نیم میلیون تن افزایش دهند.
برای این افزایش تولید ایمیدرو 44 درصد ،شرکت توسعه معادن فلزی 20 درصد ،کمیته امداد 20 درصد و 16 درصد هم آقای خیر الهی و همکارانش سرمایه گذاری کنند.
آقای خیر الهی می گوید : «با اجرای این طرح دو قرار است ظرفیت 800 هزار تنی میدرکس در قروه و بیجار افتتاح شود و تولید مقاطع و محصولات فولادی نیز با پیش بینی سرمایه گذاری به میزان 5هزار میلیارد تومان انجام شود.»
معادن کوچک ،تولیدات بزرگ
آقای خیر الهی که معتقد است «ما معادن کوچکی را شناسایی کرده ایم که می تواند منابع خوبی برای تولید داشته باشد و روی این معادن با همکاری خارجی ها سرمایه گذاری کرده ایم» می گوید : «معدن سنگ آهن در بندرعباس ( تنگه زا) ، معدن سنگ مرمیت در استان کردستان از جمله این معادن هستند.»
وی که به فکر صادرات هم هست در ادامه می گوید : «ما دفتری در ایتالیا تاسیس کرده ایم تا تولیدات خود را به کشور های مختلف آغاز کنیم .»
در آخر آنچه است اینکه مهندس جوان اصفهانی جنگ را خوب به یاد دارد و می گوید:« روزی پدران و برادران ما برای دفاع از این خاک به کردستان آمدند و امروز من و برادرانم برای رونق تولید و دفاع از داشته های کشور به کردستان آمده ایم. ومن فکر می کنم چه زیبا صنعتگران اصفهانی گام دوم انقلاب را از کردستان برداشتند همانگونه که رزمندگان اصفهانی گام اول از کردستان برداشتند و تا پای جان پای وطن ایستادند.
نویسنده :لیلا اعظمی کتایونچه
عکاس :حمید رضا اسماعیلی