افزايش طول عمر مبتلایان به سرطان با ورزش

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما به نقل از پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت؛ محققان علوم پزشکی در دانشگاه بوفالو در نیویورک آمریکا اعلام کردند با ورزش می توان طول عمر بیماران مبتلا به سرطان را افزایش داد.
بسیاری از بزرگسالان از ورزش به عنوان وسیله ای برای کاهش وزن یا شاید کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بهره می برند ولی اکنون اهمیت ورزش در کنترل سرطان و کاستن آمار مرگ و میر بیماران سرطانی مشخص شده است.
دکتر مور و همکارانش سال ها پیش در مطالعه ای اعلام کرده بودند که با ورزش می توان از ابتلا به 13 سرطان جلوگیری کرد.
ولی اکنون محققان دانشگاه بوفالو می گویند با ورزش می توان طول عمر بیماران سرطانی را افزایش داد حتی در کسانی که پیشتر سابقه ورزش در زندگی نداشته اند!
یافته های این محققان بر اساس جمع آوری اطلاعات پرونده 5 هزار و 807 بیمار در طول 14 سال به دست آمده است.
محققان می گویند ورزش به خصوص در مبتلایان به سرطان های سینه، کولون، پروستات، تخمدان، مثانه، رحم، مری و پوست تاثیر گذار است.
بر اساس اين گزارش، سلول‌های سرطانی از سازوکارهای عادی تقسیم و رشد سلول‌ها جدا می‌افتند. علت دقیق این پدیده نامشخص است ولی احتمال دارد عوامل ژنتیکی یا عوامل بیرونی هم‌چون ویروس و مواد سرطان زا موثر باشد.
در یک جاندار سالم، همیشه بین میزان تقسیم سلول، مرگ طبیعی سلولی و تمایز، تعادل وجود دارد.
سرطان شامل همه انواع تومورهای بدخیم می‌شود که در پزشکی آنها را بیشتر با نام نئوپلاسم می‌شناسند.
احتمال بروز سرطان در سنین مختلف وجود دارد ولی احتمال بروز سرطان با افزایش سن زیاد می‌شود سرطان باعث ۱۳٪ مرگ‌ها است و بر اساس گزارش انجمن بهداشت آمریکا سالانه هفت میلیون و ششصد هزار نفر بر اثر سرطان جان خود را از دست می دهند.
سرطان،‌ ویژه انسان نیست و همه جانوران و گیاهان پرسلولی نیز ممکن است به سرطان دچار شوند. سرنوشت سلول‌ها کاملاً کنترل شده‌است و براساس نیازهای بدن می‌باشد. در جنین میزان تکثیر سلول‌ها بیشتر از مرگ طبیعی سلولی است اما در جاندار بالغ میزان مرگ سلولی و تقسیم سلولی به تعادل می‌رسد. سرنوشت سلول در هر زمان، به طور کاملاً دقیق، بوسیله فاکتورهای رشد، پیام‌های محیطی و برخی پروتئین‌ها و پیامبرهای سلولی، کنترل می‌شود. جهش‌هایی که منجر به تغییر هر یک از فاکتورهای موثر در سرنوشت سلول، می‌شوند باعث بهم خوردن نظم دقیقی که در تنظیم رشد و تکثیر و تمایز سلول هاوجود دارد می‌شود و می‌تواند منجر به بروز سرطان شود. سلول‌های سرطانی کنترل خود را بر چرخه سلولی از دست داده و به طور مداوم و بدون توجه به پیام‌های سلولی و فاکتورهای رشد، به تکثیر ادامه می دهند.