دانشمندان کوه هایی بزرگتر از اورست را کشف کرده اند

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما بررسی دومین مورد از بزرگترین زمین لرزه های ثبت شده به دانشمندان این فرصت را داد تا با نگاهی اجمالی به ناهمواری های زیر سطح سیاره زمین، قله هایی بلندتر از هیمالیا را کشف کنند.
به گزارش خبرگزاری اسپوتنیک، نتایج تحقیقی که روز پنجشنبه در مجله ای علمی "ساینس" منتشر شد، نشان می دهد دانشمندان از روی داده های امواج لرزه‌ ای که در هنگام وقوع زلزله بولیوی در سال 1994 ضبط شده بود، موفق به کشف ساختار های غول پیکری در داخل زمین شدند.
گوشته یا جُبّه زمین لایه ضخیمی متشکل از سنگ سیلیکات است. گوشته که بزرگ ترین لایه زمین است در حد فاصل پوسته و هسته قرار دارد و 84 درصد حجم سیاره ما را تشکیل می دهد. گوشته به دو قسمت تقسیم می شود: در عمق 410 مایلی از سطح، محدوده مرزی موسوم به گسست 660 کیلومتری، گوشته را به سطوح بالایی و پایینی تقسیم می کند.
توپوگرافی( مکان نگاری) این محدوده به دلیل تراکم زیاد آن بسیار دشوار است، بنابراین یکی از معدود راهها برای انجام این کار استفاده از امواج لرزه ای است. به همین دلیل دانشمندان برای شناسایی گوشته زمین از امواج لرزه‌ای استفاده می‌کنند. امواج به بافت ها، مواد معدنی و ساختارهای مختلف برخورد می کنند و به شکلی شبیه امواج نور از اشیاء انعکاس می یابند که این امر تصویر لحظه‌ای لرزه ای را در اختیار دانشمندان قرار می دهد. محاسبات ابَری (رایانش ابری) داده های مرتبط با زلزله به دانشمندان امکان می دهد این ساختارهای مرزی را بازسازی کنند.
جسیکا ایروینگ، متخصص ژئوفیزیک در دانشگاه پرینستون و نویسنده این تحقیق، در ایمیلی اظهار کرد: "ما به زلزله بزرگی نیاز داریم تا به امواج لرزه ای اجازه دهد از گوشته و هسته عبور کنند و از محدوده 660 کیلومتری بیرون بیایند و تمام راه برگردند تا در بالای پوسته رهگیری شوند."
تیم جسیکا ایروینگ با استفاده از اطلاعات مربوط به زلزله 1994 بولیوی، دومین زلزله شدید و بزرگ - 8.2 در مقیاس ریشتر - موفق شد در این محدوده مرزی "توپوگرافی قویتری نسبت به کوه های راکی ​​یا رشته‌کوه آپالاش" را کشف کند.
ایروینگ در مورد ارتفاع آن رشته گفت: "من نمیتوانم در این باره تخمین بزنم. اما کوه های موجود در محدوده مرزی 660 کیلومتری ممکن است از اورست بزرگتر باشند."
ناهمواری این رشته کوه ممکن است به دلیل انباشت مواد قدیمی بستر دریا باشد که جذب گوشته شده و سپس به سمت مرز رانده شده اند. با این حال، این تحقیق ناقص است و دانشمندان بر این باورند که می توان از آثار باستانی تاریخ زمین که ممکن است در گوشته وجود داشته باشد، مطالب بیشتری کشف کنند. تحقیقات بیشتر در این زمینه می تواند نحوه تکامل سیاره ما و چگونگی شکل گیری آن را آشکار سازد