قتل سالانه يک هزار آمريکايي بدست پليس
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاری صداوسیما، روزنامه انگلیسی ایندیپندنت در گزارشی نوشت آمار ها نشان می دهد پلیس آمریکا سالانه هزار نفر را می کشد.در این گزارش به قلم جان سولیوان آمده است: تیراندازی های مهلک از سوی پلیس نتیجه میلیون ها رویارویی بین افسران پلیس و مردم عادی است. با وجود رویدادهای غیر قابل پیش بینی که منجر به وقوع این تیراندازی ها می شود, طی چهار سال گذشته, هر ساله پلیس تقریبا هزار نفر را کشته است.
سال گذشته, پلیس نهصد و نود و هشت نفر را کشت. این ارقام در مقایسه با سال دو هزار و هفده یازده مورد افزایش نشان می دهد. در سال دو هزار و شانزده, پلیس نهصد و شصت و سه نفر و در سال دو هزار و پانزده, نهصد و نود و پنج نفر را کشت.
سال ها وقوع تیراندازی های بحث برانگیز از سوی پلیس, اعتراضات, افزایش آگاهی های عمومی و اجرای اصلاحات در پلیس محلی و افزایش آموزش ها برای نیروهای پلیس تأثیر کمی بر تعداد تلفات افرادی داشته است که در تیراندازی پلیس کشته شده اند. همگان با اجماع بر این باورند که توجه کافی به این آمار و ارقام صورت نمی گیرد.
روزنامه واشنگتن پست در پی کشته شدن مایکل براون -یک مرد سیاه پوست غیر مسلح که در سال دو هزار و چهارده در شهر فرگوسن در میسوری به دست پلیس آمریکا کشته شد- شروع به انجام بررسی هایی در این زمینه کرد. در یک تحقیق مشخص شد که سیستم ردیابی اف بی آی تعداد تیراندازی های مهلک از سوی پلیس را کمتر نشان می دهد, به سبب این حقیقت که گزارش دهی از سوی ادارات پلیس امری داوطلبانه است و شمار زیادی از ادارات پلیس این گونه حوادث را گزارش نمی دهند.
در بحبوحه یافته های واشنگتن پست و گزارش دهی مشابه از سوی گاردین, اف بی آی در سال دو هزار و پانزده تلاش کرد این سیستم را بهبود بخشد و ماه گذشته سیستمی را برای استفاده پلیس از زور در پیش گرفت که شامل تیراندازی های مهلک نیز می شود. اما این سیستم جدید نیز داوطلبانه است.
گزارش واشنگتن پست نشان می دهد همه آمار سالانه و شرایط مرتبط با تیراندازی های مهلک و هم تعداد قربانیان به طور کلی طی چهار سال گذشته تقریبا روندی ثابت داشته است.
چهل و پنج درصد از کشته شدگان مردان سفید پوست, بیست و سه درصد مردان سیاه پوست و شانزده درصد مردان اسپانیایی بوده اند. زنان پنج درصد کشته شدگان را تشکیل می دهند و افرادی که مشکلات روحی دارند نیز بیست و پنج درصد از قربانیان تیراندازی ها را تشکیل می دهند.
حدود پنجاه و چهار درصد از افراد کشته شده تفنگ داشتند و چهار درصد غیر مسلح بودند.
جفری آلبرت جرم شناس در دانشگاه کارولینای جنوبی که به مدت چند دهه به بررسی تیراندازی های پلیس پرداخته است در سخنانی گفت:"ما این ارقام را از بسیاری جهات مورد بررسی قرار دادیم از جمله این که آیا نژاد, جغرافیا, در اختیار داشتن اسلحه یا آموزش های پلیس می تواند سبب ارائه توضیحی در این باره شود یا خیر اما این عوامل تنها می توانند به توضیح این موضوع بپردازند که این ارقام تا چه میزان پیوسته به نظر می رسند."
اندرو ویلر جرم شناس در دانشگاه تگزاس در دالاس اعلام کرد فعالیت ها در رسانه های اجتماعی سبب فاش شدن تعداد بیشتری از این گونه تیراندازی ها می شود.
برخی از جرم شناسان بر این باورند که در کشورهای توسعه یافته که در اختیار داشتن اسلحه در آنها ممنوع است, پلیس به ندرت به سوی مردم تیرانداری می کند و آنها را می کشد.
در انگلیس و ولز که جمعیتی معادل هفتاد میلیون نفر را در خود جای داده اند, پلیس در سال دو هزار و شانزده شش نفر را در تیراندازی کشت که بالاترین رقم از سال دو هزار و چهار محسوب می شود.
برخی دیگر می گویند فرهنگ خشونت آمیز یک کشور می تواند سبب تیراندازی شود زیرا پلیس به طور منظم باید با افراد مسلح و خطرناک رو در رو شود.
این در حالی است که دیوید کلینگر جرم شناس در دانشگا میسوری در سنت لوئیس می گوید ارقام رسمی وجود ندارد که نشان دهند مولفه های مورد نیاز برای درک کامل عواملی باشد که سبب تیراندازی های مهلک پلیس می شوند.
او گفت ارقام ارائه شده از سوی روزنامه واشنگتن پست شامل تیرانداری های مهلک از سوی پلیس می شود نه همه تیراندازی هایی که طی آنها برخی افراد نیز کشته نمی شوند. او همچنین گفت در این آمار و ارقام به نوع سلاح ها یا تعداد تیرهای شلیک شده نیز اشاره نشده است.