پخش زنده
امروز: -
باوجودی که زاینده رود برای بیست روز به زادگاهش برگشته اما مردم استان اصفهان از مسوولان می خواهند این رودخانه حیاتی در استان جاری بماند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما،مرکز اصفهان ؛
ساعت یک بامداد، نهم بهمن 97، سد زاینده رود
مسوولان وزارت نیرو در استان اصفهان به چادگان آمده بودند تا به خبرنگاران نشان دهند زاینده رود برای کشت پاییزه بازگشایی شدو آمده بودند تا بگویند طرح شورای هماهنگی زاینده رود را برای رها سازی 70 میلیون متر مکعب آب از پشت سد را اجرا کردند.
و آب رها شد و مسیرش را به سمت اصفهان باز کرد.زاینده رود که از سرچشمه های زرد کوه بختیاری 200 سال است به نصف جهان می آید.
حوزه آبریز زاینده رود 26 هزار و 917 کیلومتر مربع است که بیش از 92 درصد آن در استان اصفهان و بیش از 7 درصد آن در استان چهار محال و بختیاری می باشد .
استان اصفهان حدود 4 میلیون نفر جمعیت دارد و استان بالادست یعنی چهار محال بیش از 188 هزار نفر جمعیت را در دل خود جای داده است.
اما سهم استان اصفهان از آب این روزها فقط به 9 درصد رسیده است یعنی از هزار و 400 میلیون متر مکعب حجم سد زاینده رود این رودخانه فقط 155میلیون متر مکعب آب دارد.
البته عباس رضایی استاندار اصفهان این میزان آب را نشان خوبی می داند و می گوید :امسال 155 میلیون متر مکعب آب پشت سد ذخیره شده در حالی که سال گذشته 138 میلیون متر مکعب آب پشت سد بوده است .
وی می گوید:« در شرایط فعلی میزان حجم آب ورودی 111 میلیون مترمکعب است که این آمار در سال گذشته 79 میلیون مترمکعب بوده است.»
اما بارندگی ها در بالادست 637 میلیون متر مکعب بوده است در حالی که سال قبل 208 میلیون متر مکعب بوده و این یعنی تعادل نداشتن بارندگی ها با میزان آب ذخیره شده در پشت سد زاینده رود می باشد.
قرار است امروز رودخانه بعد از یک و سال شش ماه دوباره از پشت سد حرکت کند مسیری که 20 سال است با بحران روبرو بوده است.
بحرانی که نشان می دهد تصمیمات عجولانه و غیر کارشناسی سبب شده استانهای مرکز ی کشور با بحران تامین آب روبرو شوند و اجازه ندهند که زاینده رود حدود 1500 کیلومتر پیش رود تا در تالاب بین المللی گاوخونی به آرامش رسد و به آرامش برساند مردمانی که حیاتشان به زنده رود وابسته است .
کوهرنگ سرچشمه زاینده رود است و سال 84 بود که از سوی بالاترین مقام دولتی دستوری شفاهی صادر شد مبنی بر برداشت از زاینده رود بدون در نظر گرفتن طومار شیخ بهایی ،طوماری که در 400 سال پیش نوشته شد تا آب بین همه مصرف کنندگان منطقی تقسیم شود اما این دستور بدون کارشناسی و نظر خواهی از مسوولان وزارت نیرو وجهاد کشاورزی سبب شد آب سر بالا رود و قورباغه ابو عطا بخواند!
اگر بگذریم سرسبزی بالا دست و خشک سالی پایین دست ، وبگذریم از مسوولان کشوری که سکوت کرده اند و زاینده رود همیشه زنده را تبدیل به رودخانه ای فصلی کرده اند. امسال هم بعد از فصل کشت پاییز بعد از 18 ماه خشکسالی دریچه های سد زاینده رود باز شد و به گفته مسعود میرمحمد صادقی مدیرعامل شرکت آب منطقه ای اصفهان « 70 متر مکعب در ثانیه آب باید حدود ۱۴۰ کیلومتر را طی کند تا به شهر اصفهان برسد»
نیروگاه خاموش شده روشن شد
اجازه از سوی شورای هماهنگی حوضه زاینده رود صادر شد تا نیمه شب دریچه ها سد زاینده باز شوند و زاینده رود برای گذر از سد چرخهای نیروگاه برق را نیز بچرخاند .
در لحظه بازگشایی این دریچه ها که شش ماهی می شد خاموش شده آنجا بودیم که چگونه چرخ ژنراتورها برای تولید برق چرخید و شنیدیم که مهدی رحیمی فرد کارشناس نیروگاه سد زاینده رود می گوید : «با راه اندازی مجدد این سه ژنراتور با توجه به ارتفاع سد و حجم آبی که به سد می آید 7 تا 18 مگاوات برق به شبکه سراسری تزریق می شود.»
تنها نیروگاه برق آبی اصفهان ، با ظرفیت تولید 250 هزار مگا وات برق ، به عنوان یکی از مهمترین مراکز تولید برق در مواقع بحرانی بود 21 مهر امسال به خواب رفت تا تاریخ در خود ثبت کند نیروگاه برق آبی اصفهان هم زنده بودنش به زنده رود بستگی دارد.
محمود چیتیان مدیر سد و نیروگاه زایندهرود می گوید : « اهمیت نیروگاههای برقآبی در مواقع قطع برق سراسری دوچندان است، چراکه علاوه بر سرعت در مدار قرار گرفتن میتواند نقش پشتیبان سایر نیروگاهها را داشته باشد.»
زنده رود،زنده کننده غرب تا شرق
آفتاب که طلوع کرد زاینده رود از چادگان به سمت غرب استان اصفهان حرکت کرد ،به باغبهادران رسید و مردمی که قبل از طلوع آفتاب روی پل باغبهادران منتظر زاینده رود بودند.
،اکبر آقا دستانش را بالا می برد و خدا را از خروش این رود شکر می کند و می گوید :«خدا کند این رودخانه همیشه جاری بماند .»جمله آشنا که این روزها از شرق تا غرب اصفهان شنیده می شود.
سعید جوان کارگری است که از روی پل رودخانه را نگاه می کند و می گوید : «زندگی همه ما به این رودخانه وابسته است مسوولان باید فکر جدی برای احیا این رود داشته باشند.»
هشت صبح بود که لنجان را گذراند و به شهرستان فلاورجان رسید از آنجا به خمینی شهر و درچه رفت کشاورز درچه ای می گفت :«خدا را شکر بارندگی ها کمک کرده چاه ها پر آب شود و باز شدن زاینده رود بیشتر از همه ما را خوشحال کرده است چون رزق و روزی ما وابسته به آب است . »
کشاورزان غرب اصفهان باغ های خود را آماده آبیاری کرده بودند .حسین ،باغدار خمینی شهری می گوید : « با خشک شدن زاینده رود نه تنها باغهای ما در غرب اصفهان گسترش نیافت بلکه حدود نیمی از درختانمان خشکیدند و خدا می داند که چقدر زحمت کشیدیم تا درخت های 20 تا 30 ساله خود را حفظ کنیم.»
و زاینده رود راه را خوب می شناخت آخر دو هزار سال است مسیرش گذر از قلب تپنده اصفهان بوده است .گویا این رود نیز برای رسیدن به خوابگاهش عجله داشت مسیرش را به اصفهان ادامه می دهد و اصفهانی ها ظهر نشده خود را به ناژوان رسانده اند و در بستر رودخانه خشک به انتظار ایستاده اند بانویی می گفت «دو ساعت است اینجا نشسته ام و منتظر زاینده رود هستم ».
زنده رود در نصف جهان
علیرضا نوجوان دوازده ساله دوان دوان به سمت ما می آید و با ذوقی خاص فریاد می زند «آب آمد ،آب آمد .» بیشه های ناژوان "ریه های شهر "اصفهان نخستین مسیر رودخانه در نصف جهان است .عده ای جوان با موتورسیکلت رودخانه در طول مسیر همراهی می کنند . کشاورزان مسیر آب را می پیمایند و زمین شخم شده شان را نوید سر سبزی می دهند.
کشاورزی می گفت :«ما در این بیشه انواع سبزیجات را می کاریم .پارسال با سختی توانستیم کشت و کار کنیم خدا کند مسوولان فکر چاره ای باشند.»
شهرداری اصفهان مسیر را برای رودخانه آماده کرده است به گفته حسن نظام زاده مدیر عامل سازمان خدمات موتوری شهرداری اصفهان «،30 نیروی خدماتی در مدت یک هفته مسیر رودخانه را در نصف جهان بسترسازی و صاف ، دریچه های مادی ها از زباله پاک سازی کردند.»
از مادی ها بگویم که 500 سال است در اصفهان کارشان توزیع زاینده در سراسر شهر است .زاینده رود همانگونه که از زیر پل ها می گذشت از سخاوت اش به مادی ها می داد تا باغهای شهر اصفهان لب تر کنند و فریاد بزنند: «سلام بر زنده رود!»
زاینده رود از بیشه های ناژوان به پل وحید و بعد به پل مارنان می رسد و از مارنان به پل فلزی از پل فلزی به معروفترین پل شهرمان، سی و سه پل، می ورد از اینجا به بعد شهر در ترافیک قفل می شود.
ابوالقاسم چلمقانی رییس پلیس راهنمایی و رانندگی شهرستان اصفهان می گوید:«با باز شدن زاینده رود حجم تردد در هسته مرکزی شهر اصفهان و در حاشیه پل های تاریخی بیش از 10 درصد افزایش یافت.»
قدرت الله نوروزی شهردار اصفهان هم که از بازشدن زاینده رود برای احیا فضای سبز 6 هزار هکتاری اصفهان خوشحال است می گوید:« بازگشایی زاینده رود سبب شد مسافران مترو 16 درصد افزایش یابند.»
در کنار رودخانه و در حاشیه پل خواجو که بیشتر مواقع محل تجمع اعتراض آمیز کشاورزان شرق به خاموشی زنده رود بود کشاورزان آمده اند و با آش رشته و چای از گردشگران و مسافران و هم استانی های که به دیدن زاینده رود آمده اند پذیرایی می کنند.
مرد میان سالی خوشحالی اش را ابراز می کند از ما می پرسد:« چرا نباید خوشحال باشم آب بعد از یک سال و شش ماه به زاینده آمده باید همه خوشحال باشیم .»و بعد با حسرتی می گوید :« رودخانه خشک نه تنها زیبا نیست بلکه دلگیر هم هست . ما اصفهانی ها شادیم و مطمئن هستیم مهمان های شهر ما نیز خوشحال هستند» .
در کنارش جوانی که از استان تهران مهمان اصفهان بود ایستاده و می گوید :«قبلا زاینده رود را خشک دیده بودم بسیار دلخراش بود اما خدا را شکر امروز که وارد اصفهان شدم، شنیدم رودخانه باز شده سریع خودم را به پل خواجو قشنگ ترین پل اصفهان رساندم .»
بانوی دیگر می گفت :«امروز صبح که از رادیو شنیدم رودخانه باز شده بچه ها را برداشتم تا را یکبار دیگر با آب را در رودخانه تماشا کنم ».
مردم اینجا یکبار نه صد هزار بار خدا را شکر می کنند و باید اصفهانی باشی تا ببینی جاری شدن آب در رودخانه چه تاثیری در شادابی و روحیه ی مردمانی دارد که اقتصاد و محیط زیست و گردشگری شهرشان وابسته به زنده رود است.
ما اصفهانی ها از زمانی که چشم باز کردیم شاهرگ حیاتی از مایع حیات در دل نصف جهانمان جاری بود و حالا 20 سال است این رودخانه بیشتر روزهای سال که گذر عمرمان را نشان می دهد در فصل های مختلف خشک دیده ایم رودخانه ای دائمی که به دلایل گوناگون تبدیل شده است به رودخانه ای فصلی گاهی هست و بیشتر نیست.
بانویی که بساط پذیرایی با خودش آورده می گوید : « می شود دیگر زاینده رود را خشک نبینم ؟»و بعد پرسید «چرا کسی نمی تواند برای این رودخانه تاریخی کاری کند ؟»
مرد جوان در جواب این بانوی اصفهانی پیش دستی می کند و می گوید:«نمی توانند کاری کنند باید در سر چشمه برف ببارد تا زاینده رود جاری باشد .»
پیرمردی که گویا کشاورز بود از همه پشت پرده های زاینده رود خبر داشت در جواب این سخن جوان لبخندی زد و گفت:« نه بابا جان !اینطور نیست !دست زیاد شده!»و بعد ادامه داد :« این خشک سالی همیشه برای اصفهان بوده است اما باید مسوولان راهکاری برای جلوگیری ازبرداشت های بی رویه آب از رودخانه ها کنند و آبهای که دارند میبرند بالای کوه را به رودخانه برگردانند و به هرکس اندازه حق اش آب بدهند.»و بعد خیلی آرام گفت: «آب هست مدیریت نیست »
ناهید تاج الدین نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی هم در واکنش به اقدامات مسوولان در باز کردن دریچه های سد زاینده رود می گوید :« با نگاه ملی به موضوع آب متوجه می شویم که خشکی زاینده رود ناشی از خشکسالی نیست بلکه نشانه مدیریت ناصحیح بر روی آب و رعایت نکردن قوانین وضع شده در حوضه زاینده رود است.»
سخنی که مردم اصفهان این روز ها به زبان خود بارها بارها فریاد زده اند ،مریم جوان 23 ساله است که پدرش کشاورز است و می گوید : «از جاری شدن آب در زاینده رود برای کشاورزان و مردم بسیار خوشحال ام »مریم تنها همین جملات را میتواند بگوید و اشک در چشمانش حلقه می زند.
اصفهانی ها زیر پل خواجو به رسم قدیم آواز می خوانند یکی از شاعران اصفهانی این شعر را می خواند : «زنده رود ما گلویش ز باران تر شود
چهرهای چون نوعروسان چهره ای دیگر شود،
شاد و خندان از کنارش بگذرند این مردمان
پیر و جوان چهرهشان چون گل به شود»
یکی دیگر از شهروندان اصفهانی در حالی که با حسرت از بالای پل خواجو به سی و سه پل نگاه می کرد با افسوس می گوید: «امروز زاینده رود بیمار است، بازگشایی آن تنها حکم یک مسکن مقطعی را برای رودخانه شهر ما دارد، باید برای درمان آن به فکر دارویی جان بخش باشیم، این انتظاری است که ما از مسئولان داریم.»
از پل خواجو آب راهش را پیدا می کند به سمت پل شهرستان و از آنجا مسیر به شرق اصفهان می رسد مقصد نهایی که برای این سفر بیست روزه آماده اش کرده اند زمین های کشاورزی شرق اصفهان است .
کمتر نیمی از زمین های شرق لب تر می کنند
زاینده رود در کانال های آبرسانی زمین های کشاورزی شرق رها می شود تا 32 هزار کشاورز شرق شهرستان اصفهان بتوانند بعد از دو سال امسال کشت پاییزه کنند.کشتی که باید دست کم سه ما پیش انجام می شد .کشاورزی کهنسال می گفت :«با این کشت نمی شود غله کاشت نه صیفی.اما چه کارکنیم مجبوریم گندم بکاریم آن هم گندم های بی کیفیت »
کشاورز دیگر که داشت زمین اش را برای کشت آماده می کرد گفت :«سالهای که آب بود من 6 هزار جیریب گندم کشت می کردیم و حالا دو سال است یک دانه هم برداشت نکرده ام»
کشاورز دیگر خدا را شکر می کند و می گوید :« برای اینکه محصول مون به بار بشینه 3 تا هشت بار آب باید بدهیم اگه رودخانه را ببندند محصولی به بار نمی شینه .باید دست کم تا بعد از عید آب باشد تا بتونیم گندم برداشت کنیم.»
جوان کشاورزی هم با التماس می گفت :«برای هر کیلو بذر گندم 1500 تومان پول دادیم تو را خدا آب را نبندید بذارید آب جاری باشه و گرنه ما یک دانه گندم هم نمی توانیم برداشت کنیم.»
اسفندیار امینی دبیر اجرایی نظام صنفی کشاورزان استان اصفهان می گوید :« کشاورزان مجبورند غله بکارند هر چند در حال حاضر هم زمان برای کاشت غله دیر است، بهترین زمان برای غله کاری فصل پاییز است اما جز این کاری نمی توان کرد.»
دولت اعلام کرده است برای کشت پاییزه کشاورزان شرق اصفهان 105 میلیون متر مکعب آب از سرچشمه زاینده رود رها سازی شده است که به گفته حسین محمدرضایی عضو هیئت مدیره نظام صنفی کشاورزی شهرستان اصفهان« با این میزان آب فقط 40 درصد زمین های کشاورزی شرق اصفهان قابل کشت است.»
وی می گوید :« مرحله دوم بازگشایی زاینده رود در صورتی که بارندگی های پیش بینی شده در اسفند ماه به اندازه کافی برای کشت کشاورزان نباشد در دهه سوم اسفند خواهد بود اما در صورت بارش های مؤثر در اسفند ماه زمان بازگشایی مرحله دوم زاینده رود به اوایل فروردین ماه 98 موکول خواهد شد.»
دولت برای بالا بردن کیفیت بذر گواهی شده می دهد
با وجودی که کشاورزان غرب استان به رها سازی آب اعتماد نکردند و اقدام به کشت ننمودند کشاورزان شرق اصفهان که این روزها دست خالی هستند ریسک بزرگی کردند در مجموع 40 تا 45 هزار هکتار از مزارع حاشیه زاینده رود در شهرستانهای اصفهان ،فلاورجان ،نجف آباد ،خمینی شهر ،لنجان ،مبارکه و شهرضا زیر کشت رفتند .
محمودرضا افلاکی مدیر امور زراعت جهاد کشاورزی استان اصفهان از توزیع سه هزار و 200 تن بذر گندم گواهی شده بین کشاورزان خبر می دهد و می گوید:« هر شهرستانی که اعلام نیاز کند در کمتر از 24ساعت بذر مورد نیاز به شهرستان منتقل شده و در اختیار عوامل کارگزاری قرار داده می شود.»
دولت برای هر کیلو از این بذرها 1950 تومان هزینه کرده است که به کشاورزان کیلویی 1500 تومان می فروشد .
آب به گاوخونی نمی رسد
امسال هم زاینده رود به تالاب بین المللی گاوخونی نرسید تا لبان این آرماگاه زاینده رود همچنان خشک بماند.
این تالاب بین المللی بر اساس طومار شیخ بهایی 176 میلیون متر مکعب حق آبه زیست محیطی دارد که به گفته حسین اکبری معاون نظارت اداره کل حفاطت محیط زیست استان اصفهان « بعد از تامین آب شرب در اولویت دوم قرار دارد.»
برداشت های آب زاینده رود در کشور 5 برابر ظرفیت این رودخانه است سب شده تالابی خشک شود که کانون ریزگردهای سمی و خطرناک برای 14 استان کشور است.
سرپرست معاونت نظارت و پایش اداره کل حفاطت محیط زیست استان اصفهان معتقد است : «بدون مجوز وزارت نیرو امکان برداشت آب وجود ندارد ».
این مسوول از پیگیری سازمان محیط زیست برای تخصیص آب به تالاب خبر می دهد و می گوید:« از نظر شرایط اخلاقی ادراه کل محیط زیست موظف است که 176 میلیون متر مکعب حقابه تالاب گاوخونی را درخواست کند و درصورت تخصیص ندادن وزارت نیرو، از مراجع حقوقی پیگیری کند.»
از ماست که برماست
حجت الاسلام ناصرموسوي لارگانی رئيس مجمع نمايندگان استان هم معتقد است :« مشکلات ایجاد شده از خودمان است، چراکه از حقمان دفاع نکردهایم.»
ناهید تاج الدین دیگر نماینده مردم اصفهان در مجلس است که می گوید :« اگر مسئولان به خاطر اصفهانی ها به داد زاینده رود نمی رسند امیدواریم به خاطر منافع کشور نگاه ملی به موضوع آب داشته باشند و به داد این رودخانه برسند.»
مسیر احیا شفاف است
ده سالی می شود که مسوولان جلسه تشکیل می دهند شورای عالی آب مصوبات 13 گانه 9 ماده ای می دهد شورای هماهنگی حوضه آبریز زاینده رود با حضور معاون اول رئیس جمهور 4 جلسه تشکیل می دهد تا قانون 400 ساله ای را احیا کنند و رودخانه ای 2 هزار ساله را جاری نمایند.اما کاری از پیش نمی رود .
لطف الله ضیایی یک کارشناس مدیریت آب است که می گوید:« بارشها در حوضه زاینده رود در سالهای اخیر کافی بوده است؛ علت اصلی خشکسالی این سالهای زاینده رود کمبود بارش نبوده بلکه توزیع نامناسب و بارگزاری نامتوازن علت اصلی خشک شدن زاینده رود در حوضه آبریز اصفهان است.»
اگر سری به قوانین نوشته شده برای احیا زاینده رود بزنیم می بینیم مصوبه 9 ماده ای شورای عالی آب به طور مشخص کل حجم آبی طبیعی زاینده رود و تونل اول کوهرنگ را متعلق به حق آبه داران زاینده رود و محیط زیست گاوخونی دانسته است و به طور شفاف و صریح این موضوع را اعلام کرده است و در واقع آب طبیعی زاینده رود و تونل اول در اختیار اصفهان است؛ اگر این امر محقق شود حق آبه داران و گاوخونی از این وضعیت نجات پیدا میکنند.
در مصوبه شورای هماهنگی مدیریت حوضه آبریز هم با عدد و رقم وضعیت را مشخص شده ؛ در این مصوبه آمده که مجموعه آب طبیعی زاینده رود و تونل اول کوهرنگ با حجم یک میلیارد و138 میلیون متر مکعب متعلق به اصفهان است که 176 میلیون متر مکعب برای محیط زیست، 419 میلیون مترمکعب برای حق آبه داران، 658 میلیون سهم سهم آب بران30 میلیون مترمکعب برای شرب و 40 میلیون مترمکعب برای صنعت تخصیص مییابد که اگر این مصوبه اجرایی شود مشکل آبی اصفهان رفع میشود.
همین مصوبه مشخص شده تونلهای دو و سه خدنگستان، بهشت آباد آب کاشان، یزد و چهارمحال و بختیاری را تامین آب کنند و از تونلهای بهشت آباد و کوهرنگ سه آورده زیادی برای اصفهان نیست ولی به این علت اصفهانیها این دو طرح را پیگیری میکنند که آب تونل یک و آب طبیعی زاینده رود به شهرهای دیگر تخصیص یافته است.
خشک شدن زاینده رود برای ما ننگ است
عباس رضایی استاندار اصفهان با تصریح بر این نکته که خشک شدن زاینده رود برای ما ننگ است پس باید از همه توان و ظرفیت جدای از تفکرات سیاسی و فردی استفاده کنیم، می گوید:« احیای زاینده رود راهکارهایی دارد، ممکن است طرح های نه گانه و یا طرح جدید مطرح شود و بر این اساس باید با زمان بندی برنامه ریزی های اساسی داشته باشیم.»
مسوولان استانی به دنبال مصوبه نروند
اما کشاورزان و کارشناسان به این سخننان استاندار انتقاد دارند معتقد اند:«مسوولان استانی باید از این پس دنبال اجرایی شدن قوانین و وعده های رئیس جمهور برای احیا زاینده رود باشند »
اسفندیار امینی ، دبیر نظام صنفی کشاورزی اصفهان می گوید:« مشکل زاینده رود به دست مسوولان استانی قابل رفع است، به اندازه کافی قانون در این ارتباط داریم و انتظار مسئولان استانی برای تبصره جدید معنا ندارد.»
تعیین زمان بازگشایی آب و حذف بندهای آبخیزداری و غیر آبخیزداری در بالادست، طول رودخانه، ساماندهی رودخانه، محاسبه و پرداخت خسارت آنها و اجرای تمامی مصوبات قبلی دولت نهم و دهم از خواسته های اصلی کشاورزان اصفهانی است.
دبیر نظام صنفی کشاورزی اصفهان می گوید: «کشاورزان حقابهای دارند که در چارچوب قانون توزیع عادلانه آب و موارد 18 و 19 و ماده 21 و 36و 44 قانون اساسی و 158ماده مدنی آورده شده اما این حقابه را وزارت نیرو نیرو به افراد دیگر داده است.»
احیای زاینده رود با اجرای قانون
متخصصان اصفهانی برای احیا زاینده رود کتابی در سه جلد نوشته اند که در آن 160 راهکار علمی و عملی برای دولت مردان آورده شده است .راهکارهای که بدست مسوولان رسیده است اما اجرایی نشده است .
ناصر حاجیان عضو هیأت علمی گروه عمران آب دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان می گوید :«نتایج حاصل از بررسی منابع میدانی، مصاحبه و حضور در همه جلسات و همایشهای مرتبط در چهار دفتر نوشته و نکات مهم و مشکلات در قالب 32 سؤال تهیه شد. برای بیشتر سؤالات یک مقاله علمی پژوهشی بهگونهای تهیه و نهایتاً به پاسخ بخشی از مشکل در آن پرداخته شد.»
حالا اصفهانی انتظار دارند دولت و مجلس قوانینی را که خود تدوین کرده اند را اجرایی کنند.
نویسنده :لیلا اعظمی
عکاس:محمد نادری