آماده شدن طرح موسوم به معامله قرن در آستانه نشست ورشو

روزنامه صهیونیستی تایمز آو به نقل از یک مقام بلندپایه دولت ترامپ از آماده شدن متن نهایی موسوم به معامله قرن بر سر فلسطین خبر داده اما تصریح کرده که این متن حدود 200 صفحه ای قبل از برگزاری انتخابات پیش روی این رژیم در20 فروردین ماه منتشر نخواهد شد و تعداد افرادی که از محتوای این طرح در دولت ترامپ مطلع هستند از 5 نفر کمتر هستند.
حال اینجا دستکم دو سوال مطرح می شود: نخست اینکه اگر  بناست جزئیات این طرح قبل از برگزاری انتخابات رژیم صهیونیستی منتشر نشود و اصل بر محرمانه نگه داشتن آن است پس چه ضرورتی برای اعلام خبر نهایی شدن این طرح در این مقطع وجود داشت؟ دوم اینکه با بررسی روند تحولات  فلسطین پس از به قدرت رسیدن ترامپ چه تصوری می توان از دورنمای طرح موسوم به معامله قرن داشت؟
در پاسخ به سوال نخست در خصوص چرایی اعلام خبر نهایی شدن طرح موسوم به معامله قرن در این مقطع زمانی می توان گفت که به نظر می رسد نزدیکترین رخداد مرتبط به این قضیه برگزاری کنفرانس ورشو است که قرار است از فردا به مدت دو روز با میدان داری مایک پمپئو وزیر امور خارجه صهیونیست مرام دولت ترامپ در لهستان برگزار شود و اگرچه پیش از این تصور می شد که برگزاری این کنفرانس یارگیری علیه ایران بوده اما اکنون مشخص شده است که هدف اصلی این کنفرانس کسب تایید هرچند ضمنی شرکت کنندگان در این نشست درباره معامله قرن بر سر فلسطین است و به همین علت هم ریاض مالکی وزیر امور خارجه تشکیلات خودگردان از کشورهای عربی خواسته است از شرکت در این نشست خودداری  و یا حداقل در سطح پایین شرکت کنند.
شاید خیلی از شرکت کنندگان با طرح معامله قرن بر سر فلسطین مخالف باشند اما دولت ترامپ می خواهد در پوشش ایران هراسی برخی از کشورهای عربی و اروپایی را فریب دهد و صرف حضور در این نشست را به منزله تایید این طرح معرفی کند.
اما درپاسخ به سوال دوم در خصوص درک جزئیات طرح  موسوم به معامله و دورنمای آن بر اساس روند تحولات گذشته می توان گفت که این طرح بر اساس دور زدن طرح تشکیل دو دولت در سرزمین های اشغالی فلسطین بنا شده  و طبق آن قرار است حاکمیت سراسر کرانه باختری از جمله شرق بیت المقدس به رژیم صهیونیستی واگذار شود و طرح راستگرایان صهیونیستی مبنی بر تشکیل یک دولت با دو ملت با حاکمیت مطلق صهیونیستی به مرحله اجرا در آید و حق بازگشت آوارگان فلسطینی برای همیشه منتفی شود و بیت المقدس تنها به پایتخت این رژیم در آید.
در واقع طبق این طرح تشکیل دولت محدود فلسطینی از کرانه باختری به نوار غزه منتقل می شود و طی مبادلات ارضی بخش هايی از صحرای سینای مصر نیز به این منطقه ملحق می شود و بدین ترتیب هزینه حل بحران فلسطین از جیب اعراب و به طور مشخص عربستان و مصر پرداخت می شود و هر یک بخش هايی از این مسئولیت را برعهده می گیرند.
از این دید ارتباط معناداری بین واگذاری جزایر مصری تیران و صنافیر به عربستان و همچنین طرح های بلندپروازانه جناح کودتاگر حاکم برعربستان به رهبری محمد بن سلمان در خصوص اجرای طرح نئوم در ساحل دریای سرخ مشاهده می شود. 

این بدین مفهوم است که در ازای وعده های تو خالی داده شده به محمد بن سلمان قرار است عربستان بخش عمده ای از بار هزینه های سیاسی و بخصوص مالی این طرح را چه از طریق در آمدهای نفتی و چه با عرضه سهام آرامکو در بازار بورس وال استریت امریکا برعهده بگیرد و با توجه به اینکه اجرای این طرح عريض و طویل می تواند به موقعیت رقبای منطقه ای و بین المللی عوامل دخیل در این معامله (شامل راستگرایان امریکایی و اسرائیلی و کودتاگرایان سعودی )نیز صدمه وارد کند لذا به نظر می رسد این دسته از بازیگران در تلاشند از ماجرای قتل جمال خاشقچی برای کشیدن فرش از زیر پای محمد بن سلمان به عنوان یکی از ستون های اصلی این معامله استفاده کنند و به همین علت هم دولت ترامپ و نتانیاهو تمام تلاش خود را برای پنهان نگه داشتن ماجرای این قتل بکار گرفته اند و به هر طریق ممکن می کوشند محمد بن سلمان را زا این مخمصه نجات دهند.
بر این اساس می توان گفت طرح موسوم به معامله قرن تنها به فلسطین محدود نمی شود (هرچند که یکی از اضلاع مهم  آن محسوب می شود ) بلکه تغییر نقشه خاورمیانه را مدنظر قرار دارد که با تغییر جایگاه خیلی از بازیگران منطقه ای و بین المللی در ارتباط است.  
-----------------------------------
احمد کاظم زاده