پخش زنده
امروز: -
انگار سن و سال نمی شناسد، از کودک 5 ساله ماسک به چهره دارد تا پیرمرد 80 ساله ای که با ویلچر جابجایش می کنند.
وارد راهروی اصلی می شوم، هیچکس جیک نمی زند، انگار که خاک مرده پاشیده باشند،
روی نیمکت می نشینم، خیره می شوم به نیمکت روبرو، غرق می شوم در زن میانسالی که ماسک سفیدی بر چهره نحیف و تکیده اش زده و بی حال، سر آویزان از گردنش را بر دیوار بی روح و سخت پشت سرش تکیه داده است؛
حسی مملو از خستگی و ناامیدی در من رخنه می کند، از کنار دستی اش می پرسم مادرتان است، پسر جوان با پرونده سبزرنگی که روی آن نوشته شده فریبا چهری کمی جابجا می شود و سرش را به نشانه تایید تکان می دهد؛
دوباره می پرسم از کی مبتلاست که می گوید: حدود یک سال است.
نگاهم را به انتهای راهرو می چرخانم، انگار سن و سال نمی شناسد، از کودک 5 ساله ماسک به چهره دارد تا پیرمرد 80 ساله ای که با ویلچر جابجایش می کنند.
"پرچم جوانان ایرانی همیشه بالاست"
در حال مطالعه یک تحقیقم که تلفن همراهم زنگ می خورد، پس از دقایقی مکالمه راه می افتم
مرور می کنم، در سال ۲۰۰۱ سم عروس دریایی به کمک بیماران قلبی ـ عروقی آمد، سال ۱۹۶۷ ثابت شد زهر مار کبرا روی سلول های سرطانی اثر ترکیبی دارد، در سال ۱۹۹۶ زهر مارهای افعی و زنگی تاثیرگزار بر روی تومورها اعلام شد.
و حالا ثبت فرمول داروی ضد سرطان به دست جوانان دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر...
هنوز یک ساعت نگذشته که به مرکز تحقیقات دانشگاه می رسم، خبر خوب را دکتر رجب زاده عضو هیات علمی می هد،
تیم تحقیقاتی دانشگاه شامل 10 جوان نخبه که در تازه ترین تحقیقاتشان به تاثیر بی مهرگان دریایی در درمان سرطانها و تومورهای حاد دست یافته اند، حالا فرمول علمی خود را ثبت کرده اند،
آزمایشاتشان ثابت می کند داروهای تولیدی از کف دریا جایگزین مناسبی برای شیمی درمانی بدون عوارض هستند و حتی 50 برابر قوی تر از مورفینها عمل می کنند.
" راهی برای وابسته نبودن به ترکیبات خارجی دارو"
در تحقیقات تلفنی ام به رییس پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی می رسم؛ خانی پور از ثبت تولید یک نوع داروی ضد سرطان اصلی از موجودات کف دریا می گوید و ادامه می دهد: آمریکا، شیلی، نروژ، فرانسه و هند از کشورهایی هستند که دستی بر تولید دارو بواسطه صنعت شیلات دارند.
آنطور که دکتر حسینی آمار می دهد، سالانه بیش از 80 هزار نفر در کشور و بیش از پنج هزار و ۵۰۰ نفر در خوزستان به سرطان مبتلا می شوند،
دکتر حسینی که دکترای سرطان شناسی دارد می گوید: از دوسال گذشته، پروژه ای در معاونت علمی به عنوان یک طرح کلان با عنوان «استخراج مواد بیولوژیک و دارویی برای تولید داروی ضد سرطان از خیار، مار ، عقرب و جانوران سمی دریایی» آغاز شده که این طرح برای اولین بار با همکاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و موسسه تحقیقات شیلات در حال انجام است.
مرور پرونده سبز مرا راهی مرکز تحقیقات علوم دریایی و دارویی در دانشگاه جندی شاپور اهواز می کند، تحقیقات بر روی موجودات دریایی آنجا هم ادامه دارد،
به گفته دکتر شوش زاده و دکتر نبوی در سال های اخیر تلاش ها برای یافتن مواد زیست فعال از جانداران دریایی مثل اسفنج ها و عروس دریایی افزایش یافته،
آنان هم نظر تاکید می کنند: این طرحها و تلاشها نتیجه اش جز تولید ثروت برای کشور، کاهش واردات دارو، کاهش مصرف مواد شیمیایی و توسعه شرکتهای دانش بنیان نخواهد بود.
"پایانی سبز در پرونده سبز"
در راهروی اصلی همچنان همه ساکتند، زنی سپیدپوش هر یک ساعت یکبار نامی را صدا می زند،
به ایستگاه نزدیک می شوم، مریم چم چم مسئول بخش تازه تاسیس بیماران سرطانی آبادان، قربان صدقه ی مادر و دختری می رود که رنگ به رخسار ندارند، یکی از غصه بیماری و دیگری از غم او.
آرام می پرسم مگر پروسه شیمی درمانی برای رفع سلولهای سرطانی انجام نمی شود پس چرا همه اینقدر بی حال و خسته اند، می گوید: دارویی برای مبارزه با سرطان ایده آل است که قادر باشد به طور اختصاصی سلول سرطانی را بکشد، ولی متأسفانه بیشتر داروهای ضد سرطان بر خلاف داروهای ضد میکروبی که اثرات سمی کمتری روی سلول های سالم دارند، سلول های در حال رشد بدن را هم می کشند.
او با اشاره به اینکه روزانه به طور میانگین 10 نفر برای دریافت داروی شیمی درمانی به او مراجعه می کنند می گوید: درمان اساسی سرطان وقتی اتفاق می افتد که آخرین سلول سرطانی موجود به طور قطع نابود شود.
نوبت به فریبا چهری می رسد، پسر 21 ساله اش که با صدای آرام مادر محمد صدا می شود با یک دست پرونده سبز را بر می دارد و با دست دیگر مادر را همراهی می کند،
"اکنون در جنوب کشور سیصد کیلومتر نوار ساحلی آماده علاج آنهایی است که به آخر خط رسیده اند"
تیم تحقیقاتی دانشگاه علوم دریایی خرمشهر به دنبال حامی و پشتیبان برای تولید داروست؛ به نظر می رسد راه زیادی نمانده تا پایانِ پرونده سبز، سبز شود.
نویسنده: عاطفه مرادی