گزارش مکتوب؛ کوهنوردی و مفقودی ها در کوهستان

به گزارش خبرگزاری صداوسیما،
اگر چه زیبایی های طبیعت و کوه اکثر مواقع سحر انگیز است و افراد را به ویژه در فصل زمستان و بهار جذب زیبایی خود می کنند ، اما گاهی همین جذابیت ها خود مایه دردسر و مشکلات برای کوهنوردان می شوند و در مواقعی هم به قیمت زندگی آنها تمام می شود .
ورزش کوهنوردی ورزشی سخت و اکثر مواقع پر خطر است که دوستداران و علاقمندان به آن ، با آگاهی به این موضوع ،قدم در راه فتح قله ها و ارتفاعات بلند می گذارند . شاید به سختی بتواند باور کرد صدها نفر در راه فتح قله های مرتفع اورست به واسطه حوادث مختلفی که برای آنها رخ داده ، در بین برف های منطقه همالیا آرمیده اند و بعد از سالیان دراز هنوز جسد آنها به دست خانواده هایشان نرسیده است .
همین چند سال پیش بود که یک گروه کوهنوردی از کشورمان در ارتفاعات اورست گرفتار حادثه شدند و جان خود را از دست دادند در همان جا مدفون شدند واگر خیلی دور نرویم ، در همین مناطق مختلف کوهستانی کشورمان نیز سالانه ده ها نفر دچار حوادث مختلف می شوند که گاهی ، این حوادث به بهای زندگی آنها خاتمه می یابد .
خبر مفقود شدن تعدادی کوهنورد در دماوند و ارتفاعات شمال تهران ، در چند ماه گذشته ، اگر چه خبر ناگواری بود ، اما یک نکته کلیدی داشت و آن هم این بود که چرا علی رغم جستجوهای وسیع گروه های امدادی برای یافتن آنها ، هنوز هیچ خبری از سرنوشت انها به دست نیامده است .
این درحالی است که این کوهنوردان در فصل سرما اقدام به کوهنوردی نکرده اند که گرفتار سرما یا بوران و یا حوادث مشابه بشوند. این موضوع انسان را یاد داستان ;کوه انترسبرگ می اندازد، کوه انترس برگ در رشته کوه آلپ ، بین کشورهای آلمان و اتریش قرار دارد و به کوه معجزه یا جادو و مثلث برمودای اروپا معروف است . این کوه در نزدیک شهر سالزبورگ واقع شده
و وسعت آن 70 کیلومتر و ارتفاع آن 1972 متر است . انسان هایی که وارد این کوه شدند ، اکثرا ناپدید شده اند . و برخی خودشان بعد از مدتی بازگشتند.
حالا داستان مفقود شدن یک خانم و دو مرد در دماوند و ارتفاعات تهران و موارد دیگری از این دست ، چیزی شبیه داستان کوه انترسبرگ است .با این تفاوت که هیچ چیز مرموزی تا کنون در ارتفاعات کشور مشاهده نشده است که بخواهیم این ناپدید شدن ها را به آن نسبت بدهیم . با اینکه گرو ه های امدادی بسیاری در جستجوی آنها بودند تا اثری از آنها بیابند ، اما موفق به این کار نشدند و مجبور شدند تا جستجوها را متوقف کنند .
این در حالی است که رئیس فدراسیون کوهنوردی معتقد است که گم شدن در کوهستان امری عادی است و کسانی که معمولا بدون شناخت از جغرافیای منطقه ، اقدام به کوهنودری می کنند ،از مسیر خود منحرف می شوند و گم می شوند و بعد از مدتی با کمک گروه های امدادی پیدا می شوند .
زارعی می گوید : خیلی ها هستند که به صورت انفرادی اقدام به کوهنودری می کنند و بعضا در کوه دچار حادثه می شوند ، یا از کوه پرت می شوند و جان خود را از دست می دهند و کسی هم چون از وضعیت و مکان آنها اطلاعی ندارد، بنابراین مفقود می ماند تا بعد از مدتی شاید از سوی برخی محلی ها و کوهنوردان پیدا شوند .
وی با تاکید براینکه بسیاری ازافرادی که اقدام به کوهنوردی می کنند ، در واقع مشکلات خانوادگی و شخصی خود را به کوه می برند ادامه داد :​ سرخوردگی از زندگی شخصی به واسطه مشکلات و یا مصرف انواع مواد مخدر و یا حتی مصرف مشروبات الکلی در کوه موجب می شود ، حوادث تلخی برای این افراد رقم بخورد و اگر خیلی خوش شانس باشند ، با جراحات و آسیب دیدگی زیادی به منزل برگردند .
شاید منظور رئیس فدراسیون کوهنوردی از مشکلات شخصی و رابطه آن با مفقود شدن را بتوان یک جمله تفسیر کرد و اینکه بعضی از افراد که در کوهستان مفقود می شود و یا کشته می شوند ، در واقع خواسته اند خود را از زندگی سخت و مشقت بار رها کنند و به عبارتی خودکشی کرده اند .
زارعی با بیان اینکه محیط کوهستان به واسطه وسعت زیاد آن قابل کنترل نیست افزود: کسانی که اقدام به کوهنوردی می کنند ، برای اینکه دچار حادثه نشوند ، ابتدا باید آموزش های لازم را ببینند وبعد در قالب گروه های کوهنوردی اقدام به صعود به ارتفاعات کنند.
عباس محمدی کوهنوردی که از 17 سالگی کوهنوردی را شروع کرده و 43 سال است کوهنوردی می کند و اکثر قلل و ارتفاعات کشور را صعود کرده می گوید : متاسفانه هرسال حدودا 30 نفر در محیط کوهستان و به علل مختلف جان خود را از دست می دهند ، که این تلفات شامل افراد بی تجربه و حتی افراد زبده و باتجربه هم می شود .
وی با بیان اینکه کوهنوردی که بعد از سه روز به منزل باز نمی گردد ، به احتمال زیاد دچار حادثه شده و یا فوت کرده است تاکید کرد : بیشتر حوادثی که در کوه اتفاق می افتد ، مربوط به فصل زمستان ا ست و بارش برف و سرما و برودت هوا موجب می شود نتوان به موقع به کمک حادثه دیدگان شتافت .
این پیشکسوت کوهنوردی با اشاره به یکی از تجربیاتش در امداد رسانی به کوهنوردان آسیب دیده ادامه داد : جستجو در کوهستان و زیر بارش برف ، امداد رسانی را غیرممکن می کند و اجساد حادثه دیدگان زیر برف گم می شود و تا سال بعد که برف ها آب می شوند قابل دسترسی نیستند .
وی با اشاره به مفقود شدن تعدادی کوهنورد در ارتفاعا ت دماوند و شمال تهران تصریح کرد : در ارتفاعات دماوند ودر جبهه جنوبی ، دره خطرناکی بنام یخار وجود دارد که در زمستان بهمن و در تابستان ریزش سنگ دارد و کسانی که در این دره گیر می افتند ، حتی اگر حرفه ای هم باشند کشته می شوند ، همچنین من تمام قلل و ارتفاعات ایران را صعود کرده ام و با پدیده ای مرموز در کوه ها و ارتفاعات کشور برخورد نکرده ام .
به هرحال کوهنوردی ورزشی است که ، جذابیتش بر خطرش غلبه می کند ، خطرناک از این جهت که بدون آموزش های مربوط به مواجهه با حوادث در کوه و بدون کسب تجربه و لوازم مناسب نمی توان قدم در راهی گذاشت که که هرلحظه امکان سقوط ، سر خوردن و لغزیدن وجود دارد . هر روزه شاید اخباری از این دست که تعدادی کوهنورد درفلان قله گیر افتاده و یا راه برگشت را گم کرده اند و یا حادثه مرگباری مثل سقوط بهمن را در رسانه ها می شنویم که گاهی ختم به خیر می شود و گاهی هم نه .
هر هفته دهها هزار نفر کوهنورد حرفه ای ، نیمه حرفه ای و علاقمندان به کوه به ارتفاعات مختلف در کشور و تهران صعود می کنند و متعاقب آن نیز دهها حادثه در کوهستان به اداره عملیات سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر، ،آتش نشانی و پلیس گزارش می شود که نیازمند امدادو کمک رسانی هستند .
به گفته مقیمیان مدیر روابط عمومی جمعیت هلال احمر استان تهران ، حوادث کوهستان در فصل زمستان بیشتر از فصول دیگر اتفاق می افتد و دلیل آن هم استقبال کوهنوردان از طبیعت برفی کوهستان است .
وی می گوید : کافی نبودن تجهیزات و نداشتن لباس و کفش مناسب کوهنوردی و بی احتیاطی علت به وجود آمدن اکثر حوادث در کوهستان است .
او تاکید کرد : جمعیت هلال احمر با برگزاری طرح زمستانه و ایجاد پایگاه های امدادی در مناطق مختلف کشور و از جمله در منطقه دربند و کلکچال ، قوچک و شیرپلا در تهران و تشکیل تیم های امدادی و به کارگیری سگ های آموزش دیده و بالگرد ، به کمک دهها حادثه دیده درکوهستان می شتابد .
حوادث در کوهستان اگر چه اجتناب ناپذیر است ، اما قابل پیشگیری است ، به عبارت بهتر گام نخست در این امر آموزش و بهره گیری از تجهیزات مناسب است . به هرحال لزوم اموزش صحیح به دوستداران کوه و طبیعت کوهستان و به ویژه بانوان برای جلو گیری از وقوع حوادث دلخراش و جبران ناپذیر ، سخت احساس می شود ، چرا که همانطور که پیشتر تاکید شد محیط کوهستان به خاطر وسعتش غیر قابل کنترل است و نتیجه بی رحمی طبیعت در مواجه بابی تجربگی ، نداشتن آموزش و سهل انگاری ما می شود ، مرگی درد ناک در پس سخره های سرد و سخت .