سیاست نتانیاهو خرید دوست از طریق فروش سلاح است
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از پایگاه اینترنتی المانیتور، دیپلماسی نتانیاهو خرید دوست از طریق فروش سلاح است.
این سایت نوشت، اسرائیل به جای این که موقعیت خود را در جهان بر مبنای اصول برابری و عدالت تقویت کند، سلاح های سایبری به حاکمان نژادپرست و مستبد صادر می کند.
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل بیست و پنجم ماه نوامبر از «سفر تاریخی» ادریس دِبی رئیس جمهور چاد خبر داد و اعلام کرد: «این سفر منعکس کننده بالا رفتن جایگاه اسرائیل در بین کشورهاست». روز بعد نتانیاهو میزبان میلوش زِمان رئیس جمهور چک بود که به شوخی گفت از آن جایی که دیکتاتور نیست، نمی تواند به انتقال سفارت کشورش از تل آویو به بیت المقدس متعهد شود ولی نهایت تلاش خود را انجام خواهد داد.
این هفته نیز ما از روابط دوستانه دیپلماتیک پشت پرده بین نتانیاهو و عمر البشیر رئیس جمهور سودان مطلع شدیم که حکم دستگیری بین المللی وی به اتهام ارتکاب جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی صادر شده است. این اخبار درباره تماس های بین تل آویو و خارطوم نشان می دهد که زمان آن رسیده است که این دیکتاتور آفریقایی به این روابط اذعان کند. در حالی که اسرائیل خدمات دیپلماتیک (پنهان) به سودان ارائه می کند، به رژیم های دیگر نیز دیگر خدمات (تسلیحاتی) را ارائه می کند. جای تعجب نبود که دبی در بیت المقدس اعلام کرد: «ما در نبرد مشترکی علیه مصیبت مشمئز کننده این قرن، که تروریسم است، هستیم».
گزارش تحقیقاتی نوزدهم ماه اکتبر هاآرتص، که گفته می شود به نقل از حدود 100 منبع در 15 کشور بود، فاش کرد دیکتاتورها در سراسر جهان از جاسوس افزارهای ساخت اسرائیل برای رصد رقبای سیاسی خود و فعالان حقوق بشر استفاده می کنند.
عقیده نتانیاهو این است که صدور تسلیحات و سلاح های سایبری برای دیکتاتورها به علاوه فعالیت برای بهبود وجهه آنها، به سفرهای به شدت تبلیغاتی به علاوه تقویت وجهه خود وی منجر می شود. براساس روش نتانیاهو، وی می تواند در ازای ارائه فناوری نظامی اسرائیل، از پوشش رسانه ای عالی برخوردار شود. در معادله وی، نه جایی برای اشغال کرانه باختری توسط اسرائیل و شهرک های موجود در آن، نه برای تعلیق روابط دیپلماتیک با فلسطینی ها وجود ندارد.
اسرائیل به جای این که موقعیت بین المللی خود را بر اصول عدالت و برابری بنا نهد، با فروش سلاح های خود و کسب تاییدیه های دیپلماتیک، دوست می خرد. به جای ابتکار صلح سال 2002 اعراب که در 16 سال گذشته امید را برای عادی سازی روابط بین اسرائیل، کشورهای عربی و بیشتر جهان اسلام زنده نگه داشته است، اسرائیل دست به دامن حاکمان مستبد و سران نژادپرست شده است.