17 ربیع الاول
میلاد پیامبر اکرم (ص) آخرین پیامبر اخلاق
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز کهگیلویه و بویراحمد،سرانجام پس از قرن ها، انتظار عالم خلقت به سر آمد و بزرگ ترین هدايتگر انسان ها پا به عرصه وجود گذاشت. باران «رحمة للعالمين» باريدن گرفت، چشمه رافت و هدايت فوران نمود و نور محمدى عالم ملك و ملكوت را منور کرد.
میلاد پیامبر اكرم را در عام الفيل معادل سال 570 ميلادى گفته اند روز ولادت ايشان 17 ربيع الاول بوده است در این سال ابرهه با لشکرش به کعبه حمله کرد.
امام على (ع) در خطبه اى ميلاد پيامبر(ص) را اين گونه توصيف مى كنند: «كريما ميلاده» پيامبرى كه براى كرامت بخشيدن به انسانها مبعوث شده و غايت بعثت او انحصار در تتميم مكارم اخلاقى دارد، ميلاد او نيز همواره با كرامت و به دور از هر دنائت بوده است.
برنامه انبياء تكريم انسانهاست و چون دين اسلام اتم و اكمل اديان است و پيامبر(ص) براى تکمیل كرامت ها پا به عرصه وجود نهاده، لذا در عالم وجود، ميلادى كريم تر از اين ميلاد رخ نداده است.
با ميلاد پيامبر (ص) حوادث شگرف و تحولات عجيبى در زمين و آسمان پديد آمد.
در روايتى از امام صادق (ع) نقل شده كه ابليس در آسمان هاى هفت گانه رفت و آمد مى كرد، وقتى عيسى(ع) متولد شد ابليس از سه آسمان محروم گرديد و در چهار آسمان ديگر آمد و شد داشت و با تولد پيامبر اكرم (ص) از رفت و آمد هفت آسمان محروم و ممنوع گرديد و ستارگان آسمان، شيطان را از آسمان مى راندند.
مصادف با ولادت حضرت رسول(ص)حوادثى نيز در زمين رخ داد مهمترین آن ها عبارتند از:به لرزه در آمدن ايوان كسرى و فرو ريختن چهارده كنگره آن،خاموش شدن آتشكده فارس،خشك شدن درياچه ساوه،سرنگون شدن بتها و اتفاقات ديگرى كه در كتب تاريخ اسلام به تفصيل بيان شده است.
در هفتمین روز پس از میلاد پیامبر اکرم(ص)، «عبدالمطلب» پدر بزرگش براى عرض سپاسگزارى به درگاه الهى گوسفندى کشت و گروهى را دعوت نمود و در آن جشن با شکوه که از عموم قریش دعوت شده بودند، نام فرزند خود را «محمد» گذاشت.
وقتى از او پرسیدند: چرا نام فرزند خود را محمد انتخاب کردید، در صورتى که این نام در میان اعراب کم سابقه است؟ گفت: خواستم که در آسمان و زمین ستوده باشد.
میلاد پیامبر یا عید مولود (به عربی: مَوْلِدُ النَبِیِّ یا المولد النبوی الشریف)، سالروز ولادت پیامبر اسلام، محمد بن عبدالله است و یکی از اعیاد بزرگ اسلامی است.
اگرچه تاریخ دقیق ولادت پیامبر اسلام مشخص نیست، اهل سنت این جشن را در ۱۲ ربیعالاول برگزار میکنند و شیعیان ۱۷ ربیعالاول را جشن میگیرند.
اکثر مسلمانان و دولتهای اسلامی این روز را جشن میگیرند، و به خاطر تولد او به شادمانی میپردازند، خیابانها را آذین میبندند، و صدقات و خیرات می دهند.
در مساجد نیز مجالسی برگزار میکنند، و اشعاری به نام مولودی در مدح پیامبر اسلام میخوانند، و سیره او را بیان میدارند، و با شیرینیجات از مردم پذیرایی می کنند.
این جشنها برای اولین بار به صورت عمومی در مصر در سال ۱۱۰۰ میلادی [اواخر قرن پنجم هجری] برگزار شد.
خلفای فاطمی شیعه مذهب، ولادت پیامبر(ص)، علی بن ابیطالب(ع)، فاطمه زهرا(س)، و خلیفهٔ وقت فاطمی را جشن میگرفتند.
این جشنها به صورت اهدای هدیه و ایراد خطبهها انجام میشد.
فاصله میان ۱۲ ربیعالاول که سالگرد ولادت پیامبر اسلام بنا بر روایات أهل سنت تا ۱۷ ربیعالاول که سالگرد ولادت پیامبر اسلام بنا بر روایات شیعه است، با حمایت و درایت امام خمینی به عنوان هفته وحدت نامگذاری شدهاست.
طی این اقدام، مسئلهای که شاید میتوانست عاملی برای تشدید اختلافات میان مسلمانان شیعه و سنی باشد، موجب وحدت آفرینی بیشتر میان مسلمانان شد.
در این راستا سازمانی رسمی با نام مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی رسماً در حال فعالیت هست و هر ساله در تهران و در هفته وحدت کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی را برگزار، و علمای بزرگ را از کشورهای مختلف دور هم جمع میکند، که همواره از رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران تا همه مسئولان تأکید دارند که وحدت میان مسلمانان باید ایجاد و عوامل تفرقه خشکانده شود.
با توجه به تفرقه افکنیهای دشمنان اسلام در میان مسلمین، وحدت اسلامی مورد تأکید علمای سنی و شیعه قرار دارد.