به گزارش سرويس بين الملل
خبرگزاري صدا و سيما؛ محققان علوم پزشکی در مقاله ای در شماره اخیر نشریه فیزیولوژی تجربی Experimental Physiology اعلام کردند نوزادانی که مادرانشان در دوران بارداری سیگار می کشند بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به چاقی قرار دارند.
چاقی و سیگار دو مشکل بزرگ و مهم سلامت در سراسر دنیا محسوب می شوند.
بر اساس آمارها فقط در انگلیس در سال 2017 بالغ بر 15 درصد از افراد بزرگسال سیگار می کشیده اند و علاوه بر آن، 26 درصد از بزرگسالان و 20 درصد از کودکان این کشور چاق هستند و هزینه ای بالغ بر 27 میلیارد دلار به این کشور تحمیل می کنند.
نرخ چاقی کودکان به سرعت رو به افزایش است و این سرعت نشان می دهد به جز عواملی همچون رژیم غذایی و ورزش و ژنتیک، دیگر عوامل نیز در بروز این چاقی دخیلند.
محققان می گویند درک برخی سازوکارها در پس سیگار کشیدن به کنترل این وضعیت کمک خواهد کرد.
از دیرباز این نکته مشخص بود که کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری سیگار می کشیده اند بیشتر از دیگر نوزادان در خطر تولد زودهنگام یا کم وزنی حین تولد قرار دارند.
ولی تحقیق اخیر که توسط دکتر لرین رینولد و همکارانش انجام گرفت نشان می دهد چاقی دوران کودکی نیز با سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری مرتبط است.
کمرین chemerin پروتئینی است که توسط سلول های چربی تولید می شود و سطح خونی آن در افراد چاق بسیار بالا است.
گروه محققان نیز سطوح این هورمون را در خون نوزادانی که مادران سیگاری داشته اند مورد بررسی قرار داد.
نتایج بررسی دانشمندان نشان داد هورمون کمرین در پوست نوزادانی که مادران سیگاری داشته اند بسیار بیشتر از دیگر نوزادان است.
محققان می گویند با این کشف، راه برای یافتن روش های درمان و کنترل چاقی هموار می شود.
به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، عوامل موثر در ایجاد چاقی شامل عوامل ارثی، پرخوری، تغییر سوخت وساز بافت چربی، کاهش تولید گرما، کاهش فعالیت جسمی بدون کاهش مقدار غذای دریافتی و برخی از داروهاست.
افزایش چربی شکم نیز که به چاقی شکم موسوم است با افزایش خطر بروز بیماری های قلبی عروقی همراه است.
محققان بر این باورند که ذخیره اصلی انرژی بدن، چربی است.
برخی بیماران از افزایش پیشرونده وزن شکایت می کنند، حال آنکه مقدار غذای دریافتی آنها افزایش نیافته است.
باید گفت که چنین وضعیتی کاملاً امکان پذیر است.
کاهش پیشرونده توده عضلانی بدن که با افزایش سن روی می دهد، امری اجتناب ناپذیر است.
در عین حال به دلیل کاهش توانایی بدن در سوزاندن چربی ها، وزن افزایش می یابد.
در این حالت اگر مقدار کالری دریافتی به میزان قبلی باقی بماند، به ناچار افزایش وزن خواهیم داشت که بیشتر از چربی تشکیل شده است.
بنابراین تولید انرژی کاهش می یابد و برای جبران انرژی از دست رفته نیاز به دریافت مقدار بیشتری ماده غذایی خواهد بود.