ساخت نخستین فیلم واقعیت مجازی ایران در دانشگاه صداوسیما

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی دانشگاه صدا و سیما؛ نریمان رضازاده پور عضو بنیاد نخبگان کشور افزود: عنوان پایان نامه من «اصول کارگردانی جهان داستانی در واقعیت مجازی» است.

رضازاده پور گفت: واقعیت مجازی از سال ۲۰۱۶ در جهان مطرح شد و ابر شرکت‌های فعال در شبکه‌های مجازی و فناوری و پردازنده‌های گرافیکی رویکرد اصلی خود را روی این موضوع متمرکز کرده اند.

وی با بیان اینکه کارگردانی واقعیت مجازی سینمایی (Cinematic Virtual Reality) متفاوت از کارگردانی سینما و تلویزیون است، افزود: این پدیده انسان را از واقعیت حقیقی جدا و به واقعیت مجازی رهنمون می‌کند، در حقیقت مجازی دیگر مخاطب و بیننده اثر سینمایی غیرفعال و تنها بیننده صرف نیست بلکه خود می‌تواند در فیلم سینمایی حضور داشته و فعال باشد.

رضازاده پور گفت: در فیلم سینمایی، مخاطب مجبور است کادری را که کارگردان انتخاب کرده و تصویر گرفته ببیند، اما در حقیقت مجازی خود مخاطب جدای از کارگردان می‌تواند کادر مورد نظر خود را انتخاب و در آن حضوری فعال داشته باشد.

برنده مدال طلای المپیاد نرم افزار ایران در سال ۱۳۸۷ افزود: این فیلم روایی مبتنی بر حقیقت مجازی «شریک» نام دارد، مدت آن ۶ دقیقه و با دوربین ۳۶۰ درجه‌ای تصویربرداری شده است.

رضازاده پور گفت: داستان فیلم از این قرار است که بیننده با گذاشتن عینک مخصوص فیلم‌های ۳۶۰ درجه‌ای وارد فیلم شده و شریک فردی به ظاهر موجه، اما در عمل کلاه بردار می‌شود؛ در این ۶ دقیقه بیننده به عنوان مخاطب، وارد داستانی از گروگانگیری، خیانت، جشن تولد و در نهایت اعترافات می‌شود.

این دانش آموخته دانشگاه صدا و سیما افزود: همانطور که فیلم «دختر لر» نخستین فیلم ایران است این فیلم با بهره گیری از دوربین مخصوص، نخستین فیلم ایران مبتنی بر حقیقت مجازی است؛ بنابراین این فیلم اگرچه امروز خالی از اشکال نیست، ولی می‌تواند نوید بخش توسعه بیشتر سینمای ایران در این حوزه از فیلمسازی باشد.

رضاپور که لهجه شیرین شیرازی را می‌توان از کلامش شنید در پایان از انگیزه خود برای ورود به دانشگاه صدا و سیما گفت: اهل شیرازم، سال ۱۳۹۰ که به انجمن سینمای جوان شیراز می‌رفتم در آنجا استادان به من دانشگاه صدا و سیما را برای ادامه تحصیل پیشنهاد کردند من هم با رتبه ۸ کنکور وارد این دانشگاه شدم، در صورتی که این امکان برای من وجود داشت که به دانشگاه‌های خارج از کشور بروم، زیرا مدال طلای المپیاد نرم افزار کشور را در سال ۱۳۸۷ گرفتم، عضو تیم ملی مهارت در رقابت‌های ۲۰۰۹ کانادا و ۲۰۱۱ انگلستان بودم و در این ۱۰ سال عضو بنیاد نخبگان کشور هستم، اما با این حال سطح دانش استادان این دانشگاه و بخصوص شخص دکتر ضابطی جهرمی مرا به این دانشگاه کشاند و خدا را شکر از این انتخاب خود راضی هستم.