به گزارش سرويس بين الملل
خبرگزاري صداوسيما به نقل از روزنامه انگلیسی ایندیپندنت؛ تعداد مادران آواره و بدون سرپناه در انگلیس به بالاترین حد خود رسیده و طی هشت سال گذشته نیز چهل و هشت درصد افزایش داشته است.
تحقیقات مؤسسه خیریه شِلْتِر Shelter در آستانه فرا رسیدن روز جهانی بی خانمان ها در روز چهارشنبه نشان می دهد از سال دو هزار و نه-دو هزار و ده، تعداد این افراد از هفده هزار و نهصد و پنجاه خانوار به بیست و شش هزار و ششصد و ده خانوار رسیده است. این رقم هفت درصد بیشتر از مجموع افرادی است که طی همین دوره بی خانمان شده اند که تعداد این افراد چهل و یک درصد است.
از زمان وقوع بحران مالی در سال های دو هزار و هفت و دو هزار و هشت -زمانی که بیست و هشت هزار و سیصد و شصت نفر برای داشتن سرپناهی دائمی تلاش می کردند- تعداد مادران مجرد تا این اندازه زیاد نبوده است. دولت انگلیس افرادی را بی خانمان قلمداد می کند که محلی دائمی برای سکونت ندارند. این افراد در حالی که لزوما در خیابان ها نیستند اما ممکن است در پناهگاه های موقت یا با دوستان و اعضای خانواده خود زندگی کنند.
شوراهای محلی وظیفه دارند توصیه و کمک در اختیار افرادی قرار دهند که از نظر حقوقی بی خانمان تلقی می شوند یا این که بی خانمانی آنها را تهدید می کند.
مادران مجرد تحت تأثیر ارقام جدیدی قرار گرفته اند که نشان می دهد احتمال بی خانمان شدن آنها هشت برابر زوجهایی است که با فرزندان خود زندگی می کنند. سال گذشته، از هر پنجاه و پنج زن مجرد یک زن بی خانمان بود.
در مجموع نود و دو درصد همه خانواده هایی که یکی از والدین مسئولیت آنها را بر عهده دارد، از سوی مادران اداره می شوند، اما آنها تنها بیست و دو درصد از خانواده ها را در کل جمعیت تشکیل می دهند.
بر اساس گزارش مؤسسه خیریه شلتر، در انگلیس، شصت و شش درصد از همه خانواده هایی که به عنوان بی خانمان پذیرفته شده اند مادر سرپرستی آنها را بر عهده دارد.
بسیاری از آنها مجبور شده اند در مشاغلی کار کنند که درآمد پایینی دارد زیرا آنها به سبب مسئولیتی که در قبال فرزندان دارند، نمی توانند زمان زیادی را در سر کار بگذرانند.
پولی نیت مدیر اجرایی مؤسسه شلتر در گفتگو با روزنامه ایندیپندنت گفت این مؤسسه "عمیقا به سبب ارقام فزاینده مرتبط با والدین مجرد نگران است که اکثر آنها زن هستند و بی خانمان هم شده اند."
او افزود: "ایجاد توازن بین کار و فرزند می تواند برای هر فرد مجردی دشوار باشد و در حالی که در ارائه خانه های اجتماعی محدودیت وجود دارد و آنها از پس اجاره ها بر نمی آیند، جای تعجب نیست که بسیاری برای داشتن یک سقف بالای سر فرزندانشان تقلا می کنند . از این رو، مؤسسه شلتر رویکرد جدیدی را در پیش گرفته است، اولویت ما در حال حاضر بیش از هر زمانی در واقع مبارزه برای میلیون ها خانواده ای است که از حق داشتن خانه محروم شده اند یا این که این حق در معرض تهدید قرار گرفته است زیرا هر کسی حق دارد خانه ای امن و ایمن داشته باشد."