هشتم مهرماه ،روز بزرگداشت مولوی

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز البرز، جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی و مولانا و رومی در ششم ربیع الاول سال ۶۰۴ هجری در شهر بلخ دیده به جهان گشود.

مولوی از مشهورترین شاعران ایرانی‌تبار پارسی‌گوی است نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال‌الدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده شده‌است.

شاعری ایرانی با شهرت جهانی که آثار و اندیشه‌هایش هنوز چنان که باید و شاید ، در ایران شناخته نشده‌اند .

می توان گفت مولوی به نوعی پیوند دهنده ی ملت هاست چراکه مولوی خود زادهٔ بلخ یا وخش بود در خراسان بزرگ که اکنون بخش‌هایی از آن واقع در افغانستان و تاجیکستان است ، و در زمان تصنیف آثارش همچون مثنوی در قونیه در دیار روم واقع در ترکیهٔ امروزی می‌زیست .

با آنکه آثار مولوی به عموم جهانیان تعلق دارد ، ولی ایرانیان و پارسی زبانان بهرهٔ خود را از او بیشتر می‌دانند ، چرا که آثار او به زبان پارسی سروده شده ، و از محیط فرهنگ ایرانی بیشترین تاثیر را پذیرفته‌ است . داستانهای مثنوی عموما با فرهنگ ایران آن روزگار منطبق بوده‌ است . 

آثار مولانا
مثنوی معنوی:   مثنوی معنوی که به زبان فارسی است،  غزلیات شمس غزلیاتی است که مولانا به نام مراد خود شمس سروده است. رباعیات: حاصل اندیشه‌های مولاناست و فیه ما فیه: که به نثر  و حاوی تقریرات مولانا است که گاه در پاسخ پرسشی است و زمانی خطاب به شخص معین.
 مکاتیب: حاصل نامه‌های مولاناستو مجالس سبعه: سخنانی است که مولانا در منبر ایراد فرموده است.
جلاالدین محمد مولوی روز یکشنبه پنجم جمادی الاخر سال ۶۷۲ هـ قمری بر اثر بیماری ناگهانی که طبیبان از درمان آن عاجزشدندبه دیار باقی شتافت.