به گزارش سرويس بين الملل
خبرگزاري صداوسيما به نقل از روزنامه فایننشال تایمز ؛ سیاست "اول آمریکا" در سازمان ملل متحد به "آمریکای تنها" تبدیل می شود.
در گزارش فايننشال تايمز آمده است: نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد همواره همانند اجلاسی به منظور پیشبرد اهداف مشترک بوده است. از این حیث، نشست های سطح بالای این هفته -جایی که در آن سران کشورها از سراسر جهان فرصت بیان رویکردهای خود را دارند- کمی متفاوت خواهد بود. آنچه که سبب انفجاری شدن این نشست ها می شود بُعد حاکم بودن دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا بر این صحنه هم به عنوان میزبان و هم رئیس شورای امنیت است که به لطف ریاست دوره ای نصیبش شده است.
سال گذشته که نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در حال برگزاری بود، دونالد ترامپ در حال پیشبرد سیاست های خاص خودش بود. رئیس جمهور آمریکا از توافق نامه آب و هوایی پاریس خارج شده بود. توئیت های او در ارتباط با کیم جونگ اون رهبر کره شمالی سبب تشدید تنشها در شبه جزیره کره شده بود. اما برخی رویدادها برای آرام نگه داشتن جامعه جهانی وجود داشت زیرا او برخی از تهدیدهای مربوط به کارزار انتخاباتی اش را عملی کرده بود. توافق هسته ای ایران همچنان به قوت خود باقی بود، و هنوز جنگ تجاری جهانی به راه نیفتاده بود. برخی امیدها در این باره وجود داشت که ترامپ ممکن است یک سیاست خارجی متعارف تر را در پیش بگیرد.
روزنامه فايننشال تايمز در گزارشي نوشت: آمریکا در سازمان ملل متحد تنهاتر می شود.
اما رئیس جمهور آمریکا سال گذشته در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد نشان داد که اقدامات بیشتری در راه است. او گفت: "من همواره ایده اول آمریکا را دنبال می کنم." تأثیر عملی کردن این سخنان افزایش انزوای آمریکا تا تحکیم نفوذش بوده است. حتی مقامات هم پیمان سنتی آمریکا از قبیل فرانسه و کانادا اکنون به این موضوع فکر می کنند که آیا واشنگتن سرکش تر شده است یا خیر. سیاست اول آمریکا به صورت فزاینده ای سبب تنها تر شدن آمریکا شده است. عملکرد ترامپ در این هفته این روند را تقویت خواهد کرد.
رئیس جمهور آمریکا امیدوار بود ریاست نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد را در ارتباط با ایران بر عهده بگیرد. پس از مخالفت اروپایی ها دیگر قرار نیست این اتفاق رخ دهد. بن بست با تهران آشکار شدن اختلافات بین آمریکا و اروپا را در پی دارد که به همراه روسیه و چین مصمم به حفظ تعهدات بر اساس توافق هسته ای ایران است که آمریکا آن را لغو کرده است.
واشنگتن همچنین امیدوار است بتواند از نشست های این هفته برای تضمین همکاری های بیشتر در حفظ فشارها بر کره شمالی به منظور خلع سلاح هسته ای این کشور از طریق اجرای تحریم های سازمان ملل متحد استفاده کند. در این زمینه نیز تاکتیک های ترامپ با واکنش های منفی مواجه می شوند. سال گذشته چین در ارتباط با برخی از موضوعات از قبیل کره شمالی با واشنگتن در تعامل بود. امسال پس از اعمال تعرفه های گمرکی آمریکا بر کالاهای چینی، پکن انگیزه کمی برای همکاری دارد. در عوض، این کشور به روسیه نزدیک تر شده است، کشوری که رئیس جمهورش یعنی ولادیمیر پوتین مدت ها قبل از به قدرت رسیدن ترامپ، رویکردی فاقد احترام را در سازمان ملل متحد در پیش گرفته بود.
در عین حال در ارتباط با دیگر موضوعات مورد نگرانی به ویژه بحران ها در سوریه و میانمار، سازمان ملل متحد به سبب رقابت منافع اعضای دائم شورای امنیت فلج شده است. غیر از دوره پانزده ساله پس از جنگ سرد اوضاع همواره بر همین منوال بوده است.
از آن زمان به بعد بیشتر دستورالعمل های لیبرال از جمله تعهد رو به رشد کشورهای عضو به مسئولیت حفاظت از مردمی که با نسل کشی و پاکسازی قومی تهدید می شوند، به آرزو تبدیل شده اند.
عملکرد دونالد ترامپ رئيس جمهوري آمريکا به صورت فزاینده ای سياست تنها تر شدن آمریکا را تقويت کرده است.
زمانی که دونالد ترامپ کنار بکشد و سبب باز شدن دست مقامات آمریکایی شود، سازمان ملل متحد می تواند برای مثال در اصلاح ساختار صلح و امنیت خود پیشرفت کند.
زمانی که آمریکا به مشروعیت بین المللی نیاز دارد، همچنان به سازمان ملل متحد روی می آورد. اما در جهان کنونی چند قطبی، هرچه واشنگتن تنها تر می شود، دیگر کشورها قدرت بیشتری پیدا می کنند. همین مسئله سبب می شود نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد با خطر مواجه شود. این نشست همچنین فرصتی برای آنهایی است که به همکاری های بین المللی نیاز دارند.