پخش زنده
امروز: -
آسمانخراش سابق، "سنتر" تربیت می‌کند؛
داستان بلندقامت‌ترین فراموش شده بسکتبال
بلندقامت ترين بازيکن دهه قبل بسکتبال ایران، چند سالی است که بعد از خداحافظی به مرز فراموشی رسیده؛ اما در شهر زادگاه خود به کار پایه می‌پردازد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما؛ جابر روزبهانی که در دهه هشتاد به یکی از نماد‌های بسکتبال ایران تبدیل شده بود، بعد از خداحافظی از ورزش حرفه‌ای در سال ۱۳۹۴ به تدریج کمرنگ شد. در چند سال اخیر هیچ خبری از بلندقامت‌ترین بسکتبالیست دهه قبل شنیده نمی‌شود. با این وجود جابر در زادگاه خود یعنی اصفهان به کار‌های پایه می‌پردازد.پرورش اختصاصی بازیکن پست ۵
روزبهانی در گفتگو با خبرنگار ما می‌گوید: "دو سالی است که کار‌های پایه در آکادمی هیئت اصفهان انجام می‌دهیم. من به طور اختصاصی با بازیکنان پست سنتر کار می‌کنم. سن آن‌ها هم از ۶ تا ۱۴ سال است."
جابر که در کنار حامد حدادی بلندقامت‌ترین بازیکنان بسکتبال بودند، تاکید می‌کند که بازیکنانی با این قد و قواره پیدا نکرده است. او اعتقاد دارد بازیکن خوب در پست سنتر، حرکات پای خوبی دارد و ادامه می‌دهد: "بازیکنانی که با آن‌ها کار می‌کنیم، استعداد فوق العاده‌ای به خصوص در حرکات پا دارند. شش هفت بازیکن نونهال و نوجوان خوب در پست سنتر داریم که روی آن‌ها اختصاصی کار می‌کنم. "
تجربه درفت NBA
در سال‌های قبل از اوج بسکتبال ایران، جابر روزبهانی هم شانس خود را برای بازی در NBA امتحان کرده و در درفت (یارکشی) سال ۲۰۰۴ شرکت کرد. هر چند این تجربه موفق نبود؛ اما بازیکن اصفهانی سابق بسکتبال از تجربه یک سال حضور در تمرینات تیم‌های آمریکایی تعریف می‌کند: "چند مربی در تمرینات با من تخصصی کار می‌کردند. یک مربی برای حرکات پا، یک مربی مخصوص شوت، بدنسازی و ... که واقعا تجربه خوبی بود. من هم تمام تجربیات آنجا را با علم جدید تلفیق کرده ام و با بازیکنان پست سنتر کار می‌کنم."استراحت، مصدومیت و خداحافظی
روزبهانی که یک سال کوچکتر از حدادی است، سه سال قبل در نفت آبادان تصمیم به خداحافظی گرفت. بازیکن اسبق تیم‌های ذوب آهن، صباباتری، مهرام و فولاد ماهان می‌گوید: "سال ۹۴ در تیم نفت آبادان بازی می‌کردم که با دیسک کمر مواجه شدم. این مصدومیت شوخی نبود و در نهایت سلامتی را به بسکتبال ترجیح دادم. متاسفانه آسیب دیدگی‌های زیادی در دوران بسکتبال داشتم."
روزبهانی درباره نرسیدن به مراحل بالاتر بسکتبال توضیح می‌دهد: "آسیب دیدگی‌ها به من اجازه نداد که به جا‌های بهتری برسم. زمانی که من بازی می‌کردم، واقعا بسکتبال ایران انقدر پیشرفت نکرده بود. سنم به رده نوجوانان می‌خورد؛ اما در رده جوانان هم بازی می‌کردم. وقتی در رده جوانان بودم، در تیم امید هم بازی می‌کردم."
او ادامه می‌دهد: "وقتی به رده بزرگسالان رسیدیم، شرایط اینطور بود که تابستان‌ها در تیم ملی بودیم و بعد سریع وارد لیگ می‌شدیم. متاسفانه انقدر از ما استفاده می‌کردند که هیچ
وقت اجازه پیدا نکردم به آمادگی جسمانی بهتری برسم. همین باعث آسیب دیدگی‌های زیاد شد. حتی بار‌ها به فدراسیون زنگ می‌زدم که اجازه بدهید در این دوره به اردو نیایم و بازسازی کنم. این اجازه را به من ندادند."کم لطفی و رفتن بدون خداحافظی
روزبهانی هم مانند بسیاری از بازیکنان نسل قبل اعتقاد دارد که در حقش کم لطفی شده است. ملی پوش اسبق بسکتبال ادامه می‌دهد: "واقعا مسئولان در حقم کم لطفی کردند. دوست داشتم یک خداحافظی برایم ترتیب داده می‌شد."
او با اين وجود امیدوار است که از میان شاگردان فعلی، چند بازیکن خوب در پست سنتر به بسکتبال ایران معرفی کند و می‌گوید: "اگر خدا بخواهد تجربیاتی که اندوخته ام، در اختیار بازیکنان فعلی قرار می‌دهم."
انتشار یافته: ۱
هنوز هم یادش هستیم و دوستش داریم نظر شما