گزارش مکتوب
محرم در آذربایجان
نوای محرم به گوش می رسد و دم به دم از هر لحظه وروز آن ماتم می چکد، سر که می چرخانی نه یک خانه، نه یک کوچه، بلکه در تمام شهر غوغایی برپاست.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز آذربایجان غربی، سر که می چرخانی نه یک خانه، نه یک کوچه، در تمام شهر غوغایی برپاست.
...«باز این چه شورش است که در خلق عالم است***باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست*** این رستخیز عام که نامش محرم است»...
انگار که مردمان این دیار تمامی سال انتظار آمدنش را می کشیدند، چه فریادها که در سینه ها حبس و چه اشکها که در چشمها جمع شده است.
و تو ای محرم خوش آمدی به میهمانی مردم آذربایجان.
زمزمه آمدن محرم از مدتها قبل در میان مردمان این دیار می پیچد و رفته رفته مساجد و تکایاهای آذربایجان غربی در حال و هوای محرم غرق می شوند.
آئین تشت گذاری
آئین تشت گذاری از جمله آئینهای سنتی و قدیمی عزاداری محرم در میان مردم آذربایجان است، آذربایجانیها با برگزاری این مراسم به پیشواز محرم می روند.
هر چند که این آئین به طور خاص منسوب به استان اردبیل است اما به طور عام در جای جای آذربایجان برگزار می شود.
تشت گذاری در روز 27 ذی الحجه برگزار می شود و به نوعی اعلان عزای حسینی است.
آب نمادی از آب رود فرات است و عزاداران با حرکت داخل مسجد تشت ها را در جای خاصی قرار می دهند و آب کوزه ها را که از قبل آماده کرده اند و بر دوش خود حمل می کنند بر تشت ها می ریزند و به نوعی واقعه رفتار جوانمردانه امام حسین (ع) و سیراب کردن لشکریان حر توسط اهل بیت ایشان را تداعی می کنند.
دسته های عزاداری
مراسم عزاداری از شب اول محرم در مساجد و تکایاهای آذربایجان غربی آغاز می شود و با نزدیک شدن به نیمه های محرم این عزاداریها با شور و اشتیاق خاصی به اوج خود می رسد.
دسته های عزاداری سینه زنی و زنجیززنی متشکل از پیران، میانسالان و جوانان و کودکان در دو ردیف و یا چهار ردیف منظم در معابر عمومی و خیابانها با نوحه سرایی عزاداری می کنند.
دسته باشی ها یا سردسته ها مسئولیت کنترل نظم و آرایش دسته های عزاداری را دارند و آنها را با نظم خاصی به حرکت درمی آورند.
در شهر ارومیه دسته های زنجیرزنی از نیمه های محرم به بعد در خیابانها به راه می افتند و زنجیرزنان به نشانه عزادار بودن پیراهن مشکی که بلندای آن تا بالای زانو می رسد به تن می کنند و دستار سیاه رنگی به نام باش قره سی بر سر می بندند.
نذورات
مردم آذربایجان اعتقاد خاصی به نذری دادن در ایام محرم دارند و به آن سفره امام حسین (ع) می گویند، در شهرهای آذربایجان غربی همچون سایر نقاط ایران مردم با شربت و شیر و غذا و آش از عزاداران حسینی پذیرایی می کنند.
روستای صدقیان سلماس از جلوه های شاخص در پهن کردن سفره نذری محرم است، هر ساله در شب تاسوعا اهالی این روستا 300 قربانی ذبح می کنند و هزاران نفر از شهرستان سلماس در این مراسم حضور پیدا می کنند و در عزاداری شهیدان کربلا سینه زنی و سوگواری می کنند.
در تاسوعا و عاشورا در خانه های اهالی روستای صدقیان سلماس به روی عزاداران باز است و سفره نذری امام حسین(ع) در طول این دو روز برای عزاداران پهن است.
بدل آباد خوی نیز از جمله روستاهایی است که سفره نذری محرم پهن است و اهالی این روستا در این ایام با مشارکت یکدیگر از عزاداران حسینی پذیرایی می کنند.
حلیم پزان در شهرستان تکاب در طول ایام محرم رسم معمولی است و به ویژه در روز تاسوعا و عاشورا در خانه های این شهر دیگ های پخت حلیم برپامی شود و حلیم آماده شده قبل از طلوع آفتاب در سطح شهر پخش می شود.
علم بندی
وجود صورتهای تمثیلی همچون علم و کتل در مناسک و مراسم مذهبی ریشه در باورهای فرهنگی و تاریخ اسطوره ای ملتها دارد، علم بندی اباالفضل العباس(ع) از جمله آئینهای سنتی است که در شهرهای جنوبی آذربایجان غربی متداول است.
تکاب، میاندوآب و نقده از جمله شهرستانهایی هستند که در روزهای نخستین محرم علم حضرت عباس (ع) در هیئتها به اهتزاز درمی آید.
این علم معمولا چوب بلندی به ارتفاع پنج تا هفت متر است که راس آن با تیغه ای فلزی از جنس برنج و مزین به اسماء مذهبی است و سرتاسر آن را با پارچه ای مشکی به نشانه عزا، سبز به نشانه مظلومیت حضرت عباس(ع) و سرخ به نشانه خون شهیدان کربلا می پوشانند.
علم نمادین اباالفضل (ع) در روز ظهر تاسوعا به نشانه رشادتهای سقای کربلا در میان عزاداران به حرکت درمی آید و به خاطر بلندی و هیبتی که دارد از چند طرف بوسیله ریسمان و توسط چندتن حرکت آن کنترل می شود.
در میان مردمان این منطقه نذردادن به علم حضرت عباس(ع)، و یا بستن پارچه های رنگی به آن موجب گشایش در کارها می شود و کسانی که در طول سال به نیت اباالفضل العباس(ع) نذری گفته باشند، در این روز نذر خود را ادا می کنند.
...«منی تک قویما علمداریم اویان
شرف الناسیم اویان، اویان عباسیم اویان
یولیوی خئیمده گوزلر بالالار
سنه قوربان اولا قیزلاریم اویان
شرف الناسیم اویان گوزل عباسیم اویان»...
این نوحه حسن ختام عزاداری ظهر تاسوعا در آذربایجان است و از آنجائیکه حضرت عباس(ع) در میان آذربایجانیها از احترام و عزت بسیار والایی برخوردار است، عزاداران بر سر و سینه زنان همگام با هم با سردادن این نوحه جانسوز، روز تاسوعا که منتسب به عباس (ع) است را با آه و اشک عزاداری می کنند.
ظهر عاشورا
آئین عزاداری ظهر عاشورا در شهرهای آذربایجان غربی باشکوه خاصی برگزار می شود و در این روز عزاداری محرم به اوج خود می رسد، عزاداران از صبح در مساجد و تکایاها حاضر می شوند و بعد از عزاداری در داخل مسجد و آرایش دسته های زنجیر زنی و سینه زنی با نظم خاصی در خیابانها به راه می افتند.
نذر قربانی در مقابل دسته های عزاداری هنوز هم در برخی از شهرها و روستاهای این استان مرسوم است و نذرکنندگان در این روز بهایم نذری حلال را در مقابل این دسته ها قربانی می کنند.
تزئین و گرداندن نمادین اسب ذوالجناح که معنی آن بازگشت بی سوار ذوالجناح از صحرای کربلا و واقعه ظهر عاشورا است از سنتهای قدیمی عزاداری محرم در ظهر عاشورا در شهرهای آذربایجان غربی است.
در این حرکت نمادین، اسبی زین شده که دو سپر فولادی بر روی آن قرار داده شده است در میان دسته های عزاداری گردانده می شود.
اسب نمادین ذوالجناح با پارچه های رنگی سبز و قرمز و سفید به نشانه های معصومیت و مظلومیت و پاکی آراسته می شود و بر روی آن کبوترانی خونین بال قرار می دهند و بی شک این صحنه نمادین از جمله تاثیرگذارترین آئینهای عزاداری محرم نزد مردم آذربایجان غربی است.
و عصر روز عاشورا در برخی از شهرستانهای آذربایجان غربی، هئیتهای عزاداری با علم ها و کتل هایی که به نشانه حزن و اندوه پایین آورده شده اند با نوحه هایی حزن انگیز آرام به سمت مزار شهدا به حرکت در می آیند و در این مکان به یاد شهیدان کربلا مرثیه سرایی و نوحه سرایی می کنند.
شام غریبان
شمع نمادی از غربت ثارالله و شهیدان کربلا است که در این شب در مساجد و تکایاها و حتی در برخی خانه های عزادارن توسط مردم روشن می شود.
عزاداران در این شب در مساجد گرد هم می آیند و بعد از عزاداری و سینه زنی بر مصیبت وارده بر اهل بیت پیامبر(ص)، مرثیه خوانی می کنند.
اوخشاما و مرثیه خوانی به زبان ترکی بر مصیب وارده و برای صبر حضرت زینب (س)، مضمون عزاداری شام غریبان در آذربایجان است و به زیبایی این چنین ندا سر می دهند:
...«فاطمه گلدی اوزوی شام غریبانینه
گوردی اوغول باشینی چون بله شیب قانینه
وای بالا وای ناله سی، شاه شهیدانینه
گلمیشک ای شیعه لر شام غریبانینه»...
و این چنین یکبار دیگر عزاداری امام حسین (ع) و یارانش در آذربایجان غربی با ناله ها و اشکهایی که انگار پایانی برایش نیست به پایان می رسد، تا زمان فرارسیدن اربعین حسینی.
و چه خوش گفت محتشم کاشانی:
خاموش محتشم که دل سنگ آب شد**بنیاد صبر و خانهٔ طاقت خراب شد
نویسنده: سجاد فرجی