تقویم و روزشمار:
هفته وحدت چگونه نامگذاری شد؟
دوازدهم ربیع الاول (روز ولادت پیامبر اکرم بر حسب روایت اهل سنت) تا هفدهم ربیع الاول (روز ولادت آن حضرت از نظر شیعیان) "هفته وحدت" نامگذاری شده است
پژوهش خبری: دوازدهم ربیع الاول (روز ولادت پیامبر اکرم بر حسب روایت اهل سنت) تا هفدهم ربیع الاول (روز ولادت آن حضرت از نظر شیعیان) "هفته وحدت" نامگذاری شده است.اهمیت "وحدت" با توجه به وضعیت و مقتضیات داخلی کشورهای مسلمان و فضای بین المللی حاکم بر روابط این کشورها، هر روز بیش از گذشته احساس می شود.
موضوع همگرایی میان کشورهای اسلامی به لحاظ تاریخی دارای پیشین های طولانی است. چنانکه مفاهیم و الفاظی همچون امت واحده، دارالاسلام، وحدت اسلامی، اتحاد اسلامی، امت محمدیه، بلوک اسلامی، جبهه اسلامی، جهان اسلام، همبستگی دینی و اخوت اسلامی در نظریات متفکران جهان اسلام و در ادبیات سیاسی و حقوقی سابقه ای طولانی دارند.ایده وحدت اسلامی، پیش از ورود اندیشه های نوین غربی در جهان اسلام وجود داشت، اما بعد از ورود این آرا و نظریات جدید و همچنین سیاست های استعماری غرب علیه مسلمین بیش از گذشته مورد توجه متفکران قرار گرفت. چنانکه متفکرانی همچون سید جمالالدین اسدآبادی به اتحاد اسلام اشاره می کنند.
دلایل این امر سیاست فرهنگی و استعماری و تفرقه افکنانه دول غربی با هدف افول دین اسلام و نفوذ فرهنگ غربی در جهان اسلام بود. متفکران مسلمان با آگاهی بخشی، به بیداری مردم پرداختند. تلاش های متفکران در سطح عوام و دولت های مسلمان چندان تأثیرگذار نبود، ولی در سطح نخبگان و رهبران دینی مفید بود و باعث افزایش توجه نخبگان دینی و شیعی به یکدیگر و در نتیجه پذیرش و تدریس در دانشگاههای یکدیگر شد. همچنان که "شیخ محمد شلتوت" مذهب شیعه را به چهار فرقه سنی در دانشگاه الازهر اضافه کرد. اما اختلاف بین فرق اسلامی ادامه یافت و حتی در برخی موارد این اختلافات منجر به اعمال خشونت از سوی فرقه های افراطی و متحجر شد.
لزوم وحدت بین مسلمین در عصر کنونی با توجه به علل ساختاری و معرفتی و سیاسی بسیار افزایش یافته است. چرا که در عصر جهانی شدن نقش فرهنگ و هویت بسیار با اهمیت است و از نظر متفکران، رویارویی کنونی به تقابل فرهنگی تبدیل شده است؛ تقابلی که روز به روز بر وسعت و ابعاد آن افزوده می شود.
با افزایش جایگاه و شأن مسایل فرهنگی، همه کشورها و دولتها، سیاست های گسترش فرهنگی را بیش از گذشته در برنامه های خود گنجانده اند. امروزه اغلب ستیزها بر سر مسائل مذهبی، هویتی، سنت ها و ... است.
عملکرد کلان رسانه های غربی (همچون تلاش فزاینده برای تحریف اسلام، ایجاد اختلاف در میان مسلمانان، معرفی اسلام به عنوان عامل عقب ماندگی و....) و سیاست دولت های غربی (صدور فرهنگ سیاسی غرب به کشورهای اسلامی همچون تثبیت لیبرال دموکراسی در خاورمیانه و....)
گویای تقابل فرهنگی در عصر کنونی و در جهان آینده می باشد. از سوی دیگر وضعیت خاورمیانه و برخی کشورهای اسلامی همچون سوریه، عراق، پاکستان و افغانستان نشان می دهد که در برخی موارد اختلافات مذهبی افزایش یافته است و متأسفانه گروه های افراطی و تحجرگرا با ناآگاهی، جزم اندیشی و نیز تأثیرپذیری از نفوذ و توطئه کشورهای غربی، تفرقه ها را تشدید نموده اند.
در این میان ظهور و گسترش فرقه هایی همچون داعش با خوانش های غلط از آیین رحمانی اسلام که به عنوان ابزاری برای گسترش اسلام هراسی شکل گرفته اند و با عملکرد وحشیانه و غیر انسانی، توجه جهانی را به خود معطوف داشته و لکه ننگی بر دامان پاک اسلام هستند، ضرورت بیش از پیش وحدت و همبستگی مسلمانان و لزوم تقویت گفتمان فرهنگی واحد جهان اسلام در تقابل با غرب را آشکار ساخته است.
دین اسلام و کتاب آسمانی قرآن، جامع تعالیم وحی و حاوی تمام نیازهای بشر در تمامی جنبه های جسمی و روحی و معنوی بشر و در کلیه مکانها و زمانهاست. از این رو، اصول و مبانی انقلاب اسلامی هم بر اساس تعالیم دین و مبانی قرآنی پایه گذاری شده است. در طی سه قرن اخیر جریان احیاء و تجدید حیات اسلام و بیداری مسلمانان از سوی رهبران، علما، مصلحان و متفکران دینی جهان اسلام طرح و دنبال شد. بسیاری از جنبشها و جریانات سیاسی ـ اجتماعی ملهم از این جریان بودند. اما در این میان انقلاب اسلامی ایران کاملترین حلقه از سلسله جنبشهای اسلامی بوده است.
انقلاب اسلامی ایران نه تنها در جهان الگو و سرمشقی برای دیگر کشورهای اسلامی و ترغیب مسلمانان به بازگشت به هویت دینی و اسلامی شد، بلکه در داخل نیز جهش عظیمی در زمینههای گوناگون اجتماعی - اقتصادی و سیاسی ایجاد کرد و چهره کشور را دگرگون ساخت.
از طرف دیگر پیروزی انقلاب اسلامی، این دستاورد جهانی و عظیم را برای جامعه اسلامی جهان داشته است که بتواند با اختلاف افکنی دشمنان در بین مذاهب اسلامی مقابله کرده و متقابلاً زمینه های عملی هرچه بیشتر این همبستگی و وحدت را در سطح داخل و خارج فراهم نماید.
به برکت انقلاب اسلامی ایران، ایجاد وحدت بین پیروان مذاهب اسلامی به عنوان یکی از اهداف جدی نظام مورد توجه قرار گرفته است. این دستاورد جهانی انقلاب، ناشی از سیاست های اصولی جمهوری اسلامی ایران است.
این سیاست، هم در حوزه اندیشه و هم در حوزه عمل، تجلی و بروز یافته است. به همین جهت، موجب باور و اعتقاد مسلمانان سنی و شیعه جهان شده و تا حدودی توانسته است عملا وحدت امت اسلامی را شکل بدهد.
در حوزه اندیشه، علاوه بر موضعگیری های صریح حضرت امام (ره) مبنی بر خودداری از اختلافات مذهبی و ایجاد وحدت اسلامی بین پیروان فرق مختلف اسلام، این سیاست به صورت اصولی در قانون اساسی نیز مورد توجه قرار گرفته است.
وحدت امت اسلام که ریشه در قرآن کریم و سنت پیامبر گرامی اسلام(ص) دارد، به عنوان یکی از حیاتیترین اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در اصول 11 و12 قانون اساسی تجلی یافته است. در اصل 11 آمده است: "به حکم آیه کریمه «إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّکُمْ فَاعْبُدُونِ»(انبیاء92)، همه مسلمانان یک امتاند و دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است سیاست کلی خود را بر پایه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد و کوشش پیگیر به عمل آورد تا وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام را تحقق بخشد."
ـ شکلگیری اولین هفته وحدت در دوران تبعید
..............................
یکی از ابزارهای همیشه مورد استفادهی دشمنان ملت های مسلمان برای اختلاف، مسئلهی اختلافات مذهبی، شیعه و سنی و از این قبیل بوده. دعوا درست کنند، اختلاف ایجاد کنند، برادران را به جان هم بیندازند، اختلافات را بزرگ کنند، برجسته کنند، موارد اشتراک و اتحاد را ضعیف کنند، کمرنگ کنند، یک چیز کوچک را بزرگ کنند، برجسته کنند؛ این همه نقاط اشتراک را که بین برادران سنی و شیعه هست، کوچک کنند، ضعیف کنند؛ این کاری است که دائم انجام گرفته است، الان هم دارد انجام می گیرد.
جمهوری اسلامی از اولین روز در مقابل این توطئه ایستاده است؛ علت هم این است که ما ملاحظهی کسی را نمی کنیم؛ این عقیدهی ماست. قبل از اینکه نظام اسلامی تشکیل بشود، برادران ما، بزرگان نهضت، بزرگان مبارزهی انقلابی در آن روز - که هنوز خبری از حکومت اسلامی و جمهوری اسلامی نبود - در جهت وحدت شیعه و سنی تلاش می کردند. من خودم در بلوچستان تبعید بودم. از آن زمان تا حالا با علمای سنی حنفی شهرهای بلوچستان - ایرانشهر و چابهار و سراوان و زاهدان - با آنهائی که بحمدالله زنده هستند، رفیقیم، نزدیکیم، صمیمی هستیم. من آنجا تبعیدی بودم، دستگاهها نمی خواستند بگذارند تلاشی از سوی ما انجام بگیرد؛ اما در عین حال ما گفتیم بیائید کاری کنیم که یک نشانهای از اتحاد شیعه و سنی را در این شهر نشان بدهیم؛ که این مسئلهی هفتهی وحدت - ولادت نبی اکرم در دوازدهم ربیعالاول به روایت اهل سنت، و در هفدهم ربیعالاول به روایت شیعه - آن روز به ذهن ما رسید و در ایرانشهر آن را عمل کردیم؛ یعنی از دوازدهم تا هفدهم جشن گرفتیم. این یک فکر عمیقی بوده است، مال امروز و دیروز نیست.( بیانات رهبر معظم انقلاب در اجتماع مردم پاوه ، 1390/7/25 )