درخواست برای محاکمه فرمانده ارتش میانمار

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما، کمیته تحقیق سازمان ملل با ارائه گزارش خود در مورد وضعیت مسلمانان روهینگیا خواستار محاکمه فرمانده کل ارتش به همراه چهار تن دیگر از فرماندهان ارشد ارتش میانمار شد.
در این گزارش تاکید شده است ژنرال " مین آونگ هلاینگ" فرمانده کل ارتش میانمار به همراه 5 تن دیگر از فرماندهان ارشد ارتش این کشور به دلیل کشتار و سرکوب مسلمانان روهینگیا و آواره کردن انان باید محاکمه و مجازات شوند .
کمیته تحقیق سازمان ملل نظامیان میانمار را به کشتار مسلمانان روهینگیا ،تجاوز گروهی به زنان و دختران مسلمان روهینگیا متهم کرده است .

واکنش هاي ضد دولت ميانمار
دولت میانمار با انتشار بیانیه ای با رد این گزارش درخواست سازمان ملل برای محاکمه فرماندهان ارتش این کشور را نپذیرفت .به همین دلیل زید رعد حسین رئیس کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل ضمن انتقاد شدید از"آن سانگ سوچی"رهبر حزب حاکم اتحاد ملی برای دمکراسی در میانمار به دلیل توجیه جنایات ارتش این کشور ضد مسلمانان روهینگیا از وی خواست برای بازگشت به حبس خانگی فکر نماید .
وزیر امور خارجه مالزی نیز با انتقاد شدید از ادامه جنایات ارتش میانمار ضد مسلمانان میانمار و اجازه ندادن برای بازگشت آنان به سرزمین پدریشان خواهان اجرای عدالت در مورد عاملان جنایت شد . در این حال رهبران مسلمانان روهینگیا نیز خواستار پیگیری گزارش کمیته تحقیق سازمان ملل برای محاکمه فرماندهان ارشد ارتش میانمار شدند .
25 اوت (3 شهریور ماه ) مصادف بود با سالروز کشتار مسلمانان روهینگیا از سوی ارتش میانمار که به همین مناسبت آوارگان ساکن در اردوگاه کاکس بازار بنگلادش با برگزاری تظاهرات گسترده از سکوت و موضع منفعلانه سازمانها و مدعیان به اصطلاح دفاع از حقوق بشر در برابر ادامه آزار و اذیت و شکنجه آنان به شدت انتقاد کردند .این بدان معنا است که در یک سال گذشته که مقامات ارشد برخی از کشورها و مجامع جهانی از جمله اتحادیه اروپا و سازمان ملل از اردوگاههای آوارگان مسلمان روهینگیا دیدن کرده و وعده هایی برای حل مشکلاتشان داده اند نه تنها اقدامی در این راستا صورت نداده اند بلکه ارتش میانمار همچنان به ادامه اخراج و پاکسازی استان راخین از مسلمانان روهینگیا ادامه می دهد .طرحی که از دهه شصت میلادی از سوی دولت نظامی وقت میانمار آغاز شد و در دهه هشتاد با تصویب قانونی که مسلمانان روهینگیا را از داشتن حق شهروندی محروم کرد حملات ضد آنان برای اخراج از میامار شدت گرفت .براساس این قانون هشت قوم ساکن در میانماز از جمله مسلمانان روهینگیا از حق شهروندی محروم شدند .

سابقه تاريخي مسلمانان

براین اساس آنان مهاجران بنگالی تلقی شدند که باید به بنگلادش بازگردند .این در حالی است که استان راخین واقع در غرب میانمار که در گذشته آراکان نامیده می شود سرزمین آبا و اجدادی مسلمانان روهینگیا است و هزاران سال در آنجا ساکن بوده اند .
استان راخین در ساحل غربی میانمار واقع شده و مرکز آن شهر "سیتوی " است .این استان از طرف شمال غربی با کشور بنگلادش 275 کیلومتر مرز آبی و زمینی دارد .از غرب خلیج بنگال آن را در برگرفته است .مساحت استان راخین که در منطقه گرم میانمار واقع شده است حدود 37 هزار کیلومتر مربع است .راههای دریایی این استان ورود دین اسلام را به استان راخین در اواخر قرن هفتم از سوی دریانوردان آسان کرد .
قوم روهینگیا از صدها سال پیش در آراکان ساکن بوده و ریشه تاریخی در این منطقه دارند .با ورود بازرگانان و دریانوردان مسلمان که عمدتا ایرانی بودند به آراکان ، روهینگیاها اسلام را پذیرفتند و اکنون بیشترین درصد جمعیت استان راخین ، یعنی حدود 70 درصد را مسلمانان روهینگیا تشکیل می دهند .تاریخ ورود اسلام به آراکان قرن اول هجری بوده است .بعد از ظهور اسلام و گرایش ایرانیان و اعراب به آن ، دریانوردان و بازرگانان ایرانی و عرب مسلمان در مسافرتهای دریایی خود دست به تبلیغ اسلام می زدند .بازرگانان مسلمان برای رسیدن به مناطق غربی چین از مناطق حاصل خیز و ساحلی آراکان عبور و برای استراحت در این منطقه اقامت می کردند . به این ترتیب اولین مناطق مسلمان نشین در همجواری چین در منطقه آراکان شکل گرفت .تاجران چینی در نوشته های خود از مناطق ایرانی نشین در مرزهای میانمار فعلی و استان "یونن " در جنوب غربی چین سخن گفته اند .برخی منابع تاریخی ،روهینگیاها را مردمی مسلمان و هند و آریایی معرفی می کنند. روهینگیا ها در سرزمین آراکان اقدام به تشکیل نظام پادشاهی تحت عنوان سلسله "سلیمان شاه " کردند که از سال 1430 تا 1784 و به مدت 350 سال به صورت متوالی بر این منطقه حکومت کردند و دارای سکه هایی بودند که بر روی آن کلمات اسلامی همچون "توحید " نوشته شده بود.
تقریبا تا سال 1774 میلادی مسلمانان در آراکان مشکلی نداشتند اما با به قدرت رسیدن یک بودایی به نام "بوداپایا " در همجواری مسلمان روهینگیا در منطقه آراکان وگذاشتن بنای ناسازگاری و دشمنی ،مشکلات آنان نیز آغاز شد .وی با تسلط بر بخشهایی از این منطقه ،اجرای قوانین اسلامی را ملغی کرد.
از آن زمان اختلافات میان مسلمانان و بودایی ها آغاز شد .با این حال مسلمانان همچنان از موقعیت مناسبی در منطقه برخوردار بودند تا اینکه در سال 1824 انگلیس ،میانمار را اشغال و آنرا ضمیمه دولت استعماری"هند-انگلیس"کرد.در این زمان برخی از مسلمانان از هند کوچ کرده و وارد منطقه آراکان شدند .
زیرا این منطقه از کسب و کار مناسبی برخوردار بود ومسلمانان توانسته بودند حکومتهایی را در آراکان ایجاد کنند که سایر مسلمانان را برای کوچ به این منطقه وسوسه و ترغیب می کرد.تحت فشارهای استعمار انگلیس مسلمانان از سایر بخشهای حوزه شبه قاره به سمت آراکان حرکت کردند. در سایر مناطق اطراف آراکان نیز مسلمانان از جمله بنگالی ها از بیم حمله بوداییان و یا فشارهای حکومتهای محلی به سمت آراکان کوچ کردند.
به همین دلیل مردمان قدیمی این منطقه هند و آریایی تلقی می شوند و به خاطر کوچ برخی بنگالی ها به آراکان حکام میانمار آنرا دستاویزی برای اخراج مسلمانان روهینگیا از مناطق آباء و اجدادیشان قرار داده اند . .در سال 1937 انگلیس در راستای سیاستهای استعماری خود وکوچک کردن کشورها میانمار را که در آن زمان برمه نامیده میشد به همراه منطقه آراکان از مستعمرات هند خود جدا و به عنوان مستعمره مستقلی اعلام کرد که تحت عنوان برمه انگلیس شناخته می شد.
هسته های اولیه مقابله با استعمار انگلیس از سوی مسلمانان میانمار تشکیل شد و آنان با تمام توان در برابر آن ایستادند .
از اینرو برخی مصائب و مشکلات کنونی مسلمانان روهینگیا در راخین را ناشی از سیاست انتقام جویی انگلیس می دانند که با پیاده کردن سیاست تفرقه بیانداز و حکومت کن میانمار را نیز مانند سایر مستعمره های قبلی خود با فرقه گرایی روبرو کرده است .در سال 1942 انگلیسیها با تحریک بوداییان افراطی ضد مسلمانان روهینگیا ،باعث شد تا بیش از یکصد تن از آنان کشته شوند .
به رغم این گونه دسیسه ها انگلیس ناگزیر به شناسایی استقلال میانمار در سال 1948 شد . اما آزار و اذیت مسلمانان روهینگیا ازسال 1962 بعد از تشکیل حکومت نظامیان در میانمار شدت گرفت . در عملیات ارتش میانمار در سال 1978 ضد مسلمانان روهینگیا حدود 200 هزار تن از آنان به بنگلادش گریختند.

سياست حذفي ضد مسلمانان
درواقع نظامیان حاکم بر میانمار از زمان استقلال این کشور یک سیاست حذفی را در قبال مسلمانان روهینگیا اتخاذ کردند تا ضمن تصاحب اموال آنان کشوری براساس آیین بودا تشکیل دهند. سایر مذاهب و گروههای قومی یا مجبور به همسان شدن با بوداییان شدند و یا آنکه به اجبار مهاجرت کردند. دولت نظامی میانمار در سال 1982 با لغو تابعیت مسلمانان روهینگیا رسما پاک سازی آنان را آغاز کرد.
از میان حدود 135 قوم و نژاد در میانمار 8 قوم از حق شهروندی محروم شدند که مهمترین آنها مسلمانان روهینگیا بودند.در تکمیل محرومیت حقوقی و شهروندی مسلمانان روهینگیا در سال 1982 دولت نظامی میانمار طرح 11 ماده ای را تصویب کرد که به طور کامل و مشخص شده مسلمانان روهینگیا از تمام حقوق شهروندی محروم شدند.
نظامیان و راهبان بودایی افراطی با بهانه قرار دادن این قانون حملات خود را برای پاک سازی مسلمانان روهینگیا از استان راخین آغاز کردند .در یک سال گذشته که روند تکمیلی این طرح سازمان یافته نظامیان تندرو در میانمار آغاز شده آنان از شبکه های اجتماعی بخصوص فیس بوک نیز برای توجیه جنایات خود و نفرت پراکنی در مورد مسلمانان روهینگیا و ایجاد اسلام هراسی استفاده می کنند .
به همین دلیل نهادهای حقوق بشری در مالزی ضمن انتقاد شدید از این شبکه های اجتماعی بخصوص فیس بوک اعلام کردند بسیاری از راهبان بودایی و فرماندهان تندرو ارتش میانمار با ایجاد صفحات متعدد در شبکه های اجتماعی سخنرانی های بسیار تحریک آمیز و خطرناکی را ضد مسلمانان روهینگیا در این صفحات قرار می دهند که این امرعملا باعث شده است تا شبکه های اجتماعی بویژه فیسبوک به ابزاری برای تبلیغ ضد مسلمانان روهینگیا تبدیل شود .
براساس گزارش شبکه فیس بوک فرمانده ارتش میانمار در این شبکه دو اکانت بسیار فعال داشته که یکی یک میلیون و سیصد هزار و دیگری دو میلیون و هشت صد هزار فالور عمدتا بودایی داشته است .اگر چه پس از انتقادات گسترده از این شبکه اجتماعی مدیران آن اعلام کردند که در پی گزارش کمیته تحقیق سازمان ملل و متهم شدن فرماندهان ارتش میانمار به جنایت و نسل کسی ضد مسلمانان روهینگیا ،چند صفحه آنان را مسدود کرده اند اما به گفته رهبران مسلمانان روهیگیا نظامیان و راهبه های بودایی تندرو وافراطی همچنان ازشبکه های اجتماعی برای نفرت پراکنی ضد آنان استفاده می کنند .

جمع بندي
امروز و در شرایطی آوارگان مسلمان روهینگیا که در بدترین شرایط زیستی در اردوگاهها در کشورهای مختلف از جمله بنگلادش زندگی می کنند از سازمان ملل به عنوان بزرگترین سازمان بین المللی که برای استقرار صلح جهانی تلاش می کند انتظار دارند با ارزش قایل شدن به گزارش تحقیق خود در مورد وضعیت مسلمانان روهینگیا موضوع محاکمه و مجازات مسببان جنایت ضد آنان را پی گیری نماید .
این بدان معنا است که با ارجاع این گزارش به نهادهای قضایی بین المللی، سازمان ملل به راحتی می تواند با تشکیل پرونده نسل کشی برای فرماندهان ارتش میانمار نشان دهد که همچنان نهاد تاثیر گذار بین المللی برای استقرار صلح و امنیت در سراسر جهان است و هرگز اجازه نخواهد داد نظامیان و بوداییان افراطی میانمار در بالاترین سطح به جنایات خود ضد مسلمانان روهینگیا ادامه دهند .بخصوص آنکه سازمان ملل آنان را مظلوم ترین اقلیت جهان اعلام کرده است که بیش از پیش به حمایت های بین المللی نیاز دارند .
=======================
نويسنده مجيد وقاري -کارشناس سياست در آسيا.
.