پخش زنده
امروز: -
با وجود گذشت هفده سال از اشغال نظامی افغانستان و هزینه های چند تریلیون دلاری، جنگجویان طالبان می توانند هر زمان که اراده کنند علیه دولت تحت حمایت واشنگتن در کابل دست به حملات سنگین بزنند.
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صداوسيما، به نقل از راشاتودی: تحریم های آمریکا ضد ایران عواقب منفی جدی برای افغانستان و نظامیان آمریکایی در آنجا خواهد داشت و در هم شکستن تصویر قدر قدرت بودن آمریکا در افغانستان به عنوان «گورستان امپراتوری ها» آن هم به واسطه جنایتکاری، حماقت و تکبر واشنگتن مهمترین نتیجه حضور نظامی طولانی مدت آمریکا در این کشور است.
پایگاه اینترنتی راشاتودی در گزارشی به قلم فینیان کانینگهام نوشت: افزایش شدید و ظاهرا غیر قابل توقف حملات طالبان در سراسر افغانستان به خوبی اثبات می کند که آمریکا به سرعت در مسیر تبدیل شدن به تازه ترین قدرت خارجی محتوم به شکست در سرزمینی قرار گرفته است که به عنوان «قبرستان امپراتوری ها» شناخته می شود.
اما آمریکا بر خلاف امپراتوری های شکست خورده پیشین در افغانستان به شکلی استثنایی با اشتباهاتی که مرتکب می شود و میراث فریب کاری جنایی که از خود بر جای گذاشته است، به سرنوشت شوم خود در این کشور دامن می زند.
به طور خاص عقده واشنگتن برای رویارویی با ایران در همسایگی افغانستان و توطئه برای تغییر رژیم در این کشور می تواند برهه سرنوشت سازی برای حضور طولانی مدت آن در افغانستان باشد؛ برهه ای که در حقیقت آمریکا خود را وارد یک گور راهبردی و نظامی می کند که دو دهه اخیر در افغانستان حفر کرده است.
با وجود گذشت هفده سال از اشغال نظامی افغانستان و هزینه های چند تریلیون دلاری آن برای مالیات دهندگان آمریکایی، جنگجویان طالبان می توانند هر زمان که اراده کنند علیه دولت تحت حمایت واشنگتن در کابل دست به حملات سنگین بزنند. این اتفاقات از هر زاویه ایی که بررسی شوند نشانه شکست تاریخی بلند پروازیهای امپریالیستی واشنگتن، و البته نه صرفا در افغانستان، هستند.
طی هفته گذشته شهر راهبردی غزنی واقع در صد و پنجاه کیلومتری جنوب کابل پایتخت افغانستان چندین روز از سوی جنگجویان طالبان اشغال شد تا اینکه سرانجام طالبان در آنچه که به نظر یک عقب نشینی تاکتیکی بود، به مناطق پیرامونی غزنی بازگشت.
سپس طالبان در روز پنجشنبه حمله مسلحانه ای علیه یک پایگاه آموزشی نظامی– اطلاعاتی ترتیب داد تا به خوبی ناکارآمدی نیروهای امنیتی تحت حمایت آمریکا را به رخ بکشد. آیا واقعا عجیب نیست که یک پایگاه آموزشی نظامی – اطلاعاتی گرفتار یک حمله غافلگیرانه شود!؟
در استان شمالی فاریاب نیز یک پایگاه متعلق به ارتش افغانستان از سوی شبه نظامیان اشغال شد؛ سی سرباز ارتش افغانستان در این حمله کشته و هفتاد نیروی دیگر حاضر در این پایگاه نیز به اسارت شبه نظامیان درآمدند. منابع محلی علت تصرف سریع و آسان این پایگاه به وسیله نیروهای طالبان را فقدان استحکامات و خطوط دفاعی مناسب در کنار نبود مهمات و مواد غذایی اعلام کردند.
به یاد داشته باشیم که افغانستان قرار بود «ویتنام شوروی سابق» باشد. کسانی مانند زبیگنیو برژینسکی استراتژیست ارشد و مقام سابق آمریکایی با خوشحالی زایدالوصفی از این عبارت برای تشریح وضعیت شوروی در افغانستان استفاده می کردند و شکست های مفتضحانه آمریکا را در ویتنام به این شکل می پوشاندند. نیروهای شوروی در سال 1979 به منظور حمایت از دولت متحد خود در کابل که از سوی جنگجویان قبیله ای مورد حمایت واشنگتن یعنی نیروهای مجاهدین مورد حمله قرار گرفته بود، وارد افغانستان شدند.
شوروی نیز درست مانند آنچه که یک قرن قبل بر سر امپراتوری انگلیس در افغانستان آمده بود، در سنگلاخ ها و مناطق صعب العبور کوهستانی این کشور در برابر جنگجویان شجاع مجاهدین متحمل شکست شد.
البته نباید این واقعیت را نادیده گرفت که شوروی در افغانستان صرفا در برابر افغان ها قرار نداشت. سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (ٍسیا) تجهیزات پیشرفته ای از جمله موشک های ضد هواپیمای استینگر و دیگر تسلیحات برتر را در اختیار مجاهدین قرار داده بود. شورشیان افغان در کنار سرویس اطلاعات خارجی انگلیس (ام.آی.سیکس)، سعودی ها و پاکستانی ها به یک ارتش جهادی تبدیل شدند که بعدها شبکه ترور القاعده را شکل دادند.
صورت جالب این ماجرا آنجا است که «ویتنام شوروی» اکنون به باتلاق دیگری برای آمریکا و در حقیقت ویتنام تازه ای برای واشنگتن تبدیل شده است.
دولت جورج دبلیو بوش رئیس جمهور پیشین آمریکا در پی حملات یازده سپتامبر 2001 به نیویورک و واشنگتن، برای انتقام از القاعده به سرعت به افغانستان حمله کرد؛ این درحالی بود که القاعده را پیشتر خود آمریکایی ها ایجاد کرده بودند.
با وجود گذشت هفده سال از حمله آمریکا شاهد زمین گیر شدن این کشور در افغانستان و نبود هیچگونه طرحی برای خروج از آن هستیم. جنگ افغانستان با پشت سر گذاشتن مدت زمان جنگ ویتنام (1964 الی 1975) به طور رسمی به طولانی ترین جنگ تاریخ آمریکا تبدیل شده است.
هر چند آمار تلفات انسانی آمریکا در جنگ افغانستان به مراتب کمتر از تلفات آن در جنوب شرق آسیا و جنگ ویتنام بوده، اما هزینه های مادی جنگ افغانستان برای اقتصاد آمریکا فلج کننده بوده است. بر اساس برآوردها این جنگ در کنار جنگ عراق تا کنون حدود پنج تریلیون دلار برای آمریکا هزینه داشته است. رقمی که معادل یک چهارم تمامی بدهی ملی بیست و یک تریلیون دلاری این کشور است.
قرار بود عملیات نظامی آمریکا در افغانستان به طور رسمی سال 2014 در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما پایان یابد. یکی از علل پیروزی دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا وعده او مبنی بر کاهش حضور نظامی خارجی آمریکا بود که در جریان رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 این کشور بارها آن را تکرار کرد. با این حال ترامپ سال گذشته به توصیه وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) به افزایش مداخله نظامی در افغانستان هر چند تحت لوای «آموزش و حمایت» از نیروهای محلی تن در داد.
همانطور که حملات جسورانه هفته پیش طالبان نشان داد، دولت تحت حمایت واشنگتن درگیر جنگی است که در حال باخت در آن است. مناطق وسیعی از خاک افغانستان خارج از کنترل نیروهای دولتی این کشور است. حتی پایتخت این کشور نیز کاملا از گزند حملات سنگین شبه نظامیان در امان نیست.