راهکار های مقابله با استرس گرمایی میان طیور

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما، سرپرست مديریت جهاد كشاورزی شهرستان ساری گفت: همه طیور در زمانی که افزایش دمای محیط بیش از تحمل آنان باشد، دچار استرس گرمایی شده و چون بدون غدد تعریق هستند با افزایش تعداد تنفس دمای بدن را کاهش داده و افزایش تعداد تنفس نیز با دفع بیش از حد دی ‎اکسید‎کربن، تعادل اسید و باز بدن را به سمت قلیایی شدن برده و کلسیم یونیزه را که برای استخوان‌سازی و پوسته تخم مرغ ضروری است، کاهش می‌دهد.
رضا پورفلاح با بیان اینکه تنفس با دهان باز یکی از عوامل مستعد کننده بیماری های تنفسی به دلیل عبور نکردن هوا از فیلتر طبیعی مجاری بینی است افزوداز دیگر عوارض استرس گرمایی کاهش مصرف غذا بوده که در طیور گوشتی موجب کاهش رشد و در طیور تخم‌گذار باعث کاهش اندازه و میزان تولید تخم‎ مرغ می‌شود.
سرپرست مديریت جهاد كشاورزی شهرستان ساری با اشاره به اینکه خسارت ناشی از استرس گرمایی میان طیور بستگی به سن، حداکثر دما، مدت زمان آن و میزان رطوبت نسبی دارد، افزایش جریان هوا، خنک کردن سالن با استفاده از مه‎پاش و اسپری آب بر روی دیوار، نصب فن‌های اضافی، سیستم‌های مناسب تهویه، آب آشامیدنی خنک و کم نمک برای دام‌ و طیور، سقف داخلی و خارجی در طول ساعات گرم روز در مناطق گرم و خشک را از راه های مقابله با این پدیده نام برد.
پورفلاح با اشاره به تغذیه طیور در ساعت‌های خنک‎تر روز گفت: اصلاح جیره و تعادل میان ترکیبات آن به همراه استفاده از غذاهایی که هضم راحت‌تری دارند، موجب کاهش استرس گرمایی در این واحدها می‌شود. همچنین مرغداران از دان پلت که باعث کاهش مصرف انرژی در هنگام غذا خوردن می‌شود و طیور گرمای کمتری احساس می‌کند را مورد استفاده قرار داده و بهتر است انرژی جیره بیشتر از منابع چربی تأمین شود چرا که در مقایسه با سایر مواد مغذی گرمای کمتری را ایجاد می‌کند.
سرپرست مديریت جهاد كشاورزی شهرستان ساری با اشاره به تاثیر ویتامین‌هایC ، A و E در کاهش اثرات استرس گرمایی و استفاده از الکترولیت ‌ها برای تعادل اسید و باز بدن طیور توصیه کرد: در فصل گرم سال از ضد کوکسیدیوز‌هایی مانند نیکاربازین و موننسین استفاده شود.
رضا پورفلاح با بیان اینکه در بیشتر موارد افزایش آب مصرفی پرنده‌ها، میزان زنده ماندن آنها را در استرس گرمایی افزایش می‌دهد افزود:: برخی محققان افزایش میزان زنده ماندن طیور در هنگام گرما با مصرف آب بیشتر را نیز استفاده از مکمل‌های نمکی مانند بی کربنات پتاسیم، کلرید سدیم، کلرید آمونیوم، می‌دانند.