کودکان در قفس؛ نمره صفر آمریکا در حقوق بشر

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صداوسيما، دونالد ترامپ از زمان آغاز ریاست جمهوری در ژانویه سال 2017 تاکنون، تدابیر سختگیرانه علیه مهاجران در آمریکا اتخاذ کرده است که در بسیاری از مواقع بسیار بی رحمانه و خشن بوده است. از تلاش برای تصویب ساخت دیوار مکزیک و ممنوعیت ورود مهاجران از هفت کشور اسلامی، از جمله این اقدامات بوده است. اما در کنار این اقدامات رسمی، دولت آمریکا به اقداماتی غیر رسمی و غیرقابل توجیه علیه مهاجران دست زده است که عملا این دولت را در مظان جدي و گسترده نقض حقوق اولیه انسانی قرار داده است.

کودکان مهاجر در قفس، پایگاه های نظامی، یا در دام مافیا !
دولت آمریکا در آخرین تحول، بیش از هزار کودک مهاجر را از خانواده های خودشان جدا کرده و در جای دیگری نگهداری کرد تا والدین آنها تضمین دهند، آمریکا را ترک خواهند کرد. در این مقاله به بررسی ابعاد مساله جدایی کودکان از والدین مهاجرانش و تاثیرات آن پرداخته می شود.
در 20 فوریه، زن جوانی در حالی که پسر هجده ماه اش را در آغوش گرفته بود، پس از بروز خشونت های سیاسی و در میان گازهای اشک آوری که نیروهای پلیس در خیابان ها به سمت معترضان نتایج انتخابات ریاست جمهوری از خانه اش در هندوراس فرار کرده و وارد آمریکا شده بود. او در مرز مستقر شد اما بعد از مدتی وی مطلع شد که نیروهای مرزبانی آمریکایی می خواهند به مهاجران کمک کنند، اما وقتی پسرش را در صندلی عقب خودروی دولتی گذاشت، به او اجازه سوار شدن ندادند و فرزندش را از او جدا کردند. او به اولین دادگاه شکایت کرد. چندین ماه اعضای کنگره در حال تحقیق درباره موارد مشابه بودند.

سیاست صفر ترحم !
اندکی پیش از افشای جدایی کودکان مهاجر از والدینشان، جف سشنز، وزیر دادگستری آمریکا طرح "سیاست صفر ترحم نسبت به مهاجران"را اعلام کرد.
ترامپ دستور جدایی فرزندان از والدینشان را به عنوان یک عامل بازدارنده برای ورود مهاجران به آمریکا می داند. یافته های اولیه حاکی از این بود که از ابتدای اکتبر 2017 تا پایان ماه فوریه 700 کودک از والدینشان جدا شدند که صد نفر از این کودکان زیر چهار سال بودند.
در ابتدا وزارت امنیت داخلی آمریکا این گزارش را تکذیب کرد، اما تحت فشار افکار عمومی در نهایت این وزارتخانه اذعان کرد که این کار را انجام داده است و کودکان در حال حاضر تحت سرپرستی سازمان های غیردولتی هستند و به زودی تا اطلاع ثانویه به یتیم خانه ها سپرده می شوند. چرا که عملا والدین بسیاری از کودکان را نتوانسته اند پیدا کنند.
به زودی رسانه ها، آمار دقیقتری درباره این کودکان ارائه دادند. براساس گزارش ها از فاصله یکم اکتبر 2017 تا 31 ماه مه 2018، دست کم، 2700 کودک از والدینشان جدا شده بودند. 1995 نفر از این کودکان فقط از 18 آوریل تا 31 ماه می از والدینشان جدا شده بودند. به این ترتیب روزانه 45 کودک از خانواده هایشان جدا می شدند. حدود صد نفر از والدین مهاجر که فرزندانشان را از آنها جدا کرده بودند، در زندان خودکشی کردند.
فاجعه از آنجا آغاز شد که مقامات فدرال رسما اعلام کردند از سرنوشت هزار کودکی که از خانواده های مهاجر غیر قانونی جدا شده بودند، اطلاع ندارند. این خانواده ها اغلب از کشورهای آمریکای مرکزی از جمله هندوراس، السالوادور و گواتمالا و به دلیل فرار از کارتل های مواد مخدر و خشونت گانگسترها و درگیری های داخلی به امید زندگی بهتر وارد مرزهای آمریکایی شدند.
سال گذشته نهادهای حقوق بشری از وزارت بهداشت و خدمات انسانی که ناظر بر اسکان آوارگان در آمریکا است، خواست تا مشخص کند بر سر 7635 کودکی که از خانواده هایشان جدا شده اند، چه آمده است. یافته های این وزارت، حاکی از این است که 6075 کودک،توانسته اند یک حامی در آمریکا پیدا کنند. 28 نفر از این کودکان از دست ماموران فرار کرده اند. پنج نفر از آنها از آمریکا رفته اند و 52 نفر نیز به یتیم خانه ها سپرده می شوند. اما از سرنوشت حدود 1475 کودک اطلاع دقیقی وجود نداشت.
مقامات آمریکایی اعلام کرده اند، این کودکان گم نشده اند و به اردوگاه هایی در مرز جنوب غربی برده شده اند. اما فعالان حقوق بشری می گویند بسیاری از والدین هیچ اطلاعی از سرنوشت فرزندانشان ندارند.

قوانين ضد حقوق بشري
هر چند هیچ فرمان و یا قانون رسمی برای جدا کردن فرزندان از والدین مهاجر وجود ندارد، اما از آنجا که براساس قوانین فدرال باید مهاجران بازجویی شوند و سپس فرایند قضایی بازگرداندن آنها انجام شود، ماموران مهاجرت، کودکان را از والدینشان جدا می کردند. یکی از وکلای مهاجران به روزنامه واشنگتن پست گفته بود، ماموران به والدین می گفتند که کودکان به طور موقت از خانواده هایشان جدا می شوند. اما آنها به زودی متوجه شدند که دیگر نمی توانند کودکانشان را ببینند.
پرامیلا جایاپول ، نماینده دموکرات که از زندان فدرال در تگزاس و با مادرانی که از فرزندانشان جدا شده اند دیدار کرده بود، می گوید: به مادران گفته شده بود که آنها دیگر خانواده ای ندارند.
چندي بعد، تصاویر هوایی منتشر شده از محل نگهداری کودکان مهاجران، جنجال بسیار زیادی در میان فعالان حقوق بشر برانگیخت. همچنین تصاویری از حضور مهاجران در قفس منتشر شد که با همه معیارهای یک جامعه مدرن متضاد بود. تصاویر کودکان وحشت زده در قفس با موجی از اعتراضات گسترده در آمریکا و سراسر جهان مواجه شد.
در پی این جنجال و حتی مخالفت با آن از سوی نزدیکان ترامپ از جمله ملانیا در 20 ژوئن با امضای یک فرمان اجرایی دستور داده شد که کودکان مهاجر از والدینشان جدا نشوند و همه با هم بازداشت شوند.

سرنوشت کودکان
از نظر قوانین مهاجرت آمریکا، کودکانی که همراه با والدینشان نیستند، تا 72 ساعت در اماکن مربوط به آوارگان و نهادهای مهاجرتی مستقر می شوند، بعد از آن به ساختمان های دولتی مربوط به آوارگان منتقل می شوند و مقامات ادارات مربوطه ملزم به پیدا کردن نزدیکترین بستگان این کودکان در آمریکا هستند. اما در عمل، بسیاری از این کودکان نمی توانند سرپرستی پیدا کنند. بویژه اینکه براساس قوانین آمریکا، کودکان زیر هجده سال نباید بیش از 20 روز در بازداشت ماموران مهاجرت باشند.
اما درباره کودکان مهاجر بازداشت شده، اخبارهایی درباره کودک آزاری در بازداشتگاه های آمریکایی منتشر شد. براساس گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، کودکان مهاجران گفته اند که در یک مرکز نگهداری در ایالت ویرجینیا به آنها دست بند زده اند، آنها را کتک زده و لخت در سلول ها رهایشان کرده اند و در حالی که کیسه بر سرشان کشیده بودند، آنها را روی صندلی بسته بودند. ضمن اینکه برخی از این کودکان در قفس و یا در تاسیسات نظامی نگه داشته می شدند. براساس گزارش ها، در هر قفس حدود 20 کودک نگهداری می شوند.
برخی از فعالان حقوق بشر گزارش داده اند، در مواردی نوزادان شیرخواره نیز از مادران مهاجر جدا شده اند.
هر چند در حال حاضر تحت فشار افکار عمومی جداسازی کودکان از والدینشان در مرز تگزاس با مکزیک متوقف شده است، اما دولت آمریکا هیچ طرحی برای بازگرداندن دو هزار کودک به خانواده هایشان ندارد. برخی از آنها در قفس هستند، تعدادی در پایگاه های نظامی آمریکا و برخی نیز در دام مافیای قاچاق اعضای بدن و انسان افتاده اند.

افشای رسوایی کودکان در قفس و واکنش ها 
اولین باز مساله کودکان مهاجر جدا شده از والدین در آمریکا در ماه آوریل 2018 در جلسه استماع کنگره مورد توجه قرار گرفت. در این جلسه استیون واگنر(Steven Wagner)، یکی از مقامات وزارت بهداشت آمرکیا در گزارش خود درباره مهاجران، به مساله نامشخص بودن سرنوشت برخی از کودکان مهاجر اشاره کرد. مقامات دولت آمریکا اعلام کردند، ممکن است برخی از حامیان این کودکان از پاسخ دادن به مقامات فدرال خودداری کرده باشند، اما این استدلال نگرانی افکار عمومی درباره احتمال ربوده شدن این کودکان توسط باندهای قاچاق اعضای انسانی و دیگر باندهای جنایت های سازمان یافته رابرطرف نکرد. نکته مهمتر اینکه مقامات وزارت بهداشت آمریکا اعلام کردند، از نظر قانونی ملزم به پاسخگویی درباره سرنوشت این کودکان نیستند.
برای اولین بار گزارشگر شبکه ان بی سی مجوز ورود به تاسیاست نظامی محل نگهداری کودکان جداشده از والدینشان را دریافت کرد. با انتشار اولین تصاویر از حضور کودکان با وضعیت نامناسب در پایگاه های نظامی، محافل سیاسی و رسانه ای تلاش کردند تا جامعه آمریکا را از جنایتی که دولت این کشور مرتکب شده است، مبرا کنند. حتی لورا بوش، همسر جورج دبلیو بوش که زمانی همسرش سختگیرانه ترین تدابیر را علیه مهاجران اتخاذ کرده بود، اقدام دولت ترامپ در جدا کردن کودکان از والدینشان را به اقدام فاشیست ها در آلمان نازی و ژاپن تشبیه کرد و آن را در تاریخ آمریکا بی سابقه توصیف کرد.
سناتور جف مرکلی، یکی از دموکرات های مجلس نمایندگان آمریکا که به طور سرزده از یکی از بازداشتگاهای کودکان بازدید کرد، اظهار داشت: بسیاری از این کودکان جدا شده از والدین، دچار آسیب های روحی و روانی شده اند. دموکرات ها از مهمترين منتقدان این سیاست هستند، اما ابعاد این فاجعه به قدری وسیع بود که جمهوری خواهان نیز از ترامپ خواستند این سیاست را متوقف کند.
ترامپ برای توجیه این سیاست به دروغ گفت که فرایند جداسازی کودکان از والدین، ادامه سیاستی است که از دوران باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا آغاز شده بود. این مسئله با خشم دموکرات ها مواجه شد. این در حالی است که یکی از مقامات سابق وزارت امنیت میهن به رادیو ملی آمریکا گفته است، ما نمی توانیم بگوییم که این حادثه هرگز قبل از این اتفاق نیفتاده بود. در برخی مواقع، نیروهای مرزی مجبور می شدند والدین را از کودکانشان جدا کنند، به عنوان مثال، گزارش یک مرکز تحقیقاتی حاکی از این است که در سال 2016، مقامات فدرال فقط توانستند از سرنوشت 84 درصد از کودکان آگاه پیدا کنند، و 4159 کودک، مفقود شده بودند.
در شبکه های اجتماعی، کاربران به شدت به مسئله جدایی کودکان از والدینشان و مشخص نبودن سرنوشت برخی از آنها واکنش نشان دادند. در توئیتر، هشتگ "کودکان کجا هستند"« #WhereAreTheChildren » به سرعت به یک ترند جهانی تبدیل شد.

جمع بندي
رسوایی کودکان در قفس نشان می دهد که همه آنچه با عنوان ارزش های آمریکایی و یا حقوق بشر غربی به مردم سراسر دنیا دیکته می شود، برای مقامات و مسئولان آمریکایی هیچ ارزشی ندارد و آنها با بی رحمانه ترین شکل، حقوق انسانی را نقض می کنند؛ بدون هیچ ترحمی کودکان را از والدینشان جدا می کنند و بی پروا آنها را در جای دیگری رها می کنند. در این میان چه بسیار خانواده هایی که فرو می پاشند و والدینی که غم فرزند را طاقت نیاورده و دست به خودکشی می زنند. کودکانی که شاید دیگر نتوانند والدینشان را تا اخر عمر ببینند. آن هم به جرم ورود به سرزمینی که مهاجران اصل و بنیان شکل گیری آن بوده و پیشرفت و توسعه آن در قرن بیستم را نیز مرهون مهاجران است.
در نهایت می توان گفت، رسوایی کودکان در قفس، تا سالها لکه ننگی در کارنامه نقض حقوق بشری آمریکا خواهد بود.
===============
نويسنده : تهمینه بختیاری - کارشناس روابط بين الملل .
.