پخش زنده
امروز: -
تولید ظروف چینی در قم رونقی دوباره گرفته، صنعتی که با قدمتی چند ده ساله در قم، سال ها زیر بار واردات بی رویه قامتش خمیده بود.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما همه ما روزهایی را به یاد داریم که ظروف چینی پای ثابت خرید مادارنی بود که با دقت و وسواس زیاد، این ظروف حساس و شکننده را با نقش های زیبای گل مرغی و گلبرگی اش زینت بخش جهیزیه نوعرسانشان می کردند؛
هر چند که زادگاه ظروف چینی کشور چین است اما تولید آن از حدود 40 سال پیش در ایران آغاز شده که به همت فعالان این عرصه ما امروز پس از کشور چین در جایگاه دوم تولید ظروف چینی دنیا ایستاده ایم.
آقای شاملی معاون امور صنایع سازمان صنعت، معدن و تجارت قم می گوید: استان قم در کنار استان های تهران، خراسان رضوی، گیلان و قزوین یکی از استان های فعال در تولید ظروف چینی بود که البته مردم قم چینی قم را بیشتر با برند حمید می شناسند.
وی می افزاید: چینی نسترن هم در کنار چینی حمید در قم فعالیت می کرد که در سال های گذشته هر دوی آنها از بازار رقابت با محصولات وارداتی خارج شدند و کارگرانشان بیکار.
آقای محسنی از مهندسان بازنشسته کارخانه چینی حمید می گوید: رونق بازار محصولات خارجی و نبود حمایت از تولید کالای ایرانی چه از سوی مردم و چه مسئولان، صنایع چینی قم را زیر پای رقبای خارجی شکست و صدها کارگر این صنعت را خانه نشین کرد.
حمایت از کالای ایرانی، خونی تازه در رگ های صنعت چینی قم
چندی پیش رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت قم در ستاد اقتصاد مقاومتی عزم خود را برای احیا واحدهای تعطیل قم جدی دانست و گفت: بنا داریم تا پایان امسال 140 واحد از حدود 280 واحد غیر فعال استان احیا و یا تعیین تکلیف کنیم .
آقای سیجانی گفت: البته در سال های گذشته بعضی از واحد ها توانستند با اتکا به توان متخصصان خود به عرصه تولید و رقابت برگردند که کارخانه چینی نسترن یکی از این واحدهاست.
با شنیدن این صحبت ها، در پوست خود نمی گنجیدم ؛ در اولین فرصت نشانی کارخانه را گرفتم و راهی شدم.
15 کیلومتر آن طرف تر از اداره ما، در کوچه پس کوچه های که معلوم بود روزگاری صدای چرخ صنعت پر هیاهو به گوش می رسیده، کارخانه چینی نسترن رخ نشانم داد...
اینجا که قدم می گذاری باید خیلی مراقب باشی همه چیز شکستنی هست، اما حالا این ظرافت و شکنندگی تبدیل شده به یکی از مقاوم ترین صنایع استان در برابر بعضی ضربه ها مثل واردات و حتی تحریم ها.
آقای حیدری مدیر این کارخانه برایم گفت که اینجا ظروف دکوری، تزئینی، خانگی و هتلی تولید می شود.
او می گوید: اینجا یکی از سه واحد صنعتی تولید ظروف چینی در قم است، که با 160 نیروی کار، توانسته پا به عرصه رقابت در بازارهای داخلی و خارجی بگذارد.
علی آقا یکی از کارگران خط یک تولید این واحد می گوید: محصولات ما از لحاظ کیفیت تفاوتی با چینی های خارجی ندارد.
آقای حیدری هم که مرا در طول کار همراهی می کرد، در تایید صحبت او گفت ما در سال، 2 هزار و 400 تن محصول تولید می کنیم و سعی کردیم با خلاقیت ایرانی محصولی تولید کنیم که قابل رقابت با سایر کشورها باشد.
خانم مرباییان هم که مسئول کنترل کیفی این واحد است در سالن دیگری مشغول نظارت بر مواد مورد نیاز تولید بود؛ او می گفت همه مواد اولیه ما مواد معدنی است و همه در کشورمان قابل بهره برداری است.
ظروف چینی خارجی با دمای 800 درجه پخته می شود اما در کوره های پر حرارت بیسکویت این واحد صنعتی، دمای هزار و 400 درجه بر پیکر این ظروف نواخته می شود تا محصول ایرانی پخته تر و با دوام تر از همیشه به میدان رقابت بیاید.
علم، ظرافت و هنر دست به دست هم دادند تا بازارهای مصر، ترکیه، عراق، لبنان، امارات، گرجستان، آفریقای جنوبی، اوکراین، آذربایجان و روسیه خریدار چینی ایران ما باشند.
ایران دومین تولید کننده چینی در دنیا
آقای اسد زاده از کارشناسان سازمان صنعت، معدن و تجارت می گوید: سابقه ظروف سفالینه و آبگینه در ایران به حدود 7 هزار سال و ظروف چینی در کشور چین که زادگاه ظروف چینی است به چندین هـزار سال قبل می رسد کـه نمونه های آن در موزه ها و مراکـز علمی جهان موجود است.
وی می گوید: از میزان تولید جهانی ظروف چینی به ویژه کشور چین اعداد و ارقام دقیقی در دسترس نیست اما به صورت تخمین بین یک تا یک و نیم میلیون تن در سال برآورد می شود که حدود 80 درصد آن متعلق به کشور چین است و به نظر می رسد دومین کشور تولیدکننده این صنعت ایران است که حدود پنج درصد تولید جهانی را در اختیار دارد و حدود 15 درصد نیز متعلق به سایر کشورهاست.
استقبال مردم از چینی های ایرانی
تا چند سال پیش وقتی سری به بازار می زدیم تمایل مردم برای خرید کالای خارجی بیش از کالای ایرانی بود، با این اوصاف سری به بازار امروز زدم.
در یکی از فروشگاه های فروش چینی در خیابان کیوانفر قم؛ چند خانم در حال خرید چینی بودند، از یکی از آنها پرسیدم شما چینی ایرانی می خرید؟ گفت« چرا که نه، چینی ایرانی هم مرغوب است و هم قیمتش مناسب ».
یکی دیگر از خانم ها که حدود 22 سال سن داشت و مشغول خرید جهیزیه خود بود، جلو آمد و به من گفت« خودمون جز بزرگترین تولیدکنندگان چینی، بلور و آرکوپال در غرب آسیا هستیم، چرا استقبال نکنیم و چینی ایرانی نخریم؟».
با شنیدن این جمله به یاد لحظه خروجم از کارخانه نسترن افتادم؛ هنگام بیرون آمدن چشمم به خرابه ای در همسایگی این کارخانه افتاد، که معلوم بود روزگاری برای خودش جایگاهی داشته، از آقای معماریان مدیر تولید این کارخانه پرسیدم اینجا چرا به این وضع تبدیل شده ، دیوارها ریخته و تبدیل به مخروبه شده؟ او در جوابم گفت: اینجا کارخانه چینی حمید بوده که به علت نبود حمایت چه از طرف مردم و چه مسئولان سال هاست که تعطیل شده و 600 کارگرش هم بیکار شده اند.
وی می گوید: صنایع چینی ما در برابر تحریم ها مقاوم اند اما در برابر بی مهری مسئولان و تمایل مردم به کالای خارجی نه .