ارتباط 9 مورد سرطان با ابتلا به دیابت
به گزارش سرويس بين الملل
خبرگزاري صدا و سيما به نقل از پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت؛ محققان علوم پزشکی در دانشگاه سئول در کره جنوبی اعلام کردند مطالعه آنها بر روی 500 هزار زن و مرد به مدت ده سال نشان می دهد ابتلا به 9 نوع از انواع سرطان ابتلا به بیماری دیابت را نیز به همراه دارد.
دکتر جوهی چو و همکارانش در دانشگاه سانگ کیونن کوان در سئول در مقاله ای در شماره اخیر نشریه سرطان شناسی جامعه پزشکان آمریکا JAMA اعلام کردند خطر ابتلا به دیابت، در دو سال پس از ابتلا به سرطان بسیار بالاست.
محققان می گویند مطالعه ده ساله آنان که بین سال های 2003 تا 2013 انجام شد نشان می دهد سرطان، زمینه ساز ابتلا به دیابت است در حالی که مطالعات پیشین حاکی از آن بود که دیابت، مقدمه ای برای ابتلا به برخی سرطان ها از جمله سرطان های لوزالمعده، روده بزرگ و سینه است.
محققان می گویند خطر ابتلا به دیابت پس از ابتلا به سرطان پانکراس، پنج برابر است.
در مبتلایان به تومورهای کلیه، حدود دو برابر، سرطان کبد حدود دو برابر، سرطان ریه، حدود یک و هفت دهم برابر، سرطان خون حدود یک و شش دهم برابر، سرطان سینه حدود یک و شش دهم برابر، معده حدود یک و سه دهم برابر و سرطان تیروئید نیز حدود یک و سه دهم برابر است.
محققان بر این باورند که مبتلایان به سرطان باید به مسائل مربوط به سبک زندگی lifestyle دقت بیشتری داشته باشند و پس از آغاز دوره درمانی سرطان، به بهبود وضعیت سبک زندگی خود بپردازند.
بیماری قند یا دیابت نوعی اختلال در سوخت و ساز است که به علل مختلف تظاهر می کند و با درجات مختلف از کمبود انسولین، یا عدم پاسخ به انسولین همراه است.
طبق این تعریف نقش مهم انسولین و تغییرات مهمی که بدنبال کمبود آن در سوخت و ساز ایجاد می شود، بهتر مشخص می شود. این نوع دیابت تقریبا هشتاد و پنج تا نود درصد کل بیماران دیابتی را تشکیل می دهد. در این نوع دیابت، زمینه ارثی دخالت دارد و در مقایسه با دیابت وابسته به انسولین بیشتر به صورت خانوادگی مشاهده می شود. در فردی که دارای زمینه ارثی بیماری است، عوامل محیطی می تواند موجب بروز علائم بیماری شود.
در کشورهای غربی ابتلا به دیابت به میزان شصت تا نود درصد مربوط به عامل دریافت کالری اضافی، چاقی و در نتیجه مقاومت نسبی به انسولین است.
دیابت نوع دوم، اغلب در بین افراد میانسال دیده می شود. در دیابت نوع دوم، کمبود انسولین به طور نسبی وجود دارد ولی مقاومت به انسولین می تواند در پیدایش بیماری اهمیت بیشتری داشته باشد.
در این بیماران پاسخ انسولین به گلوکز ممکن است طبیعی یا بیش از اندازه طبیعی باشد.