پخش زنده
امروز: -
مقام سابق فرانسوي گفت عواقب حقوقي و اقتصادي خروج آمريکا از برجام ثابت مي کند اروپا در خطر دايمي تاثير فرامرزي حقوق و قوانين آمريکاست.
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما به نقل از پايگاه اينترنتي " اوپينيون"، پير للوش که بين سال هاي 2009 تا 2012 وزير مشاور در امور اروپايي و سپس وزير مشاور در امور تجارت خارجي فرانسه بوده است، در مقاله اي مشترک با رژي بيسموت، حقوقدان و استاد علوم سياسي دانشگاه، نوشت: خروج آمريکا از توافق هسته اي با ايران، که در ژوييه 2015 منعقد شده است، اروپايي ها و بالاخص شرکت هاي اروپايي را در برابر سرنوشت شان قرار داد.
به گزارش " اوپينيون"، اين سياستمدار فرانسوي و نماينده سابق پارلمان، که به همراه بيسموت، در سال 2016 گزارشي پارلماني درباره تاثير فرامرزي حقوق و قوانين آمريکا نوشته اند، در اين مقاله از آنچه " لرزان (هراسان) بودن بيش از حد اتحاديه اروپا" مي نامند، انتقاد مي کنند و راهکارهايي را براي اين مساله پيشنهاد مي کنند.
در بخشي از اين مقاله که در پايگاه اينترنتي " اوپينيون" قابل دسترسي است، آمده است:
با تصميم رئيس جمهور آمريکا دونالد ترامپ به خروج از توافق هسته اي ژوييه 2015 درباره ايران موسوم به برجام، که بازگشت تحريم هاي قبلي را در قبال شرکت هاي آمريکايي و غير آمريکايي اي که به تجارت با ايران ادامه مي دهند، در پي دارد، اروپايي هاي سرخورده در مي يابند که با سرنوشتي محتوم روبرو هستند. در مقابل اين تصميم اروپايي ها دو راه بيشتر ندارند: يا مقاومت کنند و خودشان را تحکيم نمايند، يا اينکه تسليم آمريکا شوند و به اين ترتيب نه تنها خروج شرکت هايشان ( اعم از ايرباس، توتال، زيمنس، پژو و شرکت هاي ديگر) را از بازار ايران بپذيرند بلکه فراتر از آن رسما بر ناپديدشدن اروپا از امور دنيا مهر تاييد بزنند، مخصوصا زماني که اين امور مستقيما امنيت پانصد ميليون اروپايي را شامل شود.
در حال حاضر هنوز هيچ نتيجه محسوسي حاصل نشده است. سه کشور بزرگ اروپايي يعني فرانسه و انگليس و آلمان که امضا کنندگان توافق 2015 هستند تاکنون بر حفظ برجام تاکيد کرده اند؛ آنها که در هفته هاي اخير براي متقاعد کردن رئيس جمهور آمريکا رنج سفر به ينگه دنيا را نيز به جان خريده اند با قاطعيت گفته اند که بدون آمريکا مي خواهند برجام را حفظ کنند. آنها به تعبير ژان ايو لودريان وزير امور خارجه فرانسه، اين تحريم ها را " غير قابل قبول" مي دانند. در اين ميان دو امضا کننده ديگر يعني روسيه و چين هم هستند که فعلا سياست انتظار را در پيش گرفته اند. اينها البته اعلام مواضع لفظي است که نمي تواند واقعيت تلخ موجود را انکار کند: اينکه اين توافق نمي تواند بدون آمريکا ادامه يابد.