متوسط بهاي مسکن در انگليس، هشت برابر متوسط درامد سالانه شاغلان

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما نسبت متوسط بهاي مسکن، در مقايسه با متوسط درامد سالانه خانوارها در انگليس از 7 و 6 دهم درصد در سال 2016 ميلادي، پارسال به 7 و 77 صدم درصد رسيد.
اداره ملي آمار انگليس اعلام کرد نسبت سهم مسکن در برابر درامد خانوار در لندن بدتر است زيرا اين نسبت به 13 و 24 صدم درصد مي رسد.
به نوشته تارنماي روزنامه گاردين، بدين ترتيب کارگران انگليسي اکنون بايد هشت برابر متوسط درامد سالانه خود را کنار بگذارند تا بتوانند يک مسکن معمولي بخرند. به گزارش مرکز ملي آمار انگليس، در مقايسه با سال 2017 ميلادي، پارسال متوسط بهاي مسکن در انگليس با چهار و نيم درصد افزايش، به 225 هزار پوند رسيد.
به نوشته گاردين، متوسط درامد سالانه شاغلان تمام وقت در انگليس، پارسال فقط دو يک دهم درصد افزايش يافت و به 28 هزار و 952 پوند رسيد.
به گزارش روزنامه گاردين، بانک ها و موسسات اعتباري در انگليس، معمولا فقط تا چهار و نيم برابر درامد سالانه متقاضيان، وام مسکن مي دهند و در مواردي که زوجين مشترکا بخواهند خانه بخرند، مجموع درامد زن و شوهر را منظور مي کنند که با اين وضعيت، براي بسياري از اقشار کم درامد جامعه، خريد مسکن ديگر ممکن نمي شود.
گاردين نوشت براساس نتايج نظرسنجي از اتحاديه صاحبان مشاغل در انگليس، گراني مسکن موجب شده است افراد شاغل در لندن ناچار شوند کارشان را رها کنند و به شهرهاي ديگر بروند و به همين علت، استخدام کارکنان در پايتخت انگليس با دشواري روبروست. براساس گزارش مرکز ملي آمار انگليس، در شمال شرق اين کشور، بهترين وضعيت براي دريافت وام و خريد مسکن حاکم است زيرا متوسط درامد سالانه ساکنان، پنج و 18 صدم درصد متوسط بهاي مسکن است.
گاردين نوشت دولت انگليس در صدد است شمار ساخت مسکن را که اکنون سالانه 162 هزار باب است دو برابر کند و به 300 هزار باب در سال برساند تا بر بحران کمبود مسکن فائق آيد.

به نوشته گاردين، کارشناسان مسکن معتقدند افزايش ساخت مسکن نمي تواند توانايي متقاضيان را براي خريد، افزايش دهد زيرا مشکل گراني مسکن، بيش تر به خاطر کم بودن ميزان بهره بانکي است ونه کمبود مسکن. نسبت خانه دار شدن در انگليس، از 73 درصد در ده سال پيش، اکنون به 63 درصد رسيده است که ناشي از افزايش بهاي مسکن و نيز محدوديت در دادن وام مسکن، از زمان بحران مالي جهاني در سال 2008 ميلادي است و شماري از کارشناسان براورد مي کنند از اين پس نسلي در انگليس پديد مي آيد که تمام عمرش را در مسکن اجاره اي زندگي خواهد کرد و هيچ گاه صاحب مسکن نخواهد شد.