اول اردیبهشت، روز بزرگداشت سعدی شاعر پارسی گو و استاد سخن است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ؛ امروز روزی برای تأمل هرچه کوتاه و گذرا بر احوال این چهره ماندگار ادبیات ایران و جهان و شناخت بیشتر افکار و اندیشههای ناب اوست که همواره بر تارک ادبیات درخشیده و میدرخشد. مشرفالدین مصلح بن عبدالله شیرازی، متخلص به سعدی، شاعر و نویسندهٔ بزرگ قرن هفتم هجری قمری است. وی احتمالاً بین سالهای ۶۰۰ تا ۶۱۵ هجری قمری زاده شدهاست. در جوانی به مدرسه نظامیه بغداد رفت و به تحصیل ادب و تفسیر و فقه و کلام و حکمت پرداخت. سپس به شام و مراکش و حبشه و حجاز سفر کرد. وی در سال ۶۵۵ سعدینامه یا بوستان را به نظم درآورد و در سال بعد (۶۵۶) گلستان را تألیف کرد. علاوه بر اینها قصاید، غزلیات، قطعات، ترجیع بند، رباعیات و مقالات و قصاید عربی نیز دارد که همه را در کلیات وی جمع کردهاند. وی بین سالهای ۶۹۰ تا ۶۹۴ هجری در شیراز درگذشت و در همان جا به خاک سپرده شد. آثار ارزشمند به جای مانده از این استاد سخن حاوی حرف های عمیق، دردمندانه و برآمده از حکمت انسانی و الهی اوست. سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آن است که نامش به نکویی نبرند. بزرگداشت شاعر همیشه جاوید، سعدی شیرازی خجسته باد.