پخش زنده
امروز: -
تهديد نظامي امريکا و متحدان غربي اش عليه سوريه بيش از آنکه متوجه دمشق باشد روسيه را هدف گرفته است.
چند روز از سناریوسازی غربی ها مبنی بر ادعای استفاده نیروهای سوری از تسلیحات شیمیایی در غوطه شرقی و تهدید دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا و متحدان غربی اش به حمله نظامی به سوریه می گذرد. اکنون جهانیان منتظرند ببینند ترامپ تهدید خود را علیه سوریه عملی خواهد کرد آن هم در حالیکه هنوز ادعای حمله شیمیایی به دوما در غوطه شرقی به اثبات نرسیده است یا اینکه او با بلوف زدن خواسته است جنگ روانی علیه دمشق به راه بیاندازد وبه تروریست هایی که مجبور شدند دوما را به سوی ادلب ترک کنند و حامیان منطقه ای جیش الاسلام روحیه دهد.
در هر حال اگر تهدید ترامپ به حمله نظامی به سوریه عملی شود از دو حال خارج نیست یا اینکه حمله ای محدود به یکی از پایگاههای ارتش سوریه خواهد شد و در این خصوص می توان به سخنان امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه اشاره کرد که گفته است فقط به پایگاههایی حمله خواهد شد که از آنها برای حمله شیمیایی به دوما استفاده شده است. یا اینکه حمله ای فراگیر وگسترده خواهد بود که در آن صورت تمامی فرودگاهها و پایگاههای ارتش سوریه هدف خواهند بود. اما با توجه به اینکه در صورت حمله فراگیر، روسیه و ارتش سوریه و دیگر متحدان دمشق به این حملات پاسخ خواهند داد می توان انتظار رویارویی گسترده ای را داشت که پایان آن نامعلوم خواهد بود.
با توجه به همین خطرناک بودن حمله گسترده امریکا و متحدانش به سوریه، این احتمال وجود دارد که حمله احتمالی محدود باشد و هیچ تغییری نیز در صحنه میدانی به وجود نیاورد.
اما سوال اینجاست که اگر حمله نظامی محدود باشد چرا امریکا دست به اقدام نظامی می زند که هیچ سودی برای این کشور ندارد و تغییری نیز در صحنه میدانی سوریه در مسیر کاهش قدرت بشار اسد به وجود نخواهد آورد؟ چنانچه سال گذشته هم ترامپ دستور حمله به سوریه به بهانه حمله شیمیایی در خان شیخون را صادر کرد و حمله موشکی امریکا به پایگاه الشعیرات هیچ تغییری در اوضاع به وجود نیاورد.
به نظر مي رسد در پاسخ به اين سوال مي توان به دو گمانه اشاره کرد گمانه اول اينکه تهديدات ترامپ عليه سوريه هرچند در ظاهر دمشق را هدف گرفته است اما در واقع به نوعي ارسال اين پيام به تروريست ها و متحدان آنهاست که ما همچنان در منطقه حضور داريم و با اين اقدام امريکايي ها سعي مي کنند از گرايش ديگر متحدانشان به سوي روس ها جلوگيري نمايند و به اين ترتيب نشان دهند که همچنان در منطقه حضور دارند والبته به حضور نامشروع خود در سوريه مشروعيت بخشند. البته خبرهايي نيز درز کرده است که شماري از نظاميان انگليسي در جريان آزادسازي غوطه شرقي به اسارت نيروهاي سوري در آمده اند که اين مسئله بيانگر اين واقعيت است که نيروهاي انگليسي و احتمالا امريکايي و حتي نيروهاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي نيز در غوطه شرق همراه گروه تروريستي جيش الاسلام فعاليت داشته اند تا دمشق سقوط نمايد و حالا که آنها شکست خورده اند امريکا به دنبال نجات اين نيروهاست. به نظر مي رسد کارشکني جيش الاسلام در توافق براي خروج از دوما نيز تحت تاثير حضور اين نيروهاي اطلاعاتي در ميان آنها بوده و سناريوي حمله شيميايي در دوما به همين منظور طراحي شده است.
گمانه دوم اينکه هدف امريکا ومتحدان غربي اش در حمله نظامي به سوريه را مي توان در امتداد سناريوسازي هاي غرب عليه روسيه تحليل کرد و بر اين مبنا اين سناريو با سناريوسازي انگليس عليه روسيه در خصوص متهم کردن مسکو به مسموم کردن سرگئي اسکريپال جاسوس روس تبار در لندن و اتخاذ تحريم ها عليه روسيه از سوي انگليس، فرانسه و امريکا وديگر کشورهاي غربي ارتباط وجود دارد.
در اين خصوص مي توان به تفاوت تهاجم لفظي امريکا عليه سوريه در دور تازه تهديدها عليه دمشق اشاره کرد به اين شکل که سال گذشته که ادعاي استفاده نيروهاي سوري از تسلحات شيميايي در خان شيخون مطرح شد امريکا خود راسا وارد عمل شد اما اکنون ترامپ هم با ترزا مي نخست وزير انگليس و هم امانوئل ماکرون رئيس جمهور فرانسه تماس تلفني داشته و از آنها خواسته است در حمله احتمالي با امريکا مشارکت داشته باشند که اين موضوع را مي توان با اتحاد غربي ها در رويارويي با روسيه در جريان جاسوس روس تبار همسان ديد و به نظر مي رسد به همين علت هم روس ها هشدار داده اند که هر گونه حمله موشکي به سوريه با واکنش متقابل روسيه مواجه خواهد شد و علاوه بر اينکه موشک هاي شليک شده به سوي سوريه هدف قرار خواهند گرفت، به مکان هايي که موشک ها از آنجا به سوريه شليک شده اند نيز بلافاصله حمله خواهد شد.
در هر حال واقعيت اينجاست که امريکا و متحدانش چه عليه سوريه اقدام نظامي کنند و چه نکنند اين حمله احتمالي هيچ تاثير بر پيروزي هاي ميداني ارتش سوريه و متحدانش نخواهد گذاشت و دور بعدي پيشرفت هاي نيروهاي سوري پس از غوطه شرقي، بر جبهه جنوبي و سپس آزادسازي ديگر مناطقي تمرکز خواهد داشت که نيروهاي امريکايي بدون اجازه در آنجا حضور دارند.