پخش زنده
امروز: -
مبحث پر فراز و نشیب حق آبه سیستان از افغانستان سالهاست که بی نتیجه مانده است. گاهی اخباری از مطرح شدن این مبحث مهم بین مقامات دو کشور شنیده می شود اما تا کنون به طور عملی اتفاقی نیوفتاده و حق آبه ای محقق نشده است.
در سال زراعی جاری بیش از 19 هزار هکتار از گندم زارهای سیستان و بلوچستان کاهش یافته است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز سیستان و بلوچستان ، سال زراعی گذشته 76 هزار هکتار از زمین های کشاورزی این استان به کشت گندم اختصاص داشت اما کاهش شدید باران و کم آبی در استان، امسال اجازه این میزان کشت را نداد.
نجفی، رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان می گوید در سال زراعی جاری ، وسعت مزارع گندم استان به 56 هزار و 740 هکتار رسید که نسبت به پارسال، بیش از 19 هزار هکتار کاهش یافته است و بسیاری از مزارع گندم متحمل خسارت شده اند.
وی گفت هم اکنون کارشناسان جهاد کشاورزی در حال برآورد و جمع بندی خسارت هستند.
نجفی افزود منطقه سیستان بیشترین سطح زیر کشت گندم در استان را دارد و امسال این منطقه بیشترین کاهش سطح زیر کشت گندم را داشته است.
منطقه سیستان به طور صد در صد به آب ورودی از سمت افغانستان وابسته است، اگر میزان بارندگی فصول سرد سال در افغانستان کافی باشد می توان چشم امیدی به ورود آب به دشت سیستان داشت، اما در غیر این صورت این منطقه از بی آبی مفرط رنج خواهد برد، مانند اتفاقی که هم اکنون افتاده است.
مبحث پر فراز و نشیب حق آبه سیستان از افغانستان هم سالهاست که بی نتیجه مانده است. گاهی اخباری از مطرح شدن این مبحث مهم بین مقامات دو کشور شنیده می شود اما تا کنون به طور عملی اتفاقی نیوفتاده و حق آبه ای محقق نشده است.
کیخا نماینده مردم سیستان در مجلس شورای اسلامی هم در نطق پیش از دستور مجلس هم در 21 فروردین 97 با انتقاد شدید از وضعیت کنونی بی آبی سیستان خواستار پیگیری حق آبه ایران از افغانستان شد و خطاب به وزیر امور خارجه گفت : چرا این موضوع را به طور جدی از افغانستان پیگیری نمی کنید ؟ چرا سفیر افغانستان را احضار نمی کند و به آنان هشدار نمی دهید؟
کیخا خطاب به وزیر کشور هم گفت مدیر بحران کشور می گوید هیچ گزارشی از وضعیت بحرانی منطقه سیستان دریافت نکرده است!
با همه مشکلاتی که در منطقه سیستان وجود دارد، آب مصرفی شهر بیش از 700 هزار نفری زاهدان هم از منابع آبی سیستان تامین می شود و امسال هم کاهش شدید آب ، نگرانی ها را بیش از پیش کرده است و هر چه به سمت گرمتر شدن هوا پیش می رویم، مصرف آب افزایش می یابد و نگرانی ها را هم بیشتر می شود.
مناطق جنوبی سیستان و بلوچستان نیز که از بارندگی های فصلی بهره مند هستند در سال های اخیر به علت بارش های کم ، قنات هایشان یا بسیار کم آب و یا کاملا خشک شده و با مشکلات فراوانی مواجه شده اند.
نکته قابل توجه دیگر هم این که دو شهرستان کنارک و چابهار نیز که در کنار دریا قرار دارند از کم آبی رنج می برند و ضرب المثل آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم در مورد این دو بندر ، مصداق پیدا کرده است.
دست و پنجه نرم کردن سیستان و بلوچستان با غول بی آبی، ضرورت مدیریت منابع آبی و سرعت بخشی به طرح های مد نظر را روشن می سازد.
هنوز هم بسیاری از کشاورزان استان به روش غرق آبی زمین های کشاورزی خود را آبیاری می کنند، در برخی از مناطق استان که با کمبود آب مواجه هستند، محصولاتی همچون هندوانه و برنج تولید می شود.
با چنین شرایطی می طلبد اجرای طرح هایی از قبیل سیستم های آبیاری نوین و تغییر الگوی کشت هر چه سریعتر به انجام برسد.
سیستان و بلوچستان 270 هزار هکتار زمین باغی و زراعی دارد که هم اکنون 33 هزار هکتار آن به سیستم های آبیاری نوین مجهز شده است.
عابدی ، مسئول آبیاری نوین سازمان جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان می گوید توسعه روش های آبیاری نوین نیازمند فرهنگ سازی و همکاری بیشتر کشاورزان استان است ، اما از طرفی دیگر با توجه به اقتصاد ضعیف کشاورزان این استان ، این قشر در مقایسه با کشاورزان سایر استان ها، نیازمند حمایت مالی بیشتر هستند تا بتوان بخش کشاورزی را مدیریت کرد.
در منطقه سیستان هم طرحی ملی با مشارکت وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی در حال اجراست.
با اجرای این طرح به 46 هزار هکتار از زمین های کشاورزی منطقه با لوله آبرسانی خواهد شد. آب مورد نیاز این طرح هم از منابع آبی ( چاه نیمه ها ) موجود در سیستان تامین می شود، اما ذخیره آب چاه نیمه ها هم وابسته به ورودی آب از افغانستان است.
برخی از منابع آگاه می گویند هم اکنون ولایت نیمروز افغانستان هم که با ایران هم مرز است، دچار کمبود شدید آب شده به طوری که در چندین شهرستان این ولایت چاه هایی با عمق 20 تا 30 متر برای دسترسی به آب شرب حفر شده است.
ملاشاهی، کارشناس اداره کل هواشناسی سیستان و بلوچستان هم می گوید شواهد موجود حاکی از کاهش بارندگی در افغانستان است که به تبع آن هیچ آبی وارد منطقه سیستان نشده است.
بدون شک، اجرای روش های آبیاری نوین، تغییر الگوی کشت و آبرسانی با لوله به 46هزار هکتار زمین کشاورزی ، راه حل هایی کارآمد برای مصرف بهینه آب ، حفظ ذخایر آبی و کاهش اثرات ناشی از خشکسالی است، اما نیازمند دست یافتن به منابع آبی هستیم که پایدار باشد و واهمه همیشگی کم آب و بی آبی را از دل مردم این استان تفتیده ببرد.
سال هاست که طرح شیرین کردن آب دریا و استفاده ازآن در استان مطرح است و این استان تنها استان کشور است که به آبهای آزاد راه دارد!
* صدیقه مظاهری