چگونه شرکت هاي توليدکننده تسليحات، دولت آمريکا را کنترل مي کنند

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما «موسسه ران پل براي صلح و رفاه» در گزارشي تحليلي نوشت: بر خلاف شرکت هايي که محصولات خود را به مصرف کننده ها مي فروشند، لاکهيد مارتين و ديگر شرکت هاي پيمانکاري تراز اول دولت آمريکا براي کسب سود تا حد زيادي، اگر نگوييم کاملا، به فروش به دولت ها، به ويژه فروش به دولت خودشان، که آن را کنترل مي کنند، وابسته اند - اين شرکت ها بازار داخلي خودشان را کنترل مي کنند که دولت ايالات متحده است و از آن براي فروش محصولات شان به دولت هاي متحد دولت آمريکا بهره مي برند که همه آنها دولت هايي خارجي اند که بازار خارجي محصولات و خدمات آنها را تشکيل مي دهند.

اين شرکت ها دولت آمريکا را و در نتيجه ناتو را کنترل مي کنند. در اينجا توضيح مي دهيم چگونه اين کار را مي کنند که براي فهم درست سياست هاي خارجي آمريکا همچون اينکه کدام کشورها متحد دولت آمريکا (همچون عربستان سعودي و اسرائيل) و کدام کشورها دشمن دولت آمريکا (همچون ليبي و سوريه) هستند - و آمريکا مي تواند به آنها حمله کند يا با به راه انداختن کودتا دولت هايشان را سرنگون کند، اهميت بسيار زيادي دارد. نخست رئيس دولت آن کشور، اهريمن جلوه داده مي شود و سپس تهاجم يا کودتا صورت مي گيرد. به همين راحتي؛ اين گونه کنترل شان را اعمال مي کنند.

چون آمريکا (بر خلاف روسيه) صنعت توليد سلاح را خصوصي کرده است ، سود سرمايه گذاران در آمريکا در تهاجم و اشغال نظامي کشورهاي خارجي است و ميلياردرهايي که کنترل اين شرکت ها را در دست دارند مي توانند کنگره و رئيس جمهور را بخرند و مي خرند - و براي رسيدن به مقاصد مالي شان بايد بخرند - تا اين سود سرشار بي وقفه به جيب شان سرازير باشد.اين ماهيت جنگ - تجارت است ، چون بازار اين تجارت دولت ها هستند اما نه دولت هايي که حکومت اشراف مايل به سرنگوني و عوض کردن آنها باشد.

دولت هاي خارجي که بايد سرنگون شوند نه بازار بلکه هدف اند. خونريزي و بدبختي به سرزمين هاي بد اقبال روانه مي شود.اما اگر کنترل اين شرکت ها را در دست داشته باشيد، آنگاه به اين تهاجم ها و اشغالگري ها نياز داريد و مسلما دغدغه هيچ يک از قربانيان را نخواهيد داشت که (بر خلاف آن سودها) به کسب و کار و تجارت شما دخلي ندارند. در واقع ، دقيقا بر عکس است: کشتار مردم و تخريبت ساختمانها و ... همان چيزي است که شما مي فروشيد - اين است آنچه شما (به عنوان يک ميلياردر با سهام قابل توجه در يکي از 100 شرکت پيمانکار دولت آمريکا) به دولت خودتان و به همه ديگر دولت هايي که پروپاگانداي کشورتان آنها را "دشمن " - عراق ، افغانستان ، سوريه ، يمن و...- و قطعا نه " متحد " - همچون عربستان سعودي، اتحاديه اروپا-ناتو، اسرائيل و جز آن که کشورهايي اند که بازار خارجي آنها توصيف مي شوند، مي فروشيد. از اين رو شما (يعني اشراف سالاران آن کشور، که رسانه هاي خبري را نيز در مالکيت خود دارد) از آنها دفاع مي کنيد و شما مي خواهيد ارتش آمريکا (ماليات دهندگان و نظامیان) از آنها حمايت و دفاع کنند.

ارتش آمریکا از بازار شما دفاع مي کند، گرچه شما به عنوان مالک کنترل کننده چنين شرکتي هزينه هاي اين دفاع را پرداخت نمي کنيد. در واقع بقيه مردم کشور هزينه اين دفاع را مي دهند . لذا شما در اين کسب و کار مفت از ملت سواري مي گيريد.اين ماهيت منحصر به فرد جنگ - تجارت و موهبت منحصر به فردي براي سرمايه گذاران آن است. از اين رو رئيس جمهور ترامپ در 21 مه 2017 به خاندان سعود در عربستان که در واقع مالک اين کشورند محصولاتي نظامي به ارزش 350 ميليارد دلار فروخت که در تاريخ معاملات نظامي بي سابقه است. اين قرارداد تاکنون بزرگترين امتياز ترامپ به توليد کنندگان آمريکايي و البته فقط توليد کنندگان تسليحات بوده است، کساني که عملا صد در صد به فروش محصولات خود به دولت، بويژه به دولت هاي دوست و به متحدان همچون در اين مورد به خاندان سعود وابسته اند. در واقع، جنگ آل سعود عليه همسايه شان يمن نمونه خوبي از چگونگي کارکرد اين نوع عمليات است که سود را نصيب ميلياردرها مي کند و خونريزي و تخريب را براي ديگران - در اين مورد يمني ها - به ارمغان مي آورد.