آوانسیان: بعد از داوری باید راننده تاکسی شوم؟

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما؛ هروس آوانسیان که مدتی ریاست کمیته داوران بسکتبال آسیا را برعهده داشت، از اردیبهشت امسال در باشگاه مهرام مشغول به کار شد. نحوه ارتباط آوانسیان با داوران در لیگ امسال حواشی‌ای را ایجاد کرد. داور اسبق بسکتبال در حاشیه فینال لیگ امید به سوالات خبرنگار ما در این زمینه پاسخ داد:

زمان بازی، آدرنالین خون آدم بالا می‌رود و حرف‌هایی را می‌زند که شاید بعد از مسابقه با این لحن صحبت نکند؛ اما اگر داور اشکالی دارد، این ایراد را باید گفت. وقتی پسرم در تیم آرارات بازی می‌کرد، دیدید که داور هم اشکالات زیادی داشت؛ اما بعد از بازی یک کلمه هم با داور صحبت نکردم.

با این وجود این رسم فعلی فدراسیون جهانی بسکتبال است، کسانی که مسئولیت این کار را دارند، کار‌های درست و غلط داوران را باید گوشزد کنند. کاری هم که من حالا در آسیا می‌کنم، همین ایرادات فنی از داوران است، چون داوران باید پیشرفت کنند.

کار من فعلا همین است و وظیفه دیگری ندارم. در فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) من ناظر مسابقه می‌شوم، اما در آسیا نظارت روی نکات مثبت و منفی عملکرد داوران دارم.

نه در لیگ ایران هیچ مسئولیتی ندارم. تنها چهار داور داریم که برای انتخابی جام جهانی سوت می‌زنند، این چهار داور از من به طور شخصی خواسته بودند که ایرادات آن‌ها را بعد از بازی‌ها بگویم. چون داوران برجسته ما هستند، رسالت خودم می‌دانم که باید ایرادات کار آن‌ها را بگویم.

آنجایی که من با داوران (صالحیان، سالم و کرمی) در ماشینم صحبت کردم، بعد از بازی بود. قبل از بازی حتی هادی سالم یکی از داوران به من زنگ زد و جواب ندادم. فقط برای این تماس گرفته بود که بگوید در تهران است، فردای آن روز انتخابات ریاست فدراسیون بود و به عنوان یک دوست باید او را به هتل می‌رساندم، با این وجود قبل از بازی پاسخ ندادم.

آن روز ما درباره تیم پتروشیمی، دانشگاه آزاد، مهرام یا سایر تیم ها هیچ صحبت خصوصی نداشتیم. من با سه داور نشستیم و مسائل فنی را به آن‌ها گوشزد کردم. این کاری است که باید انجام دهم، چه شاهین طبع سرمربی پتروشیمی و بقیه دوست داشته باشند یا نه.

از آنجایی که شما و اکثر اهالی بسکتبال، من را می‌شناسید، باید این موضوع را قبول کنید. این انتظار من است، حالا سایرین قبول می‌کنند یا نه، نظر خودشان است. خواهش می‌کنم هر کسی که شک دارد، از داوران مزبور به صورت حضوری یا تلفنی سوال کند تا مشخص شود صحبت‌ها چه بود.

اولین صحبت ما بعد از مسابقه مهرام و دانشگاه آزاد این بود که چرا به بازیکن دانشگاه آزاد تکنیکال دادی؟ این موضوع به ضرر مهرام هم بود. صحبت‌های ما شاید یک ساعت طول کشید که در نهایت به نفع مهرام یا دانشگاه آزاد نبود، همه چیز فنی بود.

صد در صد باشگاه مهرام برایم حساسیتی دارد؛ اما من کارم را بلدم. این را هم در نظر بگیرید که زمانی داور بوده ام و دوران داوری ام تمام شد، زمانی مسئول کمیته داوران آسیا بودم و مسئولیتم در آنجا هم به اتمام رسید. حالا به نظرتان باید راننده تاکسی شوم؟ به هر حال باید کاری انجام دهم. حضور در یک باشگاه مناسبترین کار در زمینه بسکتبال بود.

من در مهرام مسئولیتی دارم که اصلا ربطی به تیم سوپرلیگی ندارد. حتی در جلسات خصوصی که نباید حضور پیدا می‌کردم؛ یکی دو بار دعوت شدم. اگر حرفی زده یا کاری کرده ام که حساسیت مهرام نسبت به لیگ، فدراسیون یا حریفان را بیشتر کرده باشد، مسئولان باشگاه شهادت می‌دهند.

کارم در مهرام این است که آکادمی مربوط به بازیکنان زیر ۱۸ سال را سازماندهی کنم.

در همه بازی‌ها نبودم. سه چهار بازی به سالن آمدم. حتی روزی که مهرام با پتروشیمی بازی کرد و شکست خورد، خیلی حالم بد بود و به سالن نیامدم. کادرفنی بعد از بازی در هتل به تماشای فیلم نشسته بودند و از من خواستند که به جلسه بروم. این عادی است که هر مربی بعد از بازی ۴۰ تا ۵۰ کلیپ از ایرادات داوری در می‌آورد. در میان بیش از ۴۰ کلیپ فقط دو یا سه مورد را تایید کردم، چون واقعا ایراد داشت، بقیه را رد کردم. وجود من در این جلسه باعث شد که همه چیز را فراموش کنند و فردای آن روز هم برنده بازی شوند.

قبل از بازی با "دوست" داور مسابقه هیچ صحبتی نکردم. او در خانه حمید گرامیان رئیس هیئت سمنان بود و گرامیان شاهد است. بعد از مسابقه چهارم با او تماس گرفتم که شما به نفع مهرام یا به ضرر پتروشیمی سوت نزدید، بلکه جایی سیاست داوری خود را عوض کردید. این سیاست برخلاف بازی پتروشیمی شد و به همین دلیل پتروشیمی باخت.

پتروشیمی در بازی چهارم نیمه نهایی تهاجمی بازی می‌کرد، داور‌ها آرام سوت می‌زدند و همه برخورد‌ها را اعلام نمی‌کردند، در جایی احساس کردند که بازی از دستشان خارج می‌شود و باید همه برخورد‌ها را سوت بزنند. وقتی شروع به زدن سوت در همه برخورد‌ها کردند، از آنجا به ضرر پتروشیمی شد. در واقع داوران اشتباهی نکردند، فقط سیاست داوری را عوض کردند، نه به نفع مهرام یا ضرر پتروشیمی، بلکه از جایی احساس کردند که شاید با روند فعلی در آخر بازی دعوا شود و تصمیم به کنترل بازی گرفتند که به ضرر پتروشیمی تمام شد. این به خاطر سبک بازی پتروشیمی بود، نه به این دلیل که داوران چطور سوت زدند.

صحبت من با داوران درباره همین موارد فنی است. سند دیگر برای حرفهایم که شما و بقیه باور کنید هنوز آدم‌های خوب در دنیا وجود دارند، چیز‌هایی است که من به داوران گفته ام، همه چیز با ثانیه ثبت شده است.

نه، من حرف هایم را روی کاغذ می‌نویسم. مثلا می‌گویم در کوارتر دوم بعد از سه دقیقه و ۵۲ ثانیه خطایی گرفتید، اما جای شما درست نبود و نمی‌توانستید این خطا را ببینید. در این میان اسمی از تیم و بازیکن هم نمی‌آورم. کار من در آسیا همین است و این مسائل را می‌گویم.

نه قبول ندارم. من وقتی بعد از بازی با داور صحبت فنی می‌کنم، نظرم در حیطه داوری و مثبت است. قبل از بازی با داوران صحبت نمی‌کنم که تاثیری روی بازی بگذارد.

بهتر است که درست سوت بزنند، یعنی اگر داوری ایرادی دارد، به او باید گوشزد کنم، او هم در مسابقات بعدی بهتر سوت می‌زند. این به نفع همه ما نیست؟

 

من حاضرم قسم بخورم که به هیچ عنوان وقتی با داوران صحبت می‌کنم، تیم مهرام در فکرم نیست و می‌دانم چه کار می‌کنم.

۱۰ تا ۱۲ داوری که در صدر موضوع هستند، با من تماس گرفتند. از همه داوران خواهش کردم که من را در تصمیمات خود دخیل نکنند و حتی به نفعم هیچ حرکتی نکنند، بلکه اگر احساس زیان می‌کنند، اقدامات مورد نظر خود را انجام دهند. من هم کار خودم را انجام دادم.

زمانی که اندونزی بودم، شاهین طبع مصاحبه‌ای درباره تاثیر من و مشحون روی عملکرد داوران کرد که به او پیغام دادم تا در زمان بازگشت به ایران، جلسه‌ای بگذاریم و با حضور یاوری مدیرعامل پتروشیمی با هم صحبت کنیم، اگر نه در محافلی که ده تا بیست خبرنگار حضور دارند، آنجا می‌توانیم صحبت کنیم و مدارکی که دارند، ارائه دهند.

گفتم اگر این مدارک وجود نداشت، شما محکوم هستید؛ همچنین اگر نیامدید، محکوم هستید. زمانی که به ایران آمدم، هیچ خبری نشد، سه بار با یاوری و دو بار با شاهین طبع تماس گرفتم که جوابی ندادند. نامه‌ای برای کمیته انضباطی فدراسیون نوشتم و از آن‌ها خواهش کردم که طی هفته آینده به این موضوع رسیدگی کنند.

طباطبایی از من خواهش کرد که این موضوع را تا بازی تیم ملی در روز ششم اسفند رسانه‌ای نکنید و بیایید این مشکلات را حل کنیم. من هم گفتم حل شدن به این شکل است که، چون به من تهمت زده اند، اگر در کمیته انضباطی این تهمت ثابت شد که من را آویزان کنید. اگر ثابت نشد، شاهین طبع باید از من و داوران مورد اتهام معذرت خواهی کند، همچنین باید در همان رسانه‌هایی که موضوع مطرح شد، اتهامات را تکذیب و عذرخواهی کند. در نهایت تعهد دهد که در آینده این کار‌ها را نکند.

اگر این اتفاق نیافتد، اقدام بعدی از طریق مراجع قضایی انجام می‌شود، البته قبل از این ماجرا‌ها با خود وزارت ورزش هم تماس گرفتم، گفتم این کار را می‌کنم و شما در جریان باشید، چون اگر به دادگاه شکایت کنم و موضوع به فیبا برسد، شاید فیبا با فدراسیون بسکتبال ایران برخورد کند. امیدوارم که این اتفاق نیافتد، اما اگر پیش آمد من مقصر نباشم.

به هر حال فدراسیون‌ها از نظر مراجع بین المللی، سازمان‌هایی غیردولتی هستند، طبق قوانین کمیته بین الملی المپیک فدراسیون‌ها باید کار خود را انجام دهند و به مراجع قضایی و سایر مراجع کاری نداشته باشند. اگر به دادگاه شکایت کنم، این موضوع دیگر خارج از ورزش است.

تهمتی که به من زده شد، ورزشی است. به هر حال امیدوارم چنین اتفاقاتی رخ ندهد و اگر پیش آمد از چشم من نبینید. اگر کمیته انضباطی به این موضوع رسیدگی نکند، من به دادگاه مراجعه می‌کنم. لایحه آن هم آماده است.

نمی دانم، پی گیری نکردم. بعید می‌دانم که این اتفاق بیافتد.