پخش زنده
امروز: -
امروز سالگرد شهادت سردار خرازی،فرمانده ای که قلب جبهههای غرب و جنوب از ابتدا در تکاپوی خالصانهاش، میتپید و دوران دفاع مقدس روایتگر حضور دلاورمردانه اش بود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز اصفهان؛در عملیات والفجر 8 لشكر امام حسین(ع) با این فرمانده دلاور، به عنوان یكی از بهترین یگانهای عمل كننده، لشكر گارد بعثی عراق را به تسلیم واداشت و پیروزیهای چشمگیری را در منطقه فاو و كارخانه نمك كه جزو پیچیدهترین مناطق جنگی بود، رقم زد.
رهبر معظم انقلاب درباره سردارشهید خرازی فرمودند: "سردار رشید اسلام و پرچمدار جهاد و شهادت، برادر شهید، حاج حسین خرازی که با ذخیرهای از ایمان و تقوا و جهاد و تلاش شبانه روزی برای خدا در طول 6 سال جنگ، قله هایی از شرف و افتخار را فتح کرده بود اینک به قله رفیع شهادت دست یافته است،زندگی و سرنوشت این شهید عزیز و هزاران نفس طیبهای که در این وادی قدم زدهاند، صفحه درخشندهای ازتاریخ ملت است."
همراه با حاج حسین خرازی در کوچه های انقلاب
حسین خرازی سال 1336 در کوی کلم، از محلههای فقیرنشین شهر اصفهان زاده شد. مذهبی بودن والدین از کودکی تأثیر زیادی در تربیت و ورود وی به محافل مذهبی داشت.
در کنار گذران دوران تحصیل عمومی، به آموزشهای دینی هم میپرداخت و به تدریج به مسائل سیاسی علاقهمند شد. در 19 سالگی پس از اخذ دیپلم طبیعی به سربازی در مشهد اعزام شد وآنجا فعالانه به تحصیل علوم قرآنی در مجامع مذهبی پرداخت.
سال 1357 به دنبال صدور فرمان خمینی مبنی بر فرار سربازان از پادگانها و سربازخانهها، به همراه برادرش از خدمت فرار کرد. در این مدت، وی مدام در پی فعالیت های انقلابی ، با تشکلهای انقلابی محل در تماس بود.
حسین همراه با پیروزی انقلاب اسلامی، درگیر فعالیت در کمیته انقلاب اسلامی و مبارزه با ضدانقلاب داخلی بود. به خاطر روحیه نظامی و استعدادش در این زمینه مسئولیتهایی را در اصفهان پذیرفت و با شروع فعالیت ضدانقلابیون در گنبد، مأموریتی به آنجا داشت. خرازی در اوج درگیریهای کردستان به آنجا رفت، بعد از باز پس گیری سنندج در سمت فرماندهی گردان ضربت که از قویترین گردانهای آن زمان محسوب میشد، وارد عمل شد. وی حساسیت و دقت زیادی در مصرف بیتالمال و اجرای دستورات الهی داشت.
سردار شهید خرازی در تمام منصبها خودش بود
حاج حسین در شروع جنگ در کردستان حضور داشت و از آنجا راهی منطقه جنوب و به سمت فرمانده اولین خط دفاعی مقابل عراقیها در خط شیر، منصوب شد. در عملیات شکست حصر آبادان، با سمت فرماندهی جبهه دارخوین، دو پلی را که عراقیها با نصب آن آبادان را محاصره کرده بودند، به تصرف درآوردند. در آزادسازی بستان مانور عملیاتی قویای را با دور زدن عراقیها انجام داد و پس از عملیات طریقالقدس بود که تیپ امام حسین(ع) متشکل از رزمندگان اصفهان تشکیل شد. چیزی نگذشت که این یگان به لشکر ارتقا یافت و سردار خرازی به مقام فرماندهی آن رسید.
در عملیات فتحالمبین نیروهای عراقی را غافلگیر کرد، یگان او در عملیات بیتالمقدس جزو اولین لشکرهایی بود که از رود کارون عبور کرد و به جاده اهواز – خرمشهر رسید و در آزادسازی خرمشهر سهم به سزایی داشت.پس از آن در عملیاتهای مختلفی همچون رمضان، والفجر مقدماتی و 4 و خیبر در سمت فرماندهی لشکر شرکت داشت.لشکر سردار خرازی در عملیات کربلای 5 شکست سنگینی به عراقیها وارد آورد.
سردار خرازی در دوران دفاع مقدس 30 بار بر اثر ترکش زخمی شد و در عملیات خیبر دست راستش قطع شد.
سردار محسن رضایی فرمانده کل سپاه پاسداران دردوران دفاع مقدس دروصف سردار خرازی می گوید: «علمدار شجاع لشکرامام حسین (ع)، عارفی پاکباز، قهرمانی دلاوروفرزند برومند اسلام عاشقانه مزد جهاد و تلاش فی سبیل ا... را از معبود خویش دریافت کرد.
خداحافظ فرمانده دلاور لشگر امام حسین(ع)
در عملیات کربلای 5 ،در اوج آتش توپخانه دشمن در شلمچه، رساندن غذا به رزمندگان با مشکل مواجه و سردار حسین خرازی خود پی گیر موضوع شد. انفجار خمپارهای، این سردار بزرگ 29 ساله را در روز جمعه ، هشتم اسفند 1365 به سربازان شهید لشگر امام حسین (ع) پیوند داد و روح عاشورایی او به ندبه شهادت، زائر کربلا و جسم مطهرش در گلستان شهدای اصفهان به خاک سپرده شد.
مادرش می گوید: حسین دو روز قبل از شهادتش گفت: «خودم را برای شهید شدن کاملاً آماده کردهام."
شهید خرازی پرورش یافته مکتب حضرت امام حسین(ع) و الگوی وفاداری به اصول و ایستادگی بر سر ارزش ها و آرمان ها بود. جان شیفتهاش آنچنان از زلال مکتب حیاتبخش اسلام ، سیراب شده بود که کمترین شائبه سیاستبازی و جاهطلبی به دورترین زاویه ذهنش راه نمی یافت.
خرازی همه چیز بود، جز خود و از خود بیگانه در راه بقای دوست
یک سفارش از سردار شهید حاج حسین خرازی:" همواره سعیمان این باشد که شهدا را به عنوان یک الگو در نظر داشته باشیم، که شهدا راهشان، راه انبیاست ما لشکر امام حسینیم، حسینوار هم باید بجنگیم، اگر بخواهیم قبر شش گوشه امام حسین (ع) را در آغوش بگیریم، جز این نباید کلامی و دعایی داشته باشیم که «الّهُمَّ اجعل مَحیایَ، مَحیا محمدّ و آلِ محمد و مَماتی، مَماتَ محمّد وَ آلِ محمد."
نگارنده: سیده پروین امامی