پخش زنده
امروز: -
توافق قرن، راه حل یا حذف مسئله فلسطین
نماینده امریکا در فرایند سازش می گوید معامله قرن در حال آماده شدن است و فلسطینی ها از این توافق خوششان بیاید یا نه؛ حق ندارند آن را رد کنند.
جیسون گرینبلات نماینده امریکا در مذاکرات سازش که یکی از طراحان معامله قرن است در دیدار با برخی از کنسول های کشورهای اروپایی در قدس افزود فرآیند «معامله قرن در حال آماده شدن است و تنها کمی نمک و ادویه باید به آن اضافه کرد».
از زمان به قدرت رسیدن دونالد ترامپ، کاخ سفید به شدت مشغول طرح ریزی و پیش بردن معامله قرن شده است، که در این خصوص جرد کوشنر داماد و مشاور رئیس جمهور آمریکا، دیوید فریدمن سفیر آمریکا در تل آویو و جیسون گرینبلات نماینده آمریکا نقش ویژه ای دارند.
موضوعات قدس، آوارگان فلسطینی و مرزها از مهمترین مباحثی که در توافق قرن مطرح شده است و امریکایی ها در طول چند ماه گذشته با تاکتیک انتشار خبرهایی در مورد جزئیات احتمالی این توافق به ویژه در مورد این سه محور، سعی کرده اند نخست خشم و اعتراض فلسطینی ها و همچنین جهان اسلام را کنترل نمایند و دوم اینکه سقف توقع فلسطینی ها را کاهش داده و به آنها بفهمانند که شما طرفی نیستید که تصمیم می گیرد. این برداشت دقیقا بیانگر سخنان گرینبلات است که گفت معامله قرن در حال آماده شدن است و فلسطینی ها از این توافق خوششان بیاید یا نه؛ حق ندارند آن را رد کنند.
در طول این چند ماه گذشته یکی از اتفاقاتی که برای پیشبرد این طرح اتفاق افتاد اعلام قدس به عنوان پایتخت رژیم اسراییل از سوی ترامپ بود که به روشنی موضع امریکا را در باره یکی از مسایل چالش برانگیز در مسئله فلسطین را روشن کرد.
دومین مسئله مسئله آوارگان فلسطینی است که آن هم با کاهش کمک های امریکا به آنروا (کمیساریای کمک رسانی به آوارگان فلسطینی ) عملا گام اصلی در نادیده گرفتن حق بازگشت آوارگان فلسطینی به موطن خود برداشته شد حتی در این خصوص نماینده آمریکا در فرایند سازش اعلام کرد که نوادگان آوارگان فلسطینی دیگر آواره محسوب نمی شوند زیرا آنها در سرزمین های جدیدی به دنیا آمده اند.
سومین مسئله مهم در مذاکرات موضوع مرزهاست که آن هم با تاکتیک خبرهای درز شده از سوی امریکایی مشخص شد که در این طرح قرار است نوار غزه به مصر و بخش هایی از کرانه باختری به اردن واگذار شده و با تشکیل دولت واحد نژادی یهود، عملا مسئله فلسطین به عنوان یک موضوع خارجی مربوط به مصر و اردن تلقی شود.
امریکایی ها در مسیر اجرای این طرح تمهیداتی نیز اندیشیده اند آنها با رویکرد ایران هراسی و حمایت از به قدرت رسیدن محمدبن سلمان، عربستان را به مزدوری برای رژیم صهیونیستی وادار کرده اند تا هم با کمک های مادی خود فلسطینی ها را به پذیرش این طرح متقاعد نماید و هم با تهدید سازی دروغین از ایران، خشم جهان اسلام از رژیم صهیونیستی را به سوی تهران منتقل نماید.
به نظر می رسد مقام های تشکیلات خودگردان از جمله محمود عباس نیز با آگاهی از اینکه تن دادن به این طرح به معنای نابودی کامل فلسطین خواهد بود تا کنون به آن تن نداده اند و محمود عباس آن را به سیلی قرن بر فلسطینی ها تعبیر کرده است. کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین نیز شنبه شب در پایان نشست خود« تشکیل کمیته ای عالی برای اجرای تصمیمات شورای مرکزی را از جمله تعلیق به رسمیت شناختن اسرائیل تا زمانی که کشور فلسطین را در مرزهای سال 1967 به رسمیت بشناسد و تصمیم الحاق شرق قدس را لغو و شهرک سازی را متوقف کند» تصویب کرده است.
با این شرایط باید گفت پذیرش معامله قرن به معنای چشم پوشی از فلسطین است و حالا یک گزینه بزرگ در برابر فلسطینی ها وجود دارد. این گزینه دشوار است و هزینه سنگینی دارد اما اگر ملت فلسطین این گزینه را برگزیند موضع تاریخی بزرگی اتخاذ کرده است. ملت فلسطین باید به تمامی راه حل هایی که در بردارنده کوتاه آمدن از حقوق ملت فلسطین است نه بگوید. آنگاه که ملت فلسطین به مرزهای سال 1967 راضی شد این یک عقب نشینی و کوتاه آمدن بزرگ بود و باعث شد که هم اکنون نیز سقف خواسته های آنها پایین بیاید. این در حالی است که تجربه مقاومت نشان داده است که رژیم صهیونیستی تنها زمانی عقب نشینی می کند که با مقاومت روبرو شود بنابر این اکنون فلسطینی ها تنها این گزینه را در پیش روی دارند که با تاکید بر تمامی حقوق ملت فلسطین یعنی تمام فلسطین از بحر تا نهر، این رژیم را به عقب نشینی وادار نمایند.
از زمان به قدرت رسیدن دونالد ترامپ، کاخ سفید به شدت مشغول طرح ریزی و پیش بردن معامله قرن شده است، که در این خصوص جرد کوشنر داماد و مشاور رئیس جمهور آمریکا، دیوید فریدمن سفیر آمریکا در تل آویو و جیسون گرینبلات نماینده آمریکا نقش ویژه ای دارند.
موضوعات قدس، آوارگان فلسطینی و مرزها از مهمترین مباحثی که در توافق قرن مطرح شده است و امریکایی ها در طول چند ماه گذشته با تاکتیک انتشار خبرهایی در مورد جزئیات احتمالی این توافق به ویژه در مورد این سه محور، سعی کرده اند نخست خشم و اعتراض فلسطینی ها و همچنین جهان اسلام را کنترل نمایند و دوم اینکه سقف توقع فلسطینی ها را کاهش داده و به آنها بفهمانند که شما طرفی نیستید که تصمیم می گیرد. این برداشت دقیقا بیانگر سخنان گرینبلات است که گفت معامله قرن در حال آماده شدن است و فلسطینی ها از این توافق خوششان بیاید یا نه؛ حق ندارند آن را رد کنند.
در طول این چند ماه گذشته یکی از اتفاقاتی که برای پیشبرد این طرح اتفاق افتاد اعلام قدس به عنوان پایتخت رژیم اسراییل از سوی ترامپ بود که به روشنی موضع امریکا را در باره یکی از مسایل چالش برانگیز در مسئله فلسطین را روشن کرد.
دومین مسئله مسئله آوارگان فلسطینی است که آن هم با کاهش کمک های امریکا به آنروا (کمیساریای کمک رسانی به آوارگان فلسطینی ) عملا گام اصلی در نادیده گرفتن حق بازگشت آوارگان فلسطینی به موطن خود برداشته شد حتی در این خصوص نماینده آمریکا در فرایند سازش اعلام کرد که نوادگان آوارگان فلسطینی دیگر آواره محسوب نمی شوند زیرا آنها در سرزمین های جدیدی به دنیا آمده اند.
سومین مسئله مهم در مذاکرات موضوع مرزهاست که آن هم با تاکتیک خبرهای درز شده از سوی امریکایی مشخص شد که در این طرح قرار است نوار غزه به مصر و بخش هایی از کرانه باختری به اردن واگذار شده و با تشکیل دولت واحد نژادی یهود، عملا مسئله فلسطین به عنوان یک موضوع خارجی مربوط به مصر و اردن تلقی شود.
امریکایی ها در مسیر اجرای این طرح تمهیداتی نیز اندیشیده اند آنها با رویکرد ایران هراسی و حمایت از به قدرت رسیدن محمدبن سلمان، عربستان را به مزدوری برای رژیم صهیونیستی وادار کرده اند تا هم با کمک های مادی خود فلسطینی ها را به پذیرش این طرح متقاعد نماید و هم با تهدید سازی دروغین از ایران، خشم جهان اسلام از رژیم صهیونیستی را به سوی تهران منتقل نماید.
به نظر می رسد مقام های تشکیلات خودگردان از جمله محمود عباس نیز با آگاهی از اینکه تن دادن به این طرح به معنای نابودی کامل فلسطین خواهد بود تا کنون به آن تن نداده اند و محمود عباس آن را به سیلی قرن بر فلسطینی ها تعبیر کرده است. کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین نیز شنبه شب در پایان نشست خود« تشکیل کمیته ای عالی برای اجرای تصمیمات شورای مرکزی را از جمله تعلیق به رسمیت شناختن اسرائیل تا زمانی که کشور فلسطین را در مرزهای سال 1967 به رسمیت بشناسد و تصمیم الحاق شرق قدس را لغو و شهرک سازی را متوقف کند» تصویب کرده است.
با این شرایط باید گفت پذیرش معامله قرن به معنای چشم پوشی از فلسطین است و حالا یک گزینه بزرگ در برابر فلسطینی ها وجود دارد. این گزینه دشوار است و هزینه سنگینی دارد اما اگر ملت فلسطین این گزینه را برگزیند موضع تاریخی بزرگی اتخاذ کرده است. ملت فلسطین باید به تمامی راه حل هایی که در بردارنده کوتاه آمدن از حقوق ملت فلسطین است نه بگوید. آنگاه که ملت فلسطین به مرزهای سال 1967 راضی شد این یک عقب نشینی و کوتاه آمدن بزرگ بود و باعث شد که هم اکنون نیز سقف خواسته های آنها پایین بیاید. این در حالی است که تجربه مقاومت نشان داده است که رژیم صهیونیستی تنها زمانی عقب نشینی می کند که با مقاومت روبرو شود بنابر این اکنون فلسطینی ها تنها این گزینه را در پیش روی دارند که با تاکید بر تمامی حقوق ملت فلسطین یعنی تمام فلسطین از بحر تا نهر، این رژیم را به عقب نشینی وادار نمایند.
---------------------------------------
رضا محمدمراد
نظر شما