پخش زنده
امروز: -
آمريکا با هر شکست در سوريه، به اهرم سلاح شيميايي متوسل مي شود
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما، آمریکا هر زمان که احساس مي کند شکستهایش در سوریه در حال گسترش است، به اهرم سلاح‌های شیمیایی متوسل مي شود تا حمله به ارتش سوريه را توجيه کند.
پایگاه اینترنتی روزنامه رای الیوم لندن در مقاله‌ای به قلم عبدالباری عطوان نوشت: از هفت سال قبل که بحران سوریه آغاز شد آمریکا هر زمان که احساس کرد شکست طرحش در سوریه در حال گسترش است، به اهرم سلاح‌های شیمیایی متوسل شد تا به بهانه‌ای برای حمله به ارتش سوریه دست پیدا کند.
روز جمعه جیمز ماتیس وزیر دفاع آمریکا به خبرنگاران گفت: کشورش نگران است از اینکه گاز سارین در این اواخر در سوریه استفاده شده باشد. وی گفت: بار‌ها در حملاتی در سوریه از این گاز استفاده شد و اکنون هیچ مدرکی وجود ندارد که این فرضیه را ثابت کند.
قبل از اینکه وزیر دفاع آمریکا این حرف‌ها را بزند، یک مسئول آمریکایی که خواست نامش فاش نشود گفت: نظام بشار اسد رئیس جمهور سوریه و (گروه وهابی صهیونیستی) داعش به استفاده از سلاح شیمیایی ادامه می‌دهند و دونالد ترامپ رئیس جمهور هیچ گزینه‌ای را بعید نمی‌داند و استفاده از نیروی نظامی همیشه بررسی می‌شود.
خطر اظهارات وزیر دفاع آمریکا در این است که حاکمیت سوریه و داعش را در یک کفه ترازو قرار می‌دهد و هردو را به ارتکاب یک چیز متهم و دیگر گروه‌ها را تبرئه می‌کند.فکر نمی‌کنیم پیدا کردن مدرک چندان طول بکشد زیرا ما همیشه عادت کردیم دولت آمریکا اتهاماتی را مطرح می‌کند و ادله ساختگی را نیز همیشه در چنته حاضر و آماده دارد و به همراه آن شهادت کارشناسان «بین المللی» نیز با این ادله همراه می‌شود. مقصود ما در اینجا صرفا عملکرد آمریکا درباره سوریه نیست بلکه شامل عراق نیز می‌شود و مثال‌های متعددی در این زمینه وجود دارد که نمی‌خواهیم در اینجا تکرار کنیم.
آمریکا «سناریوی» مشابهی را در ماه آوریل گذشته در پیش گرفت زمانی که فرودگاه نظامی الشعیرات در نزدیکی حمص را با پنجاه و نه موشک توماهوک بمباران کرد و مدعی شد این حمله در واکنش به حمله نیروی هوایی سوریه به شهر شیخون با بمب‌های محتوی گاز سارین بوده است. بعید نیست همین سناریو در جایی دیگر که فرماندهی نظامی آمریکا از قبل تعیین می‌کند، تکرار شود. دفعه قبل شهر شیخون بود و این بار از غوطه شرقی حرف می‌زنند که بخش‌های متعدد آن در کنترل گروه‌های مسلحی قراردارد که با یکدیگر بر سر مراکز نفوذ در ستیزند و هر از گاهی از این منطقه به عنوان سکوی پرتاب موشک و توپخانه به دمشق استفاده می‌کنند.
پرسشی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که چه عواملی نیروهای سوریه را به سوی استفاده از سلاح شیمیایی در این منطقه سوق می‌دهد در حالیکه این نیرو‌ها می‌دانند استفاده از این این سلاح شاید به واکنش انتقامجویانه آمریکا منتهی شود، آنهم در این شرایط که امور در بیشتر جبهه‌های جنگ به نفع دولت سوریه و متحدانش پیش می‌رود و سوریه به عنوان یک کشور در حال بهبود است و با گام‌های مداوم به سوی ثبات و بازسازی حرکت می‌کند.
مسئول آمریکایی اعتراف کرد که داعش هم از سلاح شیمیایی استفاده می‌کند. چرا گروه‌های مسلح مخالف «کوچک» که انبار کوچکی از این سلاح را در اختیار دارند به دستور آمریکا در غوطه شرقی از این سلاح استفاده نمی‌کنند تا بهانه‌های لازم را برای حملات انتقامجویانه ضد اهداف نظامی وابسته به دولت دمشق فراهم کنند؟
آمریکا نهاد‌های اطلاعاتی مشهوری مثل «سی آی ای» در اختیار دارد که در سطح جهان از حیث توطئه گری رتبه نخست را به خود اختصاص دادند و اطاق‌های سیاه آن‌ها که این توطئه‌ها ضد سوریه، عراق و لیبی و هر کشور عربی دیگر در آن شکل می‌گیرد، مشهور است. آیا انقلاب لبیی ساخته و پرداخته این نهاد نیست و آیا باراک اوباما رئیس جمهور سابق به خاطر این اشتباه، ابراز پشیمانی نکرد؟ آیا مقدمات انفجار سوریه را از حیث سیاسی، رسانه‌ای و نظامی هفت سال قبل فراهم نکرد در حالیکه شماری از سفراء آمریکا و متحدانش در منطقه به این امر اعتراف کردند. آیا دروغ سلاح کشتار جمعی در عراق ساخته و پرداخته این نهاد نیست. آیا مردان اطلاعاتی آمریکا در میان بازرسان بین المللی نفوذ نکرده بودند؟
با توجه به شکست‌هایی که به طرح آمریکا در سوریه به نفع رقیبش روسیه وارد شد ما در انتظار حمله موشکی مایوسانه آمریکا در جایی از خاک سوریه هستیم تا چند روز یا چند هفته دیگر انجام شود و دقیقا زمانی که مدارک «آماده» شود و این عملیات آسانی است و داوطلبان تهیه این مدارک نیز فراوانند. آمریکا تلاش کرد کنفرانس سوچی را تخریب کند، اما شکست خورد و تلاش‌های فراوانی برای جلوگیری از پیشروی نیروهای ارتش سوریه در ادلب به عمل آورد، اما شکست خورد. این کشور همچنین تلاش کرد مانع برخورد بین متحد قدیمی اش یعنی ترکیه و متحد جدیدش یعنی کرد‌ها شود، اما باز هم شکست خورد و دیگر گزینه‌ای پیش رو ندارد تا وجود خودش را اثبات کند و با یک حمله جدید در جایی از سوریه نگاه‌ها را از شکست‌های سیاسی و نظامی خود منحرف کند البته باز هم شکست خواهد خورد.
پایگاه اینترنتی روزنامه رای الیوم لندن در مقاله‌ای به قلم عبدالباری عطوان نوشت: از هفت سال قبل که بحران سوریه آغاز شد آمریکا هر زمان که احساس کرد شکست طرحش در سوریه در حال گسترش است، به اهرم سلاح‌های شیمیایی متوسل شد تا به بهانه‌ای برای حمله به ارتش سوریه دست پیدا کند.
روز جمعه جیمز ماتیس وزیر دفاع آمریکا به خبرنگاران گفت: کشورش نگران است از اینکه گاز سارین در این اواخر در سوریه استفاده شده باشد. وی گفت: بار‌ها در حملاتی در سوریه از این گاز استفاده شد و اکنون هیچ مدرکی وجود ندارد که این فرضیه را ثابت کند.
قبل از اینکه وزیر دفاع آمریکا این حرف‌ها را بزند، یک مسئول آمریکایی که خواست نامش فاش نشود گفت: نظام بشار اسد رئیس جمهور سوریه و (گروه وهابی صهیونیستی) داعش به استفاده از سلاح شیمیایی ادامه می‌دهند و دونالد ترامپ رئیس جمهور هیچ گزینه‌ای را بعید نمی‌داند و استفاده از نیروی نظامی همیشه بررسی می‌شود.
خطر اظهارات وزیر دفاع آمریکا در این است که حاکمیت سوریه و داعش را در یک کفه ترازو قرار می‌دهد و هردو را به ارتکاب یک چیز متهم و دیگر گروه‌ها را تبرئه می‌کند.فکر نمی‌کنیم پیدا کردن مدرک چندان طول بکشد زیرا ما همیشه عادت کردیم دولت آمریکا اتهاماتی را مطرح می‌کند و ادله ساختگی را نیز همیشه در چنته حاضر و آماده دارد و به همراه آن شهادت کارشناسان «بین المللی» نیز با این ادله همراه می‌شود. مقصود ما در اینجا صرفا عملکرد آمریکا درباره سوریه نیست بلکه شامل عراق نیز می‌شود و مثال‌های متعددی در این زمینه وجود دارد که نمی‌خواهیم در اینجا تکرار کنیم.
آمریکا «سناریوی» مشابهی را در ماه آوریل گذشته در پیش گرفت زمانی که فرودگاه نظامی الشعیرات در نزدیکی حمص را با پنجاه و نه موشک توماهوک بمباران کرد و مدعی شد این حمله در واکنش به حمله نیروی هوایی سوریه به شهر شیخون با بمب‌های محتوی گاز سارین بوده است. بعید نیست همین سناریو در جایی دیگر که فرماندهی نظامی آمریکا از قبل تعیین می‌کند، تکرار شود. دفعه قبل شهر شیخون بود و این بار از غوطه شرقی حرف می‌زنند که بخش‌های متعدد آن در کنترل گروه‌های مسلحی قراردارد که با یکدیگر بر سر مراکز نفوذ در ستیزند و هر از گاهی از این منطقه به عنوان سکوی پرتاب موشک و توپخانه به دمشق استفاده می‌کنند.
پرسشی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که چه عواملی نیروهای سوریه را به سوی استفاده از سلاح شیمیایی در این منطقه سوق می‌دهد در حالیکه این نیرو‌ها می‌دانند استفاده از این این سلاح شاید به واکنش انتقامجویانه آمریکا منتهی شود، آنهم در این شرایط که امور در بیشتر جبهه‌های جنگ به نفع دولت سوریه و متحدانش پیش می‌رود و سوریه به عنوان یک کشور در حال بهبود است و با گام‌های مداوم به سوی ثبات و بازسازی حرکت می‌کند.
مسئول آمریکایی اعتراف کرد که داعش هم از سلاح شیمیایی استفاده می‌کند. چرا گروه‌های مسلح مخالف «کوچک» که انبار کوچکی از این سلاح را در اختیار دارند به دستور آمریکا در غوطه شرقی از این سلاح استفاده نمی‌کنند تا بهانه‌های لازم را برای حملات انتقامجویانه ضد اهداف نظامی وابسته به دولت دمشق فراهم کنند؟
آمریکا نهاد‌های اطلاعاتی مشهوری مثل «سی آی ای» در اختیار دارد که در سطح جهان از حیث توطئه گری رتبه نخست را به خود اختصاص دادند و اطاق‌های سیاه آن‌ها که این توطئه‌ها ضد سوریه، عراق و لیبی و هر کشور عربی دیگر در آن شکل می‌گیرد، مشهور است. آیا انقلاب لبیی ساخته و پرداخته این نهاد نیست و آیا باراک اوباما رئیس جمهور سابق به خاطر این اشتباه، ابراز پشیمانی نکرد؟ آیا مقدمات انفجار سوریه را از حیث سیاسی، رسانه‌ای و نظامی هفت سال قبل فراهم نکرد در حالیکه شماری از سفراء آمریکا و متحدانش در منطقه به این امر اعتراف کردند. آیا دروغ سلاح کشتار جمعی در عراق ساخته و پرداخته این نهاد نیست. آیا مردان اطلاعاتی آمریکا در میان بازرسان بین المللی نفوذ نکرده بودند؟
با توجه به شکست‌هایی که به طرح آمریکا در سوریه به نفع رقیبش روسیه وارد شد ما در انتظار حمله موشکی مایوسانه آمریکا در جایی از خاک سوریه هستیم تا چند روز یا چند هفته دیگر انجام شود و دقیقا زمانی که مدارک «آماده» شود و این عملیات آسانی است و داوطلبان تهیه این مدارک نیز فراوانند. آمریکا تلاش کرد کنفرانس سوچی را تخریب کند، اما شکست خورد و تلاش‌های فراوانی برای جلوگیری از پیشروی نیروهای ارتش سوریه در ادلب به عمل آورد، اما شکست خورد. این کشور همچنین تلاش کرد مانع برخورد بین متحد قدیمی اش یعنی ترکیه و متحد جدیدش یعنی کرد‌ها شود، اما باز هم شکست خورد و دیگر گزینه‌ای پیش رو ندارد تا وجود خودش را اثبات کند و با یک حمله جدید در جایی از سوریه نگاه‌ها را از شکست‌های سیاسی و نظامی خود منحرف کند البته باز هم شکست خواهد خورد.
نظر شما