مصاحبه گلوبال پوليتيکو با سامانتا پاور و بن رودز درباره تفاوت سياستهاي اوباما و ترامپ

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما ؛ سامانتا پاور سفير سابق آمريکا در سازمان ملل و بن رودز مشاور سابق امنيت ملي اوباما در گفتگو با گلوبال پوليتيکو به اظهارنظر درباره دستاوردهاي اوباما پرداختند.
بخش هايي از اين مصاحبه که در پايگاه اينترنتي گلوبال پوليتيکو منتشر شده، به شرح زير است:

گلوبال پوليتيکو: روشن است که ترامپ به برخي از وعده هاي انتخاباتي خود عمل کرده است. او از توافق آب و هوايي پاريس خارج شد، هر چند که ما از پيامدهاي درازمدت اين اقدام بي اطلاعيم. او از پيمان مشارکت کشورهاي دو سوي اقياس آرام خارج شد. به طور قطع، وي در بسياري از مسائلي که شما وقت خود را در سازمان ملل، صرف آن کرديد، فعال نيست. ديدگاه شما درباره جايگاه فعلي دستاوردهاي اوباما چيست؟

رودز: از برخي جهات مي توان گفت کارهاي ترامپ تعجب آور نيست. او تا حدي از سياست هاي قبلي در قبال کوبا عقب نشيني کرد، از توافق پاريس خارج شد و تهديد کرده است توافق هسته اي ايران را بر هم مي زند، اما هنوز اين کار را نکرده است. اما به نظر من، بدتر از آن، قطع بودجه همه برنامه هايي است که سامانتا و من تلاش کرديم براي کمک به عمليات صلح باني، يا ترويج آموزش در جهان کسب کنيم. اقداماتي که پيش از اين در سياست خارجي آمريکا مشاهده نشده و نظم ليبرال بين المللي را تضعيف مي کند. من پيش بيني مي کردم او برخي از دستاوردهاي ما را هدف قرار دهد، اما کاري که او مي کند بيشتر به منزله رد رويکردي کلي در قبال جهان است؛ رويکردي که فقط مختص اوباما نبود، بلکه رويکردي نسبتاً دوحزبي در طول چندين دهه است.
توافق پاريس درباره نحوه مقابله جهان با تغييرات آب و هوايي است، و آنها مي توانند به آن توافق بازگردند. در مورد کوبا نيز تحريم بايد لغو شود، و رئيس جمهور بعدي اين کار را خواهد کرد.

گلوبال پوليتيکو: سامانتا، مداخله آمريکا در کجا مناسب است؟ شعار نخست آمريکا چه معنايي دارد؟ اوباما و ترامپ بسيار با يکديگر متفاوند، اما اينجا در واشنگتن بحث هايي در اين خصوص مطرح است که آيا نوعي استمرار رويکردهاي اوباما در دولت ترامپ مشاهده مي شود؟

سامانتا پاور: فکر مي کنم اوباما از نظر سرمايه گذاري روي ائتلاف ها، ايجاد رابطه اي کاملاً متفاوت با چين و هند و سپس استفاده از آن سرمايه سياسي براي واداشتن آنها به تلاش بيشتر در نظام بين المللي - بر خلاف ترامپ که متحدانمان را تحقير مي کند، معاهدات بين المللي را پاره مي کند، فقط حرف مي زند و عمل نمي کند و سپس از همه مي خواهد کاري را که دلخواه وي است انجام دهند- با ترامپ تفاوت بسيار بسيار زيادي دارد.
در نتيجه من هيچ نشانه اي از استمرار خط مشي اوباما را در دولت ترامپ نمي بينم. منظورم اين است که بايد توازن بيشتري در نظم بين المللي وجود داشته باشد. اروپايي ها بايد به عمليات صلح باني باز مي گشتند، و نبايد توقع مي داشتند که آمريکا همه بار اين مسئوليت را بر دوش بکشد. ما در اين خصوص آنها را تحت فشار قرار داديم. آنها بايد در اين باره تلاش بيشتري کنند.

رودز در بخشي از اظهارات خود گفت: « تفکر اوباما اين بود که ما تا حدي از توسل به نيروي نظامي در خاورميانه به ستوه آمده ايم.... درسي که اوباما گرفت اين بود که ما بايد در ديپلماسي سرمايه گذاري کنيم، در ائتلاف ها و نهادها سرمايه گذاري کنيم و آن را گسترش دهيم، و سال ها را صرف تلاش براي دستيابي به توافق هسته اي ايران کنيم تا مجبور به يک جنگ ديگر نشويم. اما ترامپ اساساً کاري که را گفت انجام نداده است. او، از نظر نظامي هر مناقشه اي را که در آن بود، تشديد کرده است. »
وي تصريح کرد:«برخي از رويدادهايي که امسال رخ داد، رويدادهايي بود که ما تلاش مي کرديم از بروز آنها جلوگيري کنيم. به عبارت ديگر، اگر ما بوديم اساساً زمان زيادي را صرف اين مي کرديم از قطع رابطه با قطر جلوگيري شود. در مورد درگيري يمن، ما زمان زيادي را صرف توقف همکاري در زمينه انتقال سلاح هاي معين کرديم، اما هم اکنون هيچ محدوديتي در اين خصوص وجود ندارد و مي بينيد که چه بحران انساني بروز کرده است.
ما تلاش کرديم مانع از آن شويم که درگيري نيابتي ايران و عربستان منطقه را به طور کامل فرا گيرد، نگراني من اين است که با اينکه ما با سعودي ها و اماراتي ها شريک هستيم، اين بدان معنا نيست که منافع ما همواره به طور کلي در يک راستاست. اساساً آنچه من شاهد هستم، دولتي است که (رسيدگي به) مناقشات منطقه اي در خاورميانه را به محمد بن سلمان واگذار کرده است و فکر نمي کنم اين ديدگاه به مسير درستي منتهي شود. بلکه فکر مي کنم به بحران انساني در يمن، اشکال موجود در روابط شوراي همکاري خليج (فارس) و قطر، افزايش حمايت از السيسي و مسير ضددموکراتيک در مصر منتهي مي شود. در خصوص موضوع اسرائيل و فلسطين هم فکر مي کنم اين خط مشي احتمالاً منجر به بروز وضعيتي مي شود که در آن به خاطر فعاليت هاي شهرک سازي اسرائيل و نااميدي هر دو طرف، يک کشور فلسطين به رسميت شناخته نمي شود. فکر مي کنم تنها جايي در جهان که سرانشان ترامپ را (به عنوان رئيس جمهور آمريکا) ترجيح مي دهند، عربستان، اسرائيل و روسيه است.»
سامانتا پاور نيز در پاسخ به سؤالي مبني بر اينکه اگر مي دانست ترامپ پيروز مي شود، آرزو داشت گروه اوباما چه کارهايي را به نحو ديگري انجام مي داد» گفت:«اول از همه به مشارکت مان در جنگ يمن پايان مي دادم. همانطور که بن گفت، ما به روش هاي مختلف تلاش کرديم اين جنگ را متوقف کنيم. ما تلاش کرديم از اهرم خود استفاده کنيم. اما در مقطعي معين، شايد در طول سال 2016 بايد اذعان مي کرديم که اهرم کافي براي ايجاد تغيير لازم را نداريم. در حال حاضر، ما هنوز هم نياز به دفاع در برابر تهديدها فراتر از مرزهاي بين المللي داريم.
ما هنوز نياز به راهبردي براي مقابله با تجاوز ايران در منطقه داريم؛ راهبردي که در يمن تضعيف شده است. اما با وجود جان دادن بسياري در يمن، ترامپ فقط ميزان مشارکت در اين جنگ را افزايش داده است.