رضا علی: حقوق ما نباید از بین برود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما؛ محمد رضاعلی از کاندیدا‌های بسکتبالی جا مانده در فهرست اول تایید صلاحیت‌ها بود.

 

وی پیشنهاد تعویق انتخابات ریاست فدراسیون بسکتبال را مطرح کرده و در این باره توضیح داد: من آدم قانونمندی هستم و طبق قانون تا اسم کسی اعلام نشده است، نباید تبلیغات انجام دهد. دوستان عزیر که به آن‌ها خرده هم نمی‌گیرم، در این مدت با روسای هیئت‌ها صحبت کردند و من به عنوان فردی قانونگرا از این کار پرهیز کردم.

وی افزود: نمی‌خواستم کاری خلاف قانون انجام دهم و به همین جهت به عنوان حق قانونی خود تقاضا کردم که انتخابات به تعویق بیافتد. به هر حال کسوت من از بقیه بیشتر است و کاپیتان تیم شاهین و ستاره مسابقات بوده ام، درست نیست چون در کوران بسکتبال نبودم و برخی جوان‌ها مثل شما ما را نمی‌شناسید، حقوقمان از بین برود.

 

بازیکن اسبق بسکتبال در معرفی خود گفت: من روزگاری علاوه بر بسکتبال در رشته هندبال هم آقای گل شدم؛ اما به این ورزش ادامه ندادم. آقای گل یک دوره مسابقات فوتبال محلی شده و به تیم پرسپولیس دعوت شدم؛ اما این دعوت را قبول نکردم. مدرس مدیریت هستم و کتاب‌های مدیریتی نوشته ام. کتاب مربیان ورزش و الگو‌های رفتاری را تالیف کردم که کمیته ملی المپیک آن را پخش کرد.

رضاعلی افزود: کار‌های فرهنگی زیادی انجام داده ام، از جمله اینکه اولین سراینده سرود ورزش جمهوری اسلامی ایران بودم و عضو هیئت موسس دانشگاه صنایع و پژوهش‌های ایران هستم.

وی درباره برنامه‌های خود توضیح داد: وزارت ورزش و جوانان برنامه‌ای پنج ساله برای کار‌های خود دارد و همه چیز براساس سند چشم انداز است. اینکه کسی از خودش برنامه‌های رویایی و تخیلی بدهد، اجرایی و قابل قبول نیست.

 

بسکتبال در دانشگاه ها وجهه ندارد

رضاعلی ادامه داد: آنچه مسلم است خود ورزش کاری فرهنگی است. بسکتبال افراد روشنفکر و با دانش زیادی دارد؛ اما حق این ورزش در مدارس و دانشگاه‌ها آنطور که باید ادا نشده است و به عنوان ورزشی دانشگاهی، در دانشگاه‌ها وجهه و اعتبار ندارد. تعداد کسانی که در آموزش و پرورش به بسکتبال می‌پردازند، بسیار کم است و کیفیت هم از دل کمیت بیرون می‌آید.

بازیکن اسبق بسکتبال با اشاره به ناکارآمد بودن پرورش گلخانه‌ای بازیکنان گفت: هر رشته ورزشی باید در راستای سند چشم انداز در جهت ورزش پایه و همگانی پیش برود. همه باید بازی کنند و اگر کسی از جهت قهرمانی نمی‌تواند در ورزشی پیش برود، باید در زمینه همگانی به کار خود ادامه دهد. از جهت قهرمانی هم باید در سطوح استانی، ملی، آسیایی و جهانی فعالیت درخشانی داشته باشیم و الگو‌های مناسبی در نظر بگیریم.

 

فعالیت باشگاه ها خلق الساعه است

وی با تاکید بر اینکه بحث اقتصادی در زمینه ورزش حرفه‌ای بسیار مهم است، ادامه داد: فعالیت‌ها باید در باشگاه‌های حرفه‌ای متمرکز باشد؛ اما تا جایی که من می‌دانم باشگاه حرفه‌ای در بسکتبال وجود ندارد و تعدادی باشگاه خلق الساعه هستند که بعد از مدتی فنا می‌شوند.

رضاعلی تاکید کرد: فدراسیون باید دارای برنامه‌ای باشد که فرهنگ ورزش بسکتبال با توجه به اینکه بهترین ورزش برای کودکان و نوجوانان است، اشاعه پیدا کند. بسکتبال با ریاضی، فکر، اندیشه و ورزش گره خورده است و به افراد در سطوح مختلف کمک می‌کند. اگر قرار بر استخدام افراد در اداره جات است، حتما کارت بسکتبال از آن‌ها خواسته شود. ۳۰ سال قبل گفتم که چین چنین کاری کرده است و قبل از استخدام باید دو کارت ورزشی داشته باشند.

 

وی افزود: فرهنگ ورزش باید جا بیافتد و بسکتبال از رشته‌هایی است که باید در کشور بیشتر مطرح شود. من هم می‌خواهم بیایم که در چهار بُعد سند چشم انداز فعالیت کنم: ورزش پایه، قهرمانی، همگانی و حرفه‌ای که هر کدام به فراخور خود فعالیت‌هایی نیاز دارد. برای مثال استان‌ها باید تیم‌هایی در حد تیم ملی داشته باشند.

مدیر موسسه پیشگامان درباره طرح‌های خود ادامه داد: طرح شتاب 5000 را مطرح کرده ام که در مرحله اول هر استان ۵۰۰۰ دختر و پسر را زیر چتر آموزش خود بگیرد. در همان مرحله ۱۵۵ هزار نفر جذب بسکتبال می‌شوند. سال گذشته هم در تهران طرحی را اجرا کردیم که کلوپ‌های همزمان یک روز والیبال و یک روز بسکتبال در رده‌های مینی و نونهالان دارند، تعداد زیادی والیبالیست و بسکتبالیست از این طرح بیرون آمدند.

رضاعلی همچنین از اقدامات خود گفت: طرح امکانات ورزشی پارک‌ها را من دادم که فرهنگی و ورزشی است. ورزش بسکتبال را باید به جامعه و دولتمردان بشناسانیم، ارزش جهانی و اثرگذاری آن را جا بیندازیم.

 

وی در پاسخ به اینکه در سال‌های اخیر چه فعالیتی مستقیم در رابطه با بسکتبال انجام داده است؟ افزود: من از ابتدا در بخش خصوصی کار فرهنگی کردم و ورزش هم در واقع کاری فرهنگی است. دو مجموعه آموزشی در ورزش و آموزش و پرورش دارم. باشگاه بسکتبال پیشگامان را سالیان طولانی قبل از مشحون داشته ام که همه رده‌های مینی تا جوانان آن در تهران روی سکو می‌رفت. حالا هم یک سالن ورزشی مختص این باشگاه داریم.

پیشکسوت بسکتبال گفت: سال‌ها آرزوی فدراسیون، ورزشکاران و مربیان این بوده که سالنی اختصاصی داشته باشند. من هم این آرزو را داشتم و یک سالن اختصاصی بسکتبال ساختم که در اختیار مدارس آتشی، آقاکوچکی، مرشدی و نبوی است. بیشتر مدارس معروف بسکتبال به این سالن می‌آیند و در واقع به تنهایی کاری فراتر از فدراسیون در سازندگی و توسعه بسکتبال انجام داده است.