پخش زنده
امروز: -
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روزنامه رای الیوم، سياست هاي آمريکا در غرب آسيا بويژه در خصوص مساله اعلام قدس به عنوان پايتخت رژيم صهيونيستي و تلاش براي برهم زدن اوضاع ايران و کشاندن اين مساله به شوراي امنيت با شکست مواجه شده است و هم اکنون مشاهده مي کنيم آمريکا پس از به قدرت رسيدن ترامپ از انزواي بين المللي رنج مي برد.
عادل زین العابدین در مقاله اي در رای الیوم نوشت: ايران با سياست هاي حرفه اي در سطح بين المللي و منطقه اي از جمله از طريق توافق هسته اي موفقيت هايي را کسب کرد تا اينکه بتواند متحدان سياسي و نظامي در خاورميانه (غرب آسیا) براي خود داشته باشد. اين موفقيت ها بسياري از کشورهاي منطقه به ويژه عربستان سعودي را نگران کرد. عربستان خود را رقيب شماره يک ايران در منطقه مي داند. همچنين آمريکا نيز از اين موفقيت ها نگران شد. واشنگتن ايران را منبع تهديدي براي سلطه اش بر خاورميانه (غرب آسیا) مي داند. همچنين اسرائيل از اين موفقيت ها نگران شد زيرا خود را از سوي متحدان ايران در همه جبهه ها به ويژه جبهه شمالي اسرائيل محاصره شده مي بيند.
در چارچوب تنش آفريني آمريکا ضد ايران با آغاز اعتراضات (اغتشاشات) و خشونت ها در 28 دسامبر 2017 در شهر مشهد و گسترش دامنه آن به شهرهاي ديگر، دولت آمريکا در دو زمينه فعاليت کرد تا به موفقيت ايران ضربه بزند.
- تمرکز بر برخي خواسته هاي تظاهر کنندگان مرتبط با سياست خارجي ايران در خاورميانه (غرب آسیا) و تلاش براي اينکه آن خواسته ها را به عنوان خواسته اصلي ملت ايران جلوه دهد. به همين دليل ملاحظه مي کنيم دولت آمريکا با قدرت از تظاهرکنندگان حمايت کرد تا به سياست خارجي ايران از داخل ضربه بزند.
- بهره برداري از برخي حوادث در ميان تظاهرات (اغتشاشات) تا در امور ايران دخالت کند براي اينکه به برنامه هسته اي ايران ضربه بزند و سعي کند قدرت هاي بين المللي را براي اعمال تحريم هاي بيشتر براساس قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل متحد، بسيج کند.
دو هدف ياد شده آمريکا در مطالبي که ترامپ در صفحه شخصي اش نوشته است، بطور آشکار و واضح مطرح شده است. تلاش هاي اخير آمريکا براي انتقال بحران خشونت در ايران به شوراي امنيت با اقدام دولت ترامپ براي انتقال پايتخت اسرائيل (رژیم صهیونیستی) به قدس شباهت دارد که تلاش هاي ترامپ در هر دو زمينه شکست خورد.
در بخش ديگري از اين مقاله آمده است پس از شکست دولت آمريکا براي بسيج افکار عمومي جهان ضد ايران شايد به مجموعه اي از تدابير انتقام جويانه متوسل شود که ممکن است باعث بروز فاجعه اي شود و چهره جهان يا دست کم خاورميانه (غرب آسیا) را تغيير دهد و هدف از اقدامات آمريکا استان هاي ايران بطور مستقيم و متحدان ايران به ويژه ترکيه و روسيه باشد.
- ادامه حمايت از اعتراضات ايران با استفاده از همه ابزارها از جمله تهيه سلاح براي گروه هاي تروريستي که آمريکا در داخل ايران به ويژه در مرزهاي ايران و عراق تشکيل داده است. آمريکا مي تواند از گروه هاي تروريستي حمايت کند و در ترويج آنها به عنوان انقلابيون ضد نظام جمهوري اسلامي تلاش کند.
- تلاش براي مجازات کشورها به ويژه ترکيه و روسيه که بزرگترين مانع در مسير سياست آمريکا در قبال ايران را تشکيل دادند. اين امر از طريق ضربه زدن به اين دو کشور از داخل در مواقع حساس به ويژه زمان برگزاري انتخابات و تلاش براي آسيب رساندن به ثبات سياسي آنها انجام شود. ممکن است آمريکا از سياست خارجي ترکيه انتقام بگيرد که به بزرگترين مانع بر سر طرح آمريکا تبديل شده است. طرح آمريکا از سوريه آغاز شد و به شمال عراق (يعني برگزاري همه پرسي) و ايران هم رسيد. درباره روسيه نيز آمريکا ممکن است به ثبات روسيه از طريق حوادثي شبيه به حوادث انتخابات ايران در سال 2009 يا از طريق حملات تروريستي ضربه بزند.
- زماني که همه ابزارهاي آمريکا ضد ايران، ترکيه و روسيه پايان يافت براي ضربه زدن به متحدان اين کشورها به ويژه روسيه و ايران اقدام خواهد کرد. به عنوان مثال ممکن است واشنگتن تلاش کند از طريق اسرائيل به حزب الله يا به بشار اسد متحد روسيه از طريق افزايش حمايت از نيروهاي سوريه دمکراتيک ضربه بزند.
آمريکا همچنين مي تواند از طريق حزب کارگران کردستان و نيروهاي سوريه دمکراتيک به ترکيه ضربه وارد کند. همچنين واشنگتن مي تواند حمايت از عربستان را براي نابودي متحدان ايران در يمن يعني حوثيها افزايش دهد.
بطور خلاصه مي توان گفت آمريکا که پس از به قدرت رسيدن ترامپ از انزواي بين المللي رنج مي برد در سطح ديپلماتيک و سياسي با شکست هايي روبرو شد که اين شکست ها را آشکارا در مساله قدس در مجمع عمومي سازمان ملل متحد و تلاش براي ضربه زدن به ايران در شوراي امنيت سازمان ملل متحد مشاهده کرد. نشست شوراي امنيت در اين زمينه به جايي براي طرح انتقادات از سياست آمريکا تبديل شد که هدفش گسترش دامنه بي ثباتي در خاورميانه (غرب آسیا) است.