پخش زنده
امروز: -
واردات رسمی بیرویه و قاچاق «ماهی تیلاپیا» به کشور عملاً حکم تیر خلاص به واحدهای پرورش قزلآلای کشور را داشته است و موجب تعطیلی و ورشکستگی تولیدکنندگان داخلی را فراهم کرده است.
چکیده گزارش پژوهشی:
پژوهش خبری صدا و سیما: در سالی که به نام اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال نامگذاری شده است، واردات رسمی بی رویه و قاچاق ماهی تیلاپیا[1] در داخل کشور از یک سو، تولید و اشتغال پرورش ماهی بومی را در کشور، با تهدید مواجه کرده است و از سوی دیگر واردات و قاچاق این نوع ماهی به کشور عملاً حکم تیر خلاص به واحدهای پرورش قزلآلای کشور را داشته است، چراکه واحدهای تولیدی طی این سالها بهدلایلی مختلف مانند اعطای مجوزهای خرد پرتعداد، عدم حمایت جدی و واقعی از سوی شیلات، عدم توجه شیلات به تکنولوژیهای روز دنیا در این صنعت و بیتحرکی مطلق در توسعه کیفی و افزایش بهرهوری واحدهای تولید قزلآلا، تلفات بسیار بالای واحدهای تولیدی بهدلیل آلودگی تخمهای وارداتی، آلودگی مزارع پرورش ماهی به ویروسهای خارجی، ناتوانی مالی پرورشدهندگان قزلآلا از خرید تجهیزات روز دنیا و بهکارگیری تکنولوژیهای نوین این صنعت، بهرهوری بسیار پایین این واحدها بهدلیل وابستگی به شیوههای تولید بهسبک دهه ۴۰ و ... باعث بحرانی شدن وضعیت فعالان این حوزه شده است.
در این میان محققان شیلات هم که چند سالی است به دنبال بومیسازی این نوع ماهی در صنعت پرورش ماهی کشور هستند؛ با اما و اگرهای زیاد کارشناسان در این خصوص مواجه شوند. به گونهای که متخصصان شیلات و محیط زیست بر سر موضوعاتی مثل تیلاپیا هر کدام افق متفاوتی را از توسعه این صنعت پیش روی جامعه قرار میدهند.
از یک سو، متخصصان شیلات که حامی ایده توسعه پرورش تیلاپیا در کشور هستند معتقدند تیلاپیا ماهیای است که در 135 کشور جهان تولید میشود و دومین ماهی پرورشی جهان و نخستین گونه پرورشی در مناطق گرمسیری است. شیلاتیها به گزارش سال 2014 سازمان خوار بار جهانی (FAO) استناد میکنند که در آن به تولید این محصول در دنیا تأکید و تصریح شده است که این ماهی به زودی رتبه اول تولید ماهیان را به خود اختصاص خواهد داد،
اما از سوی دیگر متخصصان محیط زیست بر این باورند که اصولا ورود یک گونه غیربومی به یک زیست بوم همواره تبعات خاص خود را دارد و در بیشتر موارد در بلندمدت ضررهایش بیشتر از سود کوتاهمدتش بوده است. آنها بر این اعتقادند که ماهیان تیلاپیا به عنوان ماهیانی با ویژگی تهاجمی و نرخ زادآوری بالا در صورت کنترل نشدن جمعیت به رقیب جدی برای ماهیان بومی آبهای داخلی کشور تبدیل شوند و موجب از بین رفتن اکوسیستم میشود که این موضوع فاجعهآفرین برای محیط زیست کشور محسوب میشود.
به همین سبب، برای بررسی بیشتر وضعیت پرورش و واردات ماهیهای «تیلا پیلا» در کشور با هدف واکاوی چگونگی واردات این نوع ماهی و چرایی وضعیت بحرانی واحدها تولیدکنندگان داخلی، تلاش کردیم مصاحبه ای با کارشناسان و فعالان هردو حوزه داشته باشیم، ولی متاسفانه پاسخی در این خصوص پیدا نکردیم[2]. به همین سبب، با جمع بندی مطالب اسنادی در این راستا تلاش کردیم تا به نظرات موافقان و مخالفان این حوزه ها اشاره داشته باشیم تا بتوانیم حداقل پاسخی مناسب در این راستا برای رفع ابهامات موجود بر سر راه این مسئله بدست آوریم.
متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است.
پژوهش خبری // پژوهشگر: زهره دانشمندی