تحقيق آسوشيتدپرس درباره گسترده بودن تجاوز به زنان روهينگيا
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما، آسوشیتدپرس در مصاحبه با ۲۹ زن و دختر روهینگیا که با فرار از میانمار به بنگلادش رفتند دریافت که تجاوز به زنان مسلمان روهینگیا امری گسترده و نظاممند بوده است.
آسوشیتدپرس در گزارشی از بنگلادش درباره «گسترده بودن پدیده تجاوز به زنان مسلمان روهینگیا در میانمار» نوشت: در ماه ژوئن، زوجهای تازه ازدواج کرده در خانه خود در غرب میانمار خوابیده بودند که هفت نفر سرباز به زور وارد خانه شدند. این زن روهینگیا که از افشای هویت کامل خود خودداری کرد دلیل کافی برای ترس از این موضوع داشت. وی میدانست که ارتش میانمار در راستای آنچه که سازمان ملل پاکسازی نژادی در این کشور دارای اکثریت بودایی مینامد، به روستاهای روهینگیانشین حمله میکند. وی تنها چند روز قبل شنیده بود که نظامیان ارتش میانمار، والدین وی را کشته اند و اینکه برادرش ناپدید شده است.
الان نیز نظامیان میانمار سراغ وی آمده بودند. آنها با استفاده از طناب، همسر وی را بستند و روسری اش را دور دهان همسرش گره زدند. آنها جواهرات وی را نیز دزدیدند و وی را روی زمین پرت کردند. زمانی که همسر وی توانست دهان خود را باز کند و فریاد بزند، یکی از سربازها گلولهای را به سینه وی شلیک کرد. یک نظامی دیگر نیز گلوی وی را با چاقو برید. بعد از اینکه نظامیان وی را از خانه بیرون کشیدند، خانه وی را که آنها از آتش زدند.
آسوشیتدپرس در مصاحبه با ۲۹ زن و دختر روهینگیا که با فرار از میانمار به بنگلادش رفتند این مطلب را دریافت که تجاوز به زنان مسلمان روهینگیا توسط نیروهای امنیتی میانمار، امری گسترده و نظاممند بوده است. مصاحبه با قربانیان اقدامات جنسی نیروهای امنیتی میانمار در چندین اردوگاه آوارگان به صورت جداگانه صورت گرفت. این زنان اسامی خود را در اختیار آسوشیتدپرس قرار دادند ولی توافق کردند که تنها با حرف اول اسم خود شناسایی شوند زیرا میترسیدند که خانوادههای آنها توسط ارتش میانمار کشته شده است. این زنان بین ۱۳ تا ۳۵ سال سن داشتند و اهل مجموعه گستردهای از روستاها در ایالت راخین میانمار بودند و تجاوزهای صورت گرفته درباره آنها به تاریخ اکتبر تا اواسط سپتامبر ۲۰۱۶ برمی گردد.
داستانهایی که این زنان بیان کردند شباهتهایی ناراحت کنندهای داشت از قبیل: الگوی حوادث روی داده، یونیفورمهایی که مهاجمان پوشیده بودند و جزئیات پدیده تجاوز.
این اظهارات این موضع سازمان ملل را تقویت میکند که نیروهای مسلح میانمار به صورت سیستماتیک از تجاوز به عنوان «ابزار حساب شده وحشت افکنی» برای از بین بردن مردم مسلمان روهینگیا استفاده میکنند. نیروهای مسلح میانمار به درخواستهای مکرر آسوشیتدپرس برای اظهار نظر در این زمینه پاسخ ندادند ولی تحقیقات داخلی ارتش میانمار ماه قبل به این نتیجه رسید که هیچ یک از این تجاوزها روی نداده است.
زمانی که روزنامه نگاران در جریان بازدیدی از ایالت راخین در ماه سپتامبر که توسط دولت میانمار ترتیب داده شده بود درباره ادعاهای مطرح شده در زمینه تجاوز به زنان روهینگیا سئوال کردند، فون تینت وزیر امور مرزی ایالت راخین جواب داد: «این زنان ادعا میکنند که به آنها تجاوز شده است ولی به ظاهر آنها نگاه کنید- آیا شما فکر میکنید که آیا به حدی جذاب هستند که کسی بخواهد به آنها تجاوز کند؟»
با این حال پزشکان و کارکنان سازمانهای امدادرسان اعلام کرده اند از حجم بالای تجاوزهای صورت گرفته متحیر هستند و این ظن و گمان نیز وجود دارد که تنها بخش اندکی از زنان، حاضر به بازگویی این مسئله شده اند. سازمان پزشکان بدون مرز از ماه اوت تا کنون ۱۱۳ قربانی خشونت جنسی را مداوا کرده است که یک سوم آنها زیر هجده سال داشتند. کم سن و سالترین آنها نیز ۹ سال داشت.
زنانی که این خبرگزاری با آنها مصاحبه کرد حملاتی را توصیف میکنند که در آن گروهی از مردان حضور داشتند و اغلب اشکال دیگری از خشونت نیز علیه آنها به کار گرفته شد. همه زنان گفتند که مهاجمان لباس متحد الشکل نظامی به رنگ سبزتیره یا لجنی بر تن داشتند. بسیاری از زنان گفتند بر روی یونیفورمهای این افراد ستارههایی که نشان دهنده درجات یگانهای مختلف ارتش میانمار است دیده میشد.
استفاده از خشونت جنسی توسط نیروهای امنیتی میانمار، پدیده جدیدی نیست. آنگ سان سوچی رئیس دولت میانمار زمانی که ریاست مخالفان دولت نظامی را در این کشور در اختیار داشت گفته بود نیروهای مسلح میانمار از پدیده تجاوز به عنوان سلاحی برای ترساندن اقلیتهای نژادی این کشور استفاده میکنند.
با این حال دولت سوچی نه تنها گزارشهای اخیر درباره تجاوز به زنان روهینگیا را محکوم نکرده بلکه آنها را مشتی دروغ خوانده و رد کرده است. دولت وی در دسامبر سال ۲۰۱۶ بیانیهای مطبوعاتی را منتشر کرد که در آن ادعاهای زنان روهینگیا درباره تجاوز جنسی تکذیب شده بود.