نزدیکی ولیعهد عربستان به تل آویو و قربانی کردن فلسطین
در بحبوحه علنی شدن روابط عربستان با رژیم صهیونیستی، مقام های این رژیم به روشنی از مخالفت با طرح تشکیل کشور مستقل فلسطین سخن می گویند.
پنجاه سال از صدور قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل متحد می گذرد که در آن از رژیم صهیونیستی خواسته شده است که از سرزمین های عربی که در جنگ شش روزه سال 1967 اشغال کرد عقب نشینی نماید. ارتش رژیم صهیونیستی در ژوئن سال 1967 در جنگ شش روزه بخش های دیگری از خاک فلسطین در کرانه باختری و نوار غزه، شبه جزیره سینا در مصر و بلندی های جولان سوریه را به اشغال خود در آورد.
چند روز پس از جنگ شش روزه، شورای امنیت با صدور قطعنامه 242 که مبنای همه قطعنامه های این شورا برای سازش اعراب و اسراییل است صادر شد و بعدها هم مذاکرات سازش بر مبنای این قطعنامه به راه حل دو کشور و دوملت وتشکیل کشور فلسطینی در مرزهای 1967 متمرکز شد.
در همان سال کشورهای عربی در نشستی در خرطوم با رد این قطعنامه، اعلام کردند که با رژیم صهیونیستی نه مذاکره و نه مصالحه می کنند و حاضر هم نیستند که این رژیم را به رسمیت بشناسند. پس از جنگ سال 1973 که مصر وسوربه توانستند موفقیت های نسبی به دست آورند قطعنامه 338 شورای منیت مبنی بر آتش بس واجرای مفاد قطعنامه 242 صادر شد.
اما با وجود مذاکرات سازش مصر و رژیم اسرائیل و عقب نشینی این رژیم از صحرای سینا، همچنان دیگر مناطق در اشغال تل آویو بود تا اینکه با مقاومت مردم فلسطین و شروع انتفاضه مسجدالاقصی، رژیم صهونیستی سرانجام در سال 2005 مجبوربه عقب نشینی از نوار غزه شد و فلسطینی ها میوه مقاومت خود را با آزادسازی نوار غزه چیدند هر چند بعد از انتخابات پارلمانی سال 2006 و پیروزی حماس در انتخابات، رژیم صهیونیستی برای درهم شکستن مقاومت ، نوارغزه را به محاصره کامل درآورد.
از آن تاریخ هم رژیم صهیونیستی دو جنگ 22 و55 روز ه را بر نوار غزه تحیمل کرده است که در هر دو جنگ با مقاومت گروههای جهادی، به هیچ یک از اهداف خود دست نیافته است. رژیم صهیونیستی پس از شکل گیری حزب الله و مقاومت این جنبش در برابر اشغالگری هم مجبور شد در سال 2000 میلادی از جنوب لبنان عقب نشینی نماید و در جنگ 33 روزه نیز در تهاجم نظامی به لبنان با مقاومت حزب الله روبرو شود و شکست دیگری در پرونده این رژیم ثبت شود.
در واقع پیروزی حماس در نوار غزه و حزب الله در جنوب لبنان دیوار امنیتی رژیم صهیونیستی را فرو ریخت و نشان داد که با مقاومت می توان رژیم اشغالگر قدس را از منطقه اخراج وقدس را آزاد کرد و همین موضوع سبب شد تا توطئه علیه محور مقاومت در منطقه شکل گیرد و با نزدیکی برخی کشورهای عربی به اسراییل، مقاومت در سوریه و عراق درگیر گروههای تکفیری چون داعش والنصره شود. این روزها با شکست داعش خبرهایی از علنی شدن روابط عربستان با رژیم صهیونیستی منتشر می شود و مقام های رژیم صهیونیستی نه فقط از ارتباط با عربستان و منافع مشترک سخن می گویند بلکه سعی می کنند از فرصتی که سعودی ها برای آنها فراهم کرده اند دشمنی اعراب با اسرائیل را به دشمنی با ایران و حزب الله تبدیل نمایند.
در مواضع مقام های رژیم صهیونیستی از جمله بنیامین نتانیاهو نخست وزیر و همچنین مقام های سعودی از جمله عادل الجبیر وزیر امور خارجه و محمدبن سلمان ولیعهد عربسنان بارها مواضعی علیه ایران و حزب الله تکرا ر شده که شبیه هم هستند. این اشتراک مواضع سعودی ها و صهیونیست ها علیه حزب الله و ایران و علنی شدن روابط دو طرف سبب شده است تا اکنون مقام های رژیم صهیونیستی جسارت بیشتری پیدا کنند و دیگر به همان امتیازهای حداقلی که در قطعنامه های 242 و338 در خصوص تشکیل دو کشور و دو ملت و تشکیل کشور فلسطینی در مرزهای 1967 پیش بینی شده است، پایبند نباشد و به روشنی از تشکیل کشور واحد اسراییل سخن بگویند و برای فلسطینی ها سرزمین جایگزین را در صحرای سینا یا خاک اردن یا هر کشور عربی یا افریقایی دیگر پیشنهاد می نمایند.
در این ارتباط مواضع زئیف الکین وزیر امور قدس رژیم صهیونیستی جای تامل دارد که در گفتگو با روزنامه جروز الم پست گفته است: «ایده تشکیل دو کشور دیگر پایان یافته است. هیچ گزینه ای به جز کشور اسرائیل وجود ندارد، به طور قطع بین (رود) اردن تا دریا فقط یک کشور وجود خواهد داشت.»
----------------------------------
رضا محمدمراد