­دُمل بازیکن سالاری در والیبال بالاخره سر باز کرد

بازیکن سالاری سبک و پدیده ای تازه وارد در والیبال ایران زمین است که به سرعت جای خود را در میان اهالی این رشته و ستاره هایش باز کرد طوری که نیمکت کادر فنی تیم ها هم با همین سبک جا به جا می شود.

در این سال ها در عرصه ملی افتخارات و مقام هایی که این بلندقامتان در والیبال به دست آوردند اجازه نداد کسی متوجه شیوع بیماری واگیردار بازیکن سالاری در این رشته شود اما هر روز که می گذشت این دمل چرکی تر می شد و متاسفانه همه وجودش را کتمان می کردند.

حال که والیبال ایران از تب و تاب ملی افتاده و اوضاع به قولی آرام شده است برخی نقایص آن در جریان لیگ سی و دوم که مهر امسال کلید خورد به وضوح دیده می شود، یکی از آن نقایص بازیکن سالاری است دیگر کمتر کسی حرمت بزرگتر خود را نگه می دارد و در این بین مربیان بیشتر سیبل این حرمت شکنی ها هستند.

در بیشتر رقابت های حساس و سنگین سالارهای والیبال ایران چهره ای دیگر را از خود به نمایش می گذارند و بدون توجه به جایگاه خود و سکاندارشان رفتارهای نامتعارف از خود نشان می دهند، به گونه ای که اگر ترکیبی که آن ها می گویند در زمین و جریان بازی چیده نشود واکنش های خاصی از خود نشان می دهند.

برخی از این افراد در والیبال آنقدر راه و رسم سالاری را یادگرفته اند و خیال شان از بابت پوشیدن پیراهن تیم ملی راحت است که دیگر هیچ ترسی از رسانه ها و حرف ها و نوشته هایشان ندارند البته برخی از همین رسانه ها هم هستند که در راستای اهداف این سالارها قلم می زنند که صد حیف و راه را برای بی اخلاقی ها باز کرده اند.

نخستین ترکش این رفتار غیرحرفه ای بلندقامتان در لیگ برتر امسال به تیم سایپا و میروسلاو ژیوکوف برخورد کرد و حالا وی با خاطره ای تلخ ایران را ترک می کند و می رود. به طور حتم با رفتارهایی که از بازیکنان دید نباید توقع داشت که وی مُبَلِغ خوبی برای والیبال ایران باشد چرا که از روز نخست و هفته اول این رقابت ها رفتارهای غیرحرفه ای را دید و دم نزد.

رفع مشکلات اخلاقی در این شرایط کار راحتی نیست و باید مسئولان هر چه سریعتر به فکر باشند در غیر این صورت روزگار خوش والیبال رو به زوال خواهد رفت.

-----------------------------
یاداشت از انسیه ورزنده